دانلود کتاب اینسامنیاک

معرفی کتاب

" اینسامنیاک "
کتاب حاضر به نویسندگی مریم چاهی از انتشارات متخصصان در سال 1398 منتشر شده است.
اینسامنیاک به معنی فرد بی خواب است. برای نوشتن این داستان بسیار تحقیق شده و مجموعه ای از چند سال تحقیق فردی نویسنده است. پدیده های فراروانشناسی یا سایکولوژیک سالهاست در دانشگاه ها و مراکز علمی جهان در دست بررسی و تحقیق است. بعضی از آنها ثبت علمی شده و هیچ ارتباطی به مذهب فرد ندارد. گاهی در اثر ژنتیک و یا در اثر تجربیات روحی شدید مثل مرگ عزیزان یا تصادف یا بیماری ممکن است فرد دارای قابلیت های متافیزیکی مانند دیدن اشیاء از پشت دیوار، خواندن ذهن اطرافیان، مشاهده هاله ها و ارواح و در اکثر مواقع دیدن خواب های صادقه شود که موقتی بوده و ادامه دار نخواهد بود. علائم بعضی بیماری های روحی مانند شیزوفرنی و اسکیزوفرنی با اینطور افراد مشابه است برای همین تشخیص درست یا غلط بودن تجربیات بسیار سخت می شود.
شخصیت اصلی داستان میگوئل ترکیبی از چندین قدرت باطنی را دارد که ممکن است در واقعیت وجود نداشته باشد و اگر هم باشد در اسرار پیچیده شده و محال است ادعایی از خود کند. به جز ذکر این جور تجربیات و مسائل مربوط به آن در روال داستان مشکلاتی که مسلمانان در مرزهای خارج از کشورهای اسلامی دارند مطرح شده. در کشوری مثل امریکا که به شدت تبلیغات اسلام ستیزانه وجود دارد کسانی هستند که به محض شنیدن نام کشورهای خاورمیانه موضع خصمانه می گیرند.
نویسنده قصد داشته در فضایی باز و دور از تعصب آنچه به اشتباه دیگران درباره اعتقادمان می پندارند را به تصویر بکشد و در انتها دلایل عقلی برای اینکه چرا ما خودمان را پرچمدار بزرگ ترین و کاملترین دین جهان می دانیم با کلامی نرم و در خلال صحبت های میان میگوئل و آیهان و رحمان به زبان بیاورد. شخصیت ها به مرور رشد می کنند. ممکن است در ابتدا اشتباهات زیادی مرتکب شوند و عقاید نژاد پرستانه یا عادت های بد داشته باشند اما هرچه جلوتر می رویم تغییرات را در نوع افکار و عملکرد کاراکترها می بینیم. میگوئل نمادی از فردی است که هیچ تعلیم معنوی درستی ندیده اما به دامان خدای یکتا پناه برده. عاطفه سنبل یک زن معتقد و با ایمان ایرانی است که وفاداری و عشقش کولاک می کند. داستان براساس روایتی از ابوسعید ابوالخیر نوشته شده که می گوید:
ابوسعید ابوالخیر را گفتند: فلانی قادر است پرواز کند. گفت: این که مهم نیست مگس هم می پرد. گفتند: فلانی را چه می گویی؟ روی آب راه می رود! گفت: اهمیتی ندارد، تکه ای چوب نیز همین کار را می کند. گفتند: پس از نظر تو شاهکار چیست؟ گفت: اینکه در میان مردم زندگی کنی ولی هیچگاه به کسی زخم زبان نزنی، دروغ نگویی، کلک نزنی و سوء استفاده نکنی و کسی را از خود نرنجانی. این شاهکار است...

در بخشی از کتاب می خوانیم :
" آوای ترحم برانگیز هق هق گریه دختر فضای اتاق کوچک مرد را پر کرده است. می شنود اما دم نمی زند. دختر گریه نمی کند به حال زارش که از بی پناهی به امید سقفی که فرو نریزد به آن سوی دنیا هجرت کرده، اشک می ریزد چون هویتش تولدی نو یافته. همانند کرم ابریشم که با درد پیله پاره می کند و دیگر کرم نیست. پروانه ای هزار رنگ است و باید دلبری کردن بیاموزد. دختر می گرید و مرد به او پشت کرده، کنار پنجره به اقیانوس چشم دوخته و عصبی از سیگارش کام می گیرد. همین چند ساعت پیش این دختر را از فرودگاه به خانه آورد و مالکش شد. آمده تا او را سیراب کند. به پای خودش از راه دوری آمده تا آغوشش برای این مرد باز باشد و در مقابل ماندش را خواسته.
نگاهی می کند و صدایش می زند:
- هی دختر! معلوم هست چته؟! چرا گریه می کنی؟
جوابش سیل اشک هایی است که روانه شده و دردی که با ضجه هایش آشکار می شود. صدایش بالاتر می رود و پرخاشگرانه به سمت دختری که حالا دیگر دختر نیست چند لحظه پیش او را تبدیل به زن خودش کرده هجوم می آورد: مگه مجبورت کردم؟ من حوصله ناز کشیدن ندارم. اگر ناراحتی همین الان گمشو برو. اومدی اینجا می دونستی باید باهام باشی این مسخره بازی چیه راه انداختی؟
این مرد هرچند دورگه ای ایرانی امریکایی است ولی در فرهنگش داشتن رابطه با جنس مخالف مثل خوردن غذایی با طعم و عطری جدید جا افتاده است. درکی از حس دخترکی که چند لحظه پیش تبدیل به زنی بالغ کرده ندارد. بی رحمی اش از نوع تربیتش است. طعامی مطبوع خورده و به خودش می گوید هر دو نفر لذت بردیم نباید سر خم کنم. می خواسته به دختر بفهماند اینجا کسی نازش را خریدار نیست، باید تا انتها او را سیراب کند. قرارشان همین بوده. گرفتن اقامت امریکا از راه ازدواج برای دختر و خوش خدمتی کردنش با زنانگی هایش برای مرد... پس چرا گریه می کند؟"