دانلود کتابهای برتولت برشت

چکیده

اویگن برتولت فریدریش برشت (Eugen Berthold Friedrich Brech) نمایشنامه نویس، کارگردان تئاتر، شاعر، ترانه سرا و نویسنده ی آلمانی در ۱۰ فوریه ۱۸۹۸ در آوگسبورگ امپراطوری آلمان بدنیا آمد. تا سال 1924 در باوارایا زندگی کرد و و در همانجا پزشکی خواند و در بیمارستان ارتش به خدمت پرداخت. اولین نمایش نامه اش بعل در 1923 و آوای طبل ها در شب را در 1922 نوشت. برشت را برای تئاتر روایی اش میشناسند اما موفقیت وی در شاعری، نمایشنامه نویسی و حتی کارگردانی اش حائز اهمیت است. آدم آدم است، اپرای سه پولی، ترس و نکبت های رایش سوم، زندگی خصوصی نژاد برتر، ننه دلاور و فرزندانش، زندگی گالیله، قیام آرتورو اویی، دایره ی گچی قفقازی از جمله نمایش نامه های مهم و تاثیرگذار او هستند. در حالی که نویسنده مدام به نقش مخاطب در نقد و کنش تاکید می کند. سرانجام برشت در 58 سالگی به علت سکته قلبی در روز 14 اوت 1956 پس از سال ها تحمل بیماری، برای همیشه دیده فروبست.

 

 

شرح کاملی بر زندگی برتولت برشت

کودکی و خانواده برتولت برشت

اوگن برتولت فریدریش برشت در تاریخ ۱۰ فوریه سال ۱۸۹۸ در کشور آلمان، شهر آگسبورگ به دنیا آمد. مادر برشت یک پروتستان واقعی و پدرش کاتولیک بود و در یک کارخانه کاغذ سازی کار می کرد. خانه کوچکی که برشت در آن به دنیا آمد، امروزه به عنوان موزه برشت پذیرای طرفداران او و گردشگران آلمان است. به دلیل عقاید مذهبی محکم مادر، برشت با کتاب مقدس به خوبی آشنایی داشت و تاثیر آن را می توان در تمام نوشته های برشت دید. خانواده برشت از نظر وضع زندگی در طبقه متوسط جامعه طبقه بندی می شد.

 

نوجوانی برتولت برشت و جنگ جهانی اول

برشت شانزده ساله بود که جنگ جهانی اول آغاز شد؛ مانند بسیاری از نوجوانان در ابتدا برشت مشتاق و شیفته جنگ بود اما بعد از مدتی با چهره واقعی جنگ آشنا شد و دوستان و هم کلاسی هایش را دید که ارتش، در حال بلعیدن آن هاست؛ بنابراین نظرش در مورد جنگ کاملا تغییر کرد. همین تغییر عقیده برایش دردسرساز شد. در سال ۱۹۱۵ مقاله ای نوشت و در آن استدلال کرد که هر شخص تهی مغزی را می توان ترغیب کرد که برای کشورش جان بدهد. همین نوشته او را تا پای اخراج از مدرسه برد، اما با مداخله کشیشی به نام روموالد سائر که به عنوان معلم در مدرسه برشت خدمت می کرد، از اخراج حتمی نجات یافت.

 

ورود برتولت برشت به دانشکده پزشکی و شروع جدی نویسندگی

برشت به توصیه پدرش برای به تعویق انداختن خدمت اجباری اش در ارتش، به دانشکده پزشکی برود. برشت نیز در دوره پزشکی دانشگاه مونیخ ثبت نام کرد و مشغول به تحصیل شد. از جولای سال ۱۹۱۶ مشغول به نوشتن کرد و مقالاتش را با نام «برت برشت» منتشر کرد. برشت نهایتا در سال ۱۹۱۸ به خدمت سربازی اعزام شد اما مدت زیادی در جبهه جنگ نماند و ارتش او را به عنوان پزشک یک کلینیک نظامی به آگسبرگ فرستاد. جنگ نیز یک ماه پس از آن به پایان رسید.

 

تولد اولین فرزند برتولت برشت

برشت و همسرش پائولا بانهولزر از سال ۱۹۱۷ با یکدیگر در ارتباط بودند و دو سال پس از شروع ارتباطشان یعنی در جولای ۱۹۱۹ صاحب فرزندی شدند و نامش را فرانک گذاشتند.

 

برتولد برشت قدم در راه نمایش نامه نویسی می گذارد

اولین نمایشنامه کامل برتولد برشت بعل نام دارد که در سال ۱۹۱۸ نوشته شده است و در یک سمینار نمایشی، به اجرا در آمد. برشت دومین نمایش نامه اش، طبل را در فوریه سال بعد منتشر کرد. برشت معتقد بود که: «هر کس می تواند خلاق باشد، این بازنویسی افراد دیگر است که یک چالش است.» برشت متون زیادی از نویسندگان پیش از خویش را بازنویسی کرده است. در سال های ۱۹۲۱ و ۱۹۲۲ با افرادی آشنا شد که در صحنه فرهنگی برلین نفوذ بسیاری داشتند. در میان آن ها نمایش نامه نویسی معروفی وجود داشت به نام آرنولت برونن. برشت با تغییر نامش به برتولت، سرمایه گذاری مشترکی با آرنولت انجام داد و نام شرکتشان را آنولت برونن – برتولت برشت گذاشتند.

 

برشت چهره ادبیات آلمان را تغییر می دهد

در سال ۱۹۲۲، برتولت برشت که هنوز در مونیخ زندگی می کرد مورد توجه هربرت آهرینگ، منتقد بزرگ آلمانی، قرار گرفت. هربرت آهرینگ در مورد برشت پس از خواندن نمایشنامه طبل در شب، نوشته است: «در سال ۱۹۲۴، برتولت برشت چهره ادبی آلمان را یک شبه تغییر داده است. نمایشنامه طبل در شب او، به ما لحن جدید، ملودی جدید و دید جدیدی بخشیده است. زبان این نویسنده را می توانید روی بند بند وجودتان، روی زبان، لثه، گوش و ستون فقراتتان احساس کنید ... زبان برشت زنده است بدون آن که عمدا شاعرانه باشد؛ نمادین است بدون این که بیش از حد ادبی باشد. برشت نمایش نامه نویس است و زبان او از فرسنگ ها دور احساس می شود.»

 

ازدواج برتولت برشت با یک خواننده اپرا

برشت در سال ۱۹۲۲ با ماریان زوف که خواننده اپرای وینی بود ازدواج کرد و یک سال پس از آن صاحب دختری شدند و نامش را هانه هیوب گذاشتند. هانه هیوب (۲۰۰۹-۱۹۲۳) چند سال بعد تبدیل به یکی از موفق ترین بازیگران زن آلمانی شد.

 

آلمان نازی و جنگ جهانی دوم

برشت درست بعد از به قدرت رسیدن هیتلر، در فوریه ۱۹۳۳ آلمان و نازی را ترک کردند. بعد چند بار نقل مکان و توقف های کوتاه در پراگ، زوریخ و پاریس، با دعوت روزنامه نگار و نویسنده، کارین میشائلیس به دانمارک رفت. خانه آن ها در دانمارک دائم محل پذیرایی افرادی چون والتر بنیامین، هانس آیزلر و روت برلاو بود. در آوریل ۱۹۳۹، زمزمه های از احتمال حمله هیتلر به دانمارک به گوش می رسید؛ بنابراین برشت همراه خانواده اش به سوئد و شهر استکهلم نقل مکان کردند. پس از حمله هیتلر به نروژ و دانمارک، سوئد نیز چندان امن به نظر نمی رسید لذا خانواده برشت سوئد را به مقصد شهر هلسینکی در کشور فنلاند ترک کردند و تا تاریخ ۳ ماه مه ۱۹۴۱ که ویزای آن ها برای ایالات متحده آمریکا به دستشان رسید، همان جا ماندند.

 

مرگ برتولت برشت

برتولت برشت در نهایت پس از سال ها نوشتن و تاثیرات عمیق و مهمی که در ادبیات جهان و به خصوص ادبیات آلمان گذاشت در چهاردهمین روز از ماه اوت سال ۱۹۵۶ بر اثر سکته قلبی در گذشت. استیون پارکر با بررسی پرونده پزشکی برشت، انبوهی از بیماری های جسمی و مزمن را در برشت کشف کرد. او معتقد است که برشت به دلیل ابتلا به تب روماتیسم در کودکی، تمام عمر درگیر نارسایی مزمن قلب بوده است.

 

نگاه برتولت برشت به جنگ

برشت در طول سال های جنگ، بیزاری و مخالفت خود با جنبش های ناسیونالیستی، سوسیالیستی و فاشیستی در مشهورترین نمایش نامه های خود بیان کرد. مخالفت واضح برشت را می توان در نمایش نامه هایی چون زندگی گالیله، مادر دلاور و فرزندانش، شخص خوب اسچوان، صعود محتاطانه آرتورو اوی، دایره گچی قفقازی، ترس و بدبختی رایش سوم و ... به آسانی دید.

 

برتولت برشت و هالیوود

برتولت برشت در طول سال های حضورش در آمریکا تنها یک فیلم نامه برای هالیوود نوشت و آن هم فیلم نامه جلادان هم می میرند بود. برشت با درآمدی که از نوشتن این فیلم نامه به دست آورد توانست نمایش نامه شوئیک در جنگ جهانی دوم و یک نمایش نامه اقتباسی از دوشس مالفی وبستر را بنویسد.

 

سبک نگارش برتولت برشت

او بر این باور بود که نمایش نامه یعنی چطور زنده بمانیم و تماشاگر بجای احساس کردن باید بیندیشد. طبق نظر برشت باید بازیگر عبارت آن مرد یا زن گفت را قبل از هر دیالوگ بیاورد که همان تکنیک بازیگری میان علایم نقل قول مارتین اسلین است. برشت اصلاح طلب بود و مدام از تغییر و بهبود می گفت. او می خواست بازیگر نمایش، بداند آگاهانه در تالار نمایش است و بین تماشاگر و نمایش یک بیگانگی یا ناپیوستگی ایجاد کند تا در نتیجه تماشاگر فرصت اندیشیدن بیابد. از نظر برشت، رسالت نمایش، به اندیشدن وادار کردن تماشاگر بود و تقویت روحیه انتقادی در مخاطب. برای این منظور، در نمایش نامه های برشت ارتباط حسی قطع و رابطه فکری ایجاد می شود. برشت داستان را نمایش نمی دهد، روایت می کند. موضوعات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را با نمایش روایی نقل می کرد و مخاطب را درگیر اندیشیدن.

 

جملات و سخنان برتولت برشت

• آن که حقیقت را نمی داند نادان است، آن که حقیقت را می داند ولی انکار می کند تبه کار است.
• ریشهٔ اعتقاد از آن جا خشک می شود که بخواهند تحمیلش کنند.
• سرزمین فلاکت بار سرزمینی است که قهرمانی نپرورد.
• اول شکم بعد اخلاق.
• نظر من این است که هیچ کس نباید خوشحالی را از کسی بگیرد، حتی از خودش.
• جایی که بی عدالتی جایگزین قانون شود، مبارزه به وظیفه ای مبرم تبدیل می گردد.
• کسی که مبارزه کند، ممکن است شکست بخورد، ولی آنکه مبارزه نکند، شکست خورده است.
• هنر آینه ای نیست که با آن واقعیت ها را منعکس ساخت بلکه پتکی است که با آن باید واقعیت را شکل داد.
• هنر را نمی توان با سفارش پدید آورد، تنها چکمه را می توان سفارش داد.
• من از ننگ خویش سخن می گویم. باشد که دیگران از ننگ هایشان بگویند.
• خطای رایجی است که مردم عشق را بالاتر از دوستی می نشانند و آن را در حکم امری کاملاً متفاوت می نگرند. عشق تنها زمانی والا و ارزشمند است که در بر دارنده دوستی ای باشد که بتواند باز تولید شود. با عشق به شیوه معمول، اگر به دوستی منجر نشود فقط می توان لقمه بخور و نمیری به زندگی داد و دست به سرش کرد.
• اگر کوسه ها آدم بودند، در آنجا بی تردید مذهبی هم وجود داشت که به ماهی ها می آموخت: زندگی واقعی در شکم کوسه ها آغاز می شود.
• در دنیا دو نوع دزد وجود دارد: دزدان کوچک که پلیس آنها را دستگیر می کند و دزدان بزرگ که پلیس از آنها محافظت می کند!
• دولت اعتماد خودش را به مردم از دست داده است.
• بهتر نیست مردم را منحل کنیم تا دولت مردم دیگری انتخاب کند؟!
• ریسمان پاره را می توان دوباره گره زد. دوباره دوام می آورد؛ اما هر چه باشد ریسمان پاره ای است. شاید ما دوباره همدیگر را دیدار کنیم.
• اما در آنجا که ترکم کردی هرگز دوباره مرا نخواهی یافت!
• تو هیچ نقطه ضعفی نداشتی من داشتم من عاشق بودم.
• هنر آینه ای نیست که با آن واقعیت ها را منعکس ساخت بلکه پتکی است که با آن باید واقعیت را شکل داد.
• آن کس که می خندد، هنوز خبر بد را نشنیده است.
• بیچاره آن وطنی که به قهرمان نیاز دارد.
• جنگ مانند عشق است، همیشه یک راه می یابد.

ویکی پدیای برتولت برشت:

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%B1%D8%AA%D9%88%D9%84%D8%AA_%D8%A8%D8%B1%D8%B4%D8%AA

 

آثار برتولت برشت در سال های ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۶

• بعل
• طبل ها در شب
• در انبوه شهرها
• زندگی ادوارد دوم انگلستان (بر اساس نوشته ای از مارلو)
• آدم، آدم است. (مرد، مرد است.)

 

نمایش نامه هایی که برتولت برشت در سال های ۱۹۲۷ تا ۱۹۳۳ برای تئاتر شیفیباوردام نوشت

• اپرای سه پولی
• صعود و سقوط شهر ماهاگونی
• درام آموزشی بادنی توافق
• جان مقدس کشتارگاه
• تدبیر
• مادر
• استثنا و قاعده
• مقدسین و مقدسان

 

نمایش نامه هایی که برتولت برشت در سال های ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ و در تبعید نوشته است.

• کله گرد ها و کله تیز ها
• ترس و نکبت رایش سوم
• تفنگ های بانو (ننه) کارار
• مادر (ننه) دلاور و فرزندانش
• بازجویی لوکولوس
• زندگی گالیله
• انسان خوب سه چو آن
• آقای پونتیلا و نوکرش ماتی
• صعود محتاطانه آرتورو اوی
• داستان سیمون ماشار
• شوایک در جنگ جهان دوم
• دایره گچی قفقازی
• روزهای کومون

 

باز نویسی های برتولت برشت

• آنتیگونه سوفکلس
• معلم سر خانه، بر اساس نوشته ای از لنتس، درام نویس آلمانی
• کوریولانوس، بر اساس نوشته ای از ویلیام شکسپیر
• محاکمه ژاندارک در ژوئن، بر اساس نوشته آنا زگهرس، نویسنده آلمانی
• دون ژوان، بر اساس نوشته ای از مولیر
• طبل ها و ترمپت ها، بر اساس نوشته ای از نویسنده ایرلندی، جرج فارکوار

 

تک پرده های برتولت برشت

• عروسی خرده بورژوا
• گدا یا سگ مرده
• او شیطان را بیرون می راند
• لوکوس در تنبریس
• صید گروهی ماهی
• آهن چه قدر می ارزد
• تواندوت (کنگره سفید شویان)

---

 

آثار برتولت برشت که در کتابچین موجود است

1. کتاب صعود اجتناب پذیر آرتورووی