دانلود کتابهای بلقیس سلیمانی

چکیده

   بلقیس سلیمانی سال 1342 در یکی از روستاهای اطراف کرمان متولد شد؛ اما چهار سال بعد یعنی در سال 1346 برای او شناسنامه گرفتند. او از نویسندگان، منتقدان و پژوهشگران معاصر ایرانی است. مهمترین کتاب های او شب طاهره، من از گورانی ها می ترسم، خاله بازی و بازی آخر بانو است؛ برای کتاب بازی آخر بانو موفق به دریافت جایزه ی بهترین رمان بخش ویژه جایزه ی ادبی اصفهان در سال 85 شد. نوشته های او را می توان در زمره ی خاطره نگاری و خود زندگینامه جای داد که البته بارها از سوی خانواده و نزدیکانش مورد انتقاد قرار گرفته است. مهمترین جوایزی که دریافت کرده است شامل: جایزه ادبی مهرگان (1385) ، جایزه ادبی اصفهان(1385) و اعطای نشان درجه یک هنری(1395) است. او همچنین بیش از هشتاد مقاله در مطبوعات نوشته است و بعضی از کتاب هایش به زبان عربی، ایتالیایی و انگلیسی ترجمه شده است. داوری جشنواره بین المللی برنامه های رادیویی، جایزه منتقدان و نویسندگان مطبوعاتی و جایزه ادبی جلال از دیگر فعالیت های خانم سلیمانی است.

 

شرح کاملی بر زندگی بلقیس سلیمانی

  بلقیس سلیمانی سال 1342 در كوه شاه استان كرمان به دنیا آمد ولی تا چهار سال بعد که برایش شناسنامه بگیرند، او را بلقیسو صدا می کردند؛ بسیاری از او می پرسند که آیا بلقیس نام مستعار است و او پاسخ می دهد که نام شناسنامه ای و حقیقی اش بلقیس است. دنیای کودکی اش دنیایی متفاوت بود با عطر برنج و روغن حیوانی، صدای دوک نخ ریسی مادر و دورهم نشستن و شاهنامه خوانی پدر گذشت؛ در مدرسه به خصوص در درس های حفظی و انشا شاگردی درسخوان بود. از 14 سالگی شروع به خواندن کتاب های ماهی سیاه کوچولو، صمد بهرنگی و خداحافظ شهر شهادت، علی شریعتی کرد. خواندن این کتاب ها و کتاب های دیگر زندگی او را برای همیشه تغییر داد. فعالیت های انقلابی اش از همان سال آغاز شد.

18 ساله بود که کتاب کلیدر، محمود دولت آبادی را خواند؛ از همان تاریخ شروع به نوشتن کرد و در دفتری دویست برگ اولین داستانش را نوشت. آن دفتر در گذر ایام گم شد. انتخاب اولش در کنکور سال 1362 دبیری تاریخ دانشسرای عالی یزد بود؛ اما پذیرفته نشد و یک سال و نیم بعد به عنوان دانشجوی فلسفه وارد دانشگاه تهران شد. او مدتی به عنوان تندنویس یک نویسنده در کانون تئاتر بانوان مشغول به کار شد. در سال 1364 به پیشنهاد دوستش در فیلم سینمایی ردپایی بر شن بازی كرد كه البته فیلم به سرانجام نرسید. او همچنین فیلم شنا در زمستان را بازی كرد كه زمینه ی آشنایی او با كودكان كانون اصلاح و تربیت بود.

همزمان با دوران دانشجویی شروع به خواندن اشعار شاملو، اخوان ثالث، فروغ فرخزاد و سهراب سپهری در میان گروهی شش نفره كرد. آن ها هر دو هفته یكبار دور هم در كوه جمع می شدند و شعر می خواندند. اواخر دهه ی شصت با مجتبی بشردوست، پژوهشگر و استاد زبان و ادبیات فارسی ازدواج كرد و با او كه اهل گیلان بود به شمال رفت و در مدارس آنجا درس گرفت؛ اما سه سال بعد به خاطر شغل همسر دوباره به تهران برگشتند و تا امروز در غرب تهران ساكن هستند. سال 1377 دختر او به دنیا آمد. بعد از تولد دخترش دچار افسردگی و اضطراب شدیدی شد كه آن را در نوشته هایش منعكس كرد.

بعد از تولد فرزندانش در مجله ی ادبستان، كتاب ماه فلسفه و ادبیات و روزنامه ی ادبیات مشغول به كار شد. در این سال ها از دو نام مستعار سپهر كیمیایی و كیمیا سپهری استفاده می كرد و سرانجام اولین رمانش با نام بازی آخر بانو را در سال 1384 منتشر كرد.

 

 

من از گورانی ها می ترسم

    رمان من از گورانی ها می ترسم مانند اغلب داستان های سلیمانی، فضایی بومی و اقلیمی دارد كه همین مسئله نقطه ی قوت كارهای اوست. داستان های بومی و اقلیمی برای مخاطبی كه تجربه ی زیست در همچین محیط هایی را دارد قابل لمس تر و ملموس تر است و چون تعداد آثار بومی و اقلیمی بسیار كمتر از نیاز مخاطب تولید می شوند این ژانر به دلیل كمتر دیده شدن جذابیت ویژه ای دارد. من از گورانی ها می ترسم داستان كشمكش انسان با جامعه و محیط اطرافش است.

فرنگیس شخصیت اصلی داستان، تمام كودكی و نوجوانی خود را در گوران سپری كرده و بعد از ازدواج همراه همسرش گوران را ترك كرده و ساكن تهران می شود. او در پی بیماری پدر و مادرش دوباره به گوران بازمی گردد تا به جای خواهر و برادرش كه هر كدام در گوشه ای از دنیا زندگی می كنند، به مدت دو ماه از والدیتش مراقبت كند و طی این مدت ماجراهای زیادی را از سر می گذراند.

كتاب با یك شروع پر از هیجان آغاز می گردد. فصل اول كتاب پر از شخصیت هایی است كه مخاطب متوجه رابطه ی آن ها با یكدیگر نمی شود. تعلیق های پی در پی و آدم های پر قصه است كه مخاطب را تا انتهای قصه می كشاند، به طوری كه در پایان احساس فریب خوردن نمی كند. یكی از شگردهای جذاب این كتاب ورود شخصیت های داستان های دیگر بلقیس سلیمانی در این كتاب است.

 

ویژگی آثار

    بلقیس سلیمانی به خوبی می تواند فضا و روابط آدم ها را توصیف كند و همچنین توانایی آن را دارد كه خواننده را همراه خاطرات خود به زمان انقلاب و جنگ تحمیلی ببرد. فضای جنگی و انقلاب و اتفاقات فرعی آن دوران، به طور عمده در پیشبرد داستان های بلقیس سلیمانی نقش دارند و عمدتا چهره ای كه از آن دوران ترسیم می كند، فضایی سیاه و تخ است.

عنصر بازی در كتاب های بلقیس سلمانی نقش اساسی دارد. به گفته ی خود او "مفهومی است كه معنی مفهوم جعلی نزدیك است و جای بزرگی در زندگی دارد. انسان ها در هر زمان و هر موقعیتی نقشی بازی می كنند و یا وادار به بازی نقشی می شوند كه بر حسب شرایط سخت تغییر می كند."

دغدغه ی اصلی او موانع و مشكلات زنان در مسیر رشد و كمال است. او نویسنده ای است كه با طرح موتیف های اسطوره ای در رمان های خود بر عقاید اندیشه هایش تاكید می كند. سلیمانی نویسنده ای اقلیم گرا است كه با آداب و رسوم و محل زندگی اش توجه خاصی دارد.

 

جملات قصار بلقیس سلیمانی

• همه ی انسان ها مانند سنگ هایی هستند كه بر روی آب می افتند. بعضی تاثیر كوچكی می گذارند و بعضی تاثیر بزرگتر؛ اما همگی در نهایت ناپدید می شوند.
• پنهان كاری ها در جامعه ی ایران مانند موریانه ای به جان اخلاق فردی و اجتماعی مردم ایران افتاده است.
• زیستن با كسانی كه دوست می دارم؛ از نوشتن برایم مهمتر است.

 

ویکی پدیای بلقیس سلیمانی

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%84%D9%82%DB%8C%D8%B3_%D8%B3%D9%84%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C

 

آثار بلقیس سلیمانی:

• بازی آخر بانو
• مجموعه داستان بازی عروس و داماد
• خاله بازی
• به هادس خوش آمدید
• پسری كه مرا دوست داشت
• روز خرگوش
• سگ سالی
• شب طاهره
• من از گورانی ها می ترسم
• مارون
• آن مادران، این دختران
• پیاده
• نام كوچك من بلقیس

---

 

آثار بلقیس سلیمانی که در کتابچین موجود است

1. کتاب سگ سالی
2. کتاب پسری که مرا دوست داشت
3. کتاب خاله بازی
4. کتاب بازی آخر بانو
5. کتاب من از گورانی ها می ترسم
6. کتاب شب طاهره