دانلود کتابهای توماس هاردی

چکیده

توماس هاردی در 2 ژوئن 1840 به دنیا آمد و در تاریخ 11 ژانویه 1928 درگذشت. او شاعر و نویسنده ی جنبش طبیعت گرایی در انگلستان بود. در برخی از آثار او رگه هایی از ادبیات عصر روشنگری و رمانتیسیسم دیده می شود. او تاثیر قابل توجهی بر شعر مدرن انگلیس گذاشت. به طوری که او امروزه به عنوان یکی از شاعران و نویسندگان مطرح قرن بیستم معرفی می شود.

هاردی در ابتدا حرفه ی معماری را انتخاب کرد؛ اما بعد، در دهه ی پنجم زندگی اش به نوشتن و سرودن شعر پرداخت. او خود را شاعری می دانست که به خاطر منفعت مالی رمان می نوشت؛ با این وجود رمان های او بسیار مشهور است. مشهورترین رمان های او عبارتند از؛ تس و به دور از اجتماع خشمگین. براساس هر دوی این رمان ها فیلم ساخته شده است.

ویژگی اصلی نوشته های هاردی، توصیفات شاعرانه و جبرگرایی است و شخصیت های داستان هایش در برابر شرایط اطراف خود به مبارزه می پردازند. محل اجرای بیشتر داستان های او سرزمینی نیمه افسانه ای به نام وسکس است.

تس و دور از اجتماع خشمگین در لیست 50 عنوان اثر برتر در نظرسنجی The big read بی بی سی قرار گرفته اند.

 

شرح كامل زندگی توماس هاردی

توماس هاردی (Thomas Hardy) ، در دوم ژوئن 1840 در دورچستر انگلستان متولد شد. پدرش، سنگ تراش و بنا و مادرش، جِمیما کتاب خوان قهاری بود. او تا زمان رفتن توماس به مدرسه به او خواندن و نوشتن آموخت. هاردی در سن 8 سالگی وارد مدرسه ی بُکهامتُن شد. او سال های بسیاری در آکادمی آقای لستز که برای آموزش پسران جوان بود، آموزش دید.  در این مرکز لاتین آموخت و توانایی های خود را نشان داد. خانواده ی او توانایی پرداخت دانشگاه را نداشتند؛ بنابراین توماس در سن 16 سالگی تحصیل را رها کرد و نزد جیمز هیکز یک معمار محلی به عنوان کارآموز مشغول به کار شد.

او قبل از اینکه در سال 1962 به لندن برود معماری را آموخت و به عنوان دانشجو در کالج پادشاهی لندن ثبت نام کرد. او جایزه ی موسسه ی معماری سلطنتی انگلستان و انجمن معماران را برد. تحصیلات عمومی خود را به شکل غیر رسمی و از طریق مطالعه ی غیر منظم ادامه داد. این امر باعث علاقه ی بیشتر او به شعر و داستان شد.

توماس هاردی هیچ وقت لندن را خانه ی خود ندانست و به اختلاف طبقاتی جایگاه اجتماعی اش در لندن آگاهی داشت. او در لندن اصلا در خانه نبود و مدام مشغول کار بود. سرانجام بعد از سال ها کار به عنوان معماری برجسته در لندن، به شهرش بازگشت و زندگی اش را وقف نوشتن کرد.

 

حیات ادبی

ناشران نخستین رمان او را رد کردند و به او توصیه کردند که دیگر ننویسد. علاج نومیدانه نام این رمان بود که سرانجام بدون نام نویسنده منتشر شد؛ اما هاردی نامید نشد و به نوشتن ادامه داد و شیوه ی داستان نویسی خود را سر و شکلی داد. او با تشویق دوستش جورج مردیت، نویسنده و شاعر، کار خود را ادامه داد و بعد از انتشار چند کتاب بدون ذکر نامش، در سال 1873 رمان یک جفت چشم آبی را با نام خودش چاپ و منتشر کرد. پس از آن رمان دور از اجتماع خشمگین را در سال 1874 چاپ کرد. این رمان به اندازه ای موفق شد که بعد از آن کار معماری را به طور کلی رها کرد. او به نگارش سلسله ای از رمان ها پرداخت که در نهایت به رمان جود تاریک در سال 1896 میلادی انجامید.

