دانلود کتاب دو قرن چالش

معرفی کتاب

"دو قرن چالش" / سی نکته در نقد آئین بهائی [به مناسبت دویستمین سال تولد موسس آن]
کتاب حاضر اثری ازعبدالحسین فخاری می باشد که توسط انتشارات گوی منتشر شده است.
به راستی چه چیز رهبران بهائیت را اینگونه جسور کرده است که با اهانت به معتقدات مسلمین به ویژه  شیعیان، همه آنها را تابع اوهام به حساب آورند و وجود امام دوازدهم را موهوم معرفی نمایند و فرزند داشتن امام یازدهم را دروغ شمرند و ساختنِ این دروغها، به نواب اربعه نسبت دهند، و ناحیه مقدسه را ناحیه دروغساز گویند، و دستور دهند که اهل بهاء باید با این اوهام مبارزه نمایند؟ به راستی جامعه اسلامی با چنین افرادی که در درون جامعه، اعتقادات آنها را به باد تمسخر گرفته و با تبلیغ تهاجمی سعی در منحرف ساختن افراد از اعتقادات اسلامیشان داشته و دارند باید چه رفتاری داشته باشد؟ آیا  بگذارد که آنها آزادانه اهداف خود را در درون جامعه بپراکنند و با باور مهدویت بستیزند و مردم را با تبلیغ تهاجمی از دین و آیین خود بیرون برند؟...

در بخشی از این کتاب می خوانیم:
"بهائیت با ادعای نسخ اسلام به بهانه عدم تناسب بعضی احکام آن با شرایط و مقتضیات روز، ادعای دین و آیین جدید متناسب با این روزگار را دارد. آیا واقعاً چنین است؟ آیا تعالیم و احکام بهائیت متناسب با شرایط امروز جهانی است؟ برای بررسی این موضوع به کتاب مقدس این آیین یعنی کتاب اقدس مراجعه میکنیم. در این کتاب به تعالیم و احکامی بر میخوریم که نه تنها با شرایط امروز جهانی تناسب ندارد بلکه یادآور مجازات های قرون وسطی و قبل از آن و حتی جوامع فاشیستی و قرون ابتدایی دارد. مثلاً برای مجازات دزد، انگ زدن به پیشانی او تعیین شده تا با دیدن آن انگ پاک نشدنی همه او را بشناسند و برای مجازات کسی که خانه ای را آتش بزند سوزاندن خودش در نظر گرفته شده است... آیا این مجازاتها امروز در جامعه بین المللی مورد پذیرش است؟!
از جمله تعالیمی که در کتاب اقدس آمده است حرمت هرگونه اعتراض به حاکمان و فرمانروایان است. هیچ فردی حق ندارد که به فرمانروایان و اولیای امور یک کشور اعتراض نماید. عبارت جناب بهاءالله چنین است: "لیس لأحدٍ أن یعترض علی الذین یحکمون علی العباد"  یعنی جایز نیست هیچ کسی بر فرمانروایان اعتراضی داشته باشد. آیا این تعلیم یا حکم را مجامع مردم سالار امروزی که حق اعتراض نسبت به عملکرد حاکمیت ها را حق مسلم خود میدانند، خواهند پذیرفت؟ آیا میشود به مردم گفت از اعتراض نسبت به مظالم حاکمیت ها و افشاگری نسبت به نقض آزادی و حقوق فردی و اجتماعی و ترتیب دادن برنامه های اعتصاب و راهپیمایی بپرهیزند و از هرنوع اعتراضی ممنوع باشند؟ آیا این تعلیم بهائیت، متناسب با شرایط و مقتضیات امروز جامعه جهانی است؟!"