دانلود کتابهای لوسییوس سنکا

لوسییوس سنکا  (متولد 4 سال قبل از میلاد – متوفی  65  سال قبل از میلاد) ، با نام کامل  لوسیوس آنیئوس سنکا ، یک فیلسوف ، دولتمرد ، دراماتیک و رومی روایی استوایی بود.
سنکا در کوردوبا در هسپانیا به دنیا آمد و در رم بزرگ شد ، جایی که در بلاغت و فلسفه آموزش دید. پدر سنکا از بزرگان بود ، برادر بزرگتر وی لوسیوس جونیوس گالیو آننینوس و خواهرزاده وی شاعر لوکان بود. در سال 41 پس از میلاد ، سنكا توسط امپراتور كلودئوس به جزیره كورسیكا تبعید شد ، اما اجازه بازگشت در سال 49 به دست آورد تا معلم نِرو شود. هنگامی که نرو در سال 54 امپراتور شد ، سنکا مشاور او شد و به همراه بخشدار پیشرو Sextus Afranius Burrus ، دولت صالح را برای 5 سال اول سلطنت نرو فراهم کرد. تأثیر سنکا بر نرو با گذشت زمان کاهش یافت و در سال 65 سنکا مجبور شد زندگی شخصی خود را به دلیل همدستی در توطئه پیسونیایی برای ترور نرو ، که در آن احتمالاً وی بی گناه بوده است ، به دست بگیرد. خودکشی آرام او به موضوع نقاشی های بی شماری بدل شده است.
به عنوان یک نویسنده سنکا به خاطر آثار فلسفی خود و نمایشنامه هایش که همه با موضوع مصیبت هستند شناخته شده است. آثار منثور او شامل دهها مقاله و صد و بیست و چهار نامه است که به مباحث اخلاقی می پردازند. به عنوان یک تراژدیک ، او بیشتر با نمایش هایی مانند Medea ، Thestes و Phaedra شناخته می شود. تأثیر سنکا بر روی نسلهای بعدی بسیار زیاد است .
سنکا در کوردوبا در استان روم باتیکا در Hispania به دنیا آمد. پدر وی لوسیوس آنیئوس سنکا ، شوالیه رومی اسپانیایی بود که به عنوان نویسنده و معلم بلاغت در رم شهرت کسب کرده بود. مادر سنکا ، هلویا ، از یک خانواده برجسته باتیک بود. سنکا دومین فرزند از سه فرزند بود. فرزندان دیگر لوسیوس آنیئوس نوواتوس (که بعدها با نام جونیوس گالیو شناخته شد) و آنیئوس ملا ، پدر شاعر لوکان نام داشتند.  

سنکا به ما می گوید كه وی در سن کودکی "در آغوش" عمه خود به رم منتقل شده بود ، احتمالاً وقتی حدوداً پنج ساله بود. پدرش بیشتر عمر خود را در این شهر اقامت گزید. به سنکا مباحث معمول ادبیات ، دستور زبان و بلاغت ، به عنوان بخشی از آموزش استاندارد رومیان آموزش داده شد. در حالی که هنوز کودک بود ، آموزش فلسفی را از آتالوس استوئیک ، و از Sotion و Papirius Fabianus آموخت ( هر دو متعلق به مکتب کوتاه مدت Sextii بودند ، که استوئیسم را با فیثاغورانیسم ترکیب می کرد). سونکا سنكا را هنگام جوانی (در اوایل سن بیست و یك سالگی) متقاعد كرد تا گیاهخوار شود. سنکا اغلب در طول زندگی خود مشکل تنفسی داشت ، (احتمالاً آسم) . و در مقطعی از اواسط بیست سالگی (حدود 20 میلادی) او به نظر می رسد که به بیماری سل دچار شده است. او به مصر فرستاده شد تا با عمه خود (همان عمه ای که او را به روم آورده بود) زندگی کند. عمه اش در طی دوره ای از بیماری سنکا که ده سال به طول انجامید ، از او پرستاری کرد. در سال 31 میلادی با عمه و عموی خود با کشتی به رم بازگشت. تأثیر عمه اش به سنکا کمک کرد تا quaestor انتخاب شود  و همچنین به وی حق نشستن در سنا روم را دادند.
پس از مرگ Burrus در 62 میلادی ، نفوذ Seneca به سرعت کاهش یافت. Tacitus  گزارش می دهد كه سنكا در سال 62 و 64 میلادی دو بار تلاش كرد بازنشسته شود ، اما نرو در هر دو مورد او را امتناع كرد
در سال 65 میلادی ، سنکا پس از توطئه پیسونیایی ، توطئه ای برای قتل نرون گرفتار شد. اگرچه بعید نیست كه سنكا بخشی از توطئه باشد ، نرو دستور داد كه او خود را بكشد. سنکا با قطع چندین رگش خودکشی کرد و  از سنت پیروی کرد.  اما او با بریدن رگ هایش نمرد سپس او را به حمام بردند و بخار حمام او را خفه كرد و بدون هیچ مراسم تشریفاتی تشییع جنازه انجام شد و پیکرش سوزانده شد. از جمله کتاب های او در باب عمر فانی را می توان نام برد.

آثار لوسییوس سنکا که در کتابچین موجود است

1. کتاب در باب عمر فانی