نام اصلی : چارلز جان هوفام دیکنز (Charles John Huffam Dickens)
زادگاه : لندپورت واقع در همپشر انگلستان
ملیت : انگلستان
تاریخ تولد : ۷ فوریه، ۱۸۱۲
پیشه : نویسنده