نقدهای ناجوانمردانه به رمان های او باعث شد که به سمت شعر سوق پیدا کند. نمایشنامه ی حماسی او با نام پادشاهان درباره ی جنگ های ناپلئون در سه قسمت و در میان سال های 1903 تا 1908 منتشر شد. اشعار او بعد از این نمایشنامه تغزلی بودند.

رمان های او که معمولا در محیط روستایی وسکس آفریده می شد، نیروی طبیعت را در درون و بیرون انسان نشان می دهد که چگونه در هم می آمیزند تا سرنوشت او را شکل دهند. انسان در آثار هاردی مسلط به سرنوشت خود نیست؛ اما آن ها می توانند تحمل کنند و به مرتبه ای والاتر حرکت کنند و به قهرمان تبدیل شوند. ویژگی بارز رمان نویسان عصر ویکتوریا دل مشغولی نسبت به مسایل و رفتار انسان ها در فضای اجتماعی و فرهنگی زمان خود بود که با جزئیات به تصویر کشیده می شد؛ اما هاردی بیشتر تمایل داشت به موضوعات بنیادین انسانی بپردازد. داستان های او عمدتا تراژیک هستند. هر چند که رمان زیر درخت جنگل سبز حال و هوایی خرم و خوش دارد که در هیچ کدام از رمان های دیگر او پیدا نمی شود.

 

ازدواج

توماس هاردی در سن سی سالگی با دختری به نام "اما لاوینیا گیفورد" آشنا شد و بعد از گذشت مدن زمانی عاشق او شد. آن ها در سال 1874 با یکدیگر ازدواج کردند. زندگی مشترک آن ها سی و هشت سال به طول انجامید؛ اما مرگ اِما در سال 1912 تاثیر بدی بر توماس گذاشت. او تصمیم گرفت به کورنوال برود تا خاطراتش با همسرش را به یا آورد. اشعاری که او در سال 1912 و 1913 سرود، متاثر از مرگ او است.

توماس هاردی بعد از گذشت دو سال از مرگ همسرش مجددا با دختری 19 سال کوچکتر از خودش ازدواج کرد؛ اما همچنان در غم از دست دادن اِما بود و در سوگ او شعر می گفت.

 

توماس هاردی در سال 1927 به ذات الجنب(بیماری آب آوردن ریه) مبتلا شد و در ماه ژانویه از دنیا رفت. وارث هاردی برخلاف وصیتش که دوست داشت کنار مزار همسرش، اِما، دفن شود، او را در قطعه ی شاعران کلیسای وست مینیستر به خاک سپرد و تمام  نامه ها و اشعارش را سوزاند؛ از توماس هاردی تنها 12 قطعه شعر باقی مانده است که یکی از آن ها شامل بریده های روزنامه ای است که هاردی برای نوشتن و تحقیق از آن ها استفاده می کرده است.

توماس هاردی خود را بهبودباور می دانست. یعنی کسی که معتقد بود که جهان به کمک تلاش آدم ها به مکان بهتری تبدیل می شود. البته نشانی از بهبودباوری در هیچ کدام از آثارش دیده نمی شود. او هرگز تسلیم یک سبک شعری نشد و لحن منحصر به فرد خود را داشت و به همین دلیل بر اعتبار آثارش به تدریج افزوده شد و در نهایت به عنوان شاعر و نویسنده ی طراز اول انگلستان معرفی شد.

 

 

جملات قصار تاماس هاردی

کار شاعر و نویسنده آن است که غم نهفته در دل شکوهمندترین چیزها را باز نماید و شکوه نهفته درون غمبارترین اشیاء را.

 

ویکی پدیای توماس هاردی

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%88%D9%85%D8%A7%D8%B3_%D9%87%D8%A7%D8%B1%D8%AF%DB%8C

 

آثار توماس هاردی

• دور از اجتماع خشمگین(Far from madding crowd)
• یک جفت چشم آبی(A Pair of Blue Eyes)
• تس(Tess of the d'Urbervilles)
• داروهای نامیدی(Desperate remedies)
• جود تاریک(Jude the obscure)
• زیر درخت جنگل سبز(Under the Greenwood Tree)

 

امضای توماس هاردی

 

---

 

آثار توماس هاردی که در کتابچین موجود است

1. کتاب یک جفت چشم آبی
2. کتاب دور از اجتماع خشمگین