دانلود کتاب خاکشیر درمانی

معرفی کتاب

"خاکشیر درمانی" / منحصر به فردترین کتاب در زمینه خواص گیاهان

کتاب حاضر اثری از زهره حاجی قاسمی می باشد که توسط انتشارات بینش آزادگان منتشر شده است.

گیاهی است یکساله یا  دوساله به بلندی حدود 80 سانیتمتر قسمت پایین گیاه دارای پوششی از کرک و بالای گیاه بدون کرک و در بعضی موارد تمام گیاه بدون کرک است و برگها دارای بریدگی‌های عمیق و 3-2 بار تقسیم شده است. گلهای آن زرد رنگ است. میوه خورجین درازی می‌باشد. به طول 35-15 میلیمتر و عرض یک‌ میلیمتر و به حالت راست و در داخل غلاف خورجین دانه‌ها قرار دارند. تخم آن ریز کمی دراز و در دو رنگ است یکی مایل به قرمز و طعم آن کمی تلخ و دیگری به رنگ قرمز تیره است. این گیاه در اغلب مناطق چین می‌روید و معمولاً از شانگهای و پکن تخم آن به داروخانه‌های سرتا سر چین صادر می‌شود.

در هندوستان در قسمت هیمالیای معتدله از کشمیر تا کومائون در ارتفاعات 4000-1600 متر و ارقامی از آن در پاکستان در پیشاور می‌روید. در ایران گونه یاد شده در کلاک کرج، بین تهران و سمنان،‌ توچال دماوند، لشگرک و در مناطق شمالی ایران در مازندران و سایر مناطق شمالی انتشار دارد.

در بخشی از این کتاب می خوانیم: 

"سرخجه یک بیماری ویروسی است که سرخک آلمانی یا سرخک سه روزه نیز نام دارد. زیرا تب بیماری بعد از سه روز قطع می‌شود.گاهی اوقات ضایعات پوستی آن شبیه سرخک یا مخملک تظاهر پیدا می‌کند. این بیماری در کودکان، نشانه‌های عمومی ندارد یا اینکه نشانه‌های بسیار جزئی دارد اما نزد بزرگسالان می‌تواند به صورت تب خفیف 1 تا 5 روزه، سردرد، بیقراری، ترشح خفیف بینی و التهاب ملتحمه بروز کند. از نشانه‌های بالینی مشخص سرخجه التهاب غده‌های لنفاوی پشت چشم، زیر استخوان پس سری یا پشت گردنی می‌باشد که حدود 5 تا 10 روز قبل از ظاهر شدن ضایعات پوستی ایجاد می‌شود. در 50 درصد موارد ممکن است بیماری بدون ضایعات پوستی باشد. جنین‌هایی که در مراحل اول تشکیل مبتلا می‌شوند بیشتر از همه در معرض خطر مرگ داخل رحمی،‌ سقط جنین خود به خود و ناهنجاریهای اندامهای مهم بدن هستند. این ناهنجاریها ممکن است شامل یک یا چند نوع از جمله: ناشنوایی، آب مروارید، کوچکی چشم، آب سیاه جنینی، کوچکی جمجمه، عقب ماندگی ذهنی، ارتباط بین سرخرگ ششی و آئورت، نقص دیواره‌ بین بطنی و یا دهلیز در قلب، ضایعات پوستی، بزرگی هم زمان کبد و طحال، یرقان،‌ نقایص استخوانی باشد. سرخجه در تشخیص افتراقی یا بیماری‌های سرخک، مخملک و تعداد زیادی از عفونتهای پوستی و مونو نوکلئوز عفونی قرار می‌گیرد. تشخیص بالینی سرخجه در اغلب مواقع درست انجام نمی‌شود. در مواردی حاد بیماری تنها با کمک آزمایشگاه می‌توان بیماری را تشخیص داد. تشخیص بیماری بر اساس افزایش آنتی بادی اختصاصی ضد ویروس سرخجه در دوبار آزمایش تأیید می‌شود در فاصله 1 تا 2 هفته پس از ظهور ضایعات پوستی می‌توان ویروس را از ترشحات گلوی بیمار جدا کرد. خون، ادرار و مدفوع بیماری می‌تواند حاوی ویروس باشد. اما جدا کردن ویروس بسیتار وقت‌گیر بوده و به 10 تا 14 روز وقت احتیاج دارد. برای تشخیص سرخجه مادرزادی در نوزاد تازه متولد شده می‌توان خون بیمار را مورد آزمایش قرار داد در صورت وجود آنتی بادی اختصاصی ضد ویروس سرخجه در یک نمونه خون می‌‌توان بیماری را تشخیص داد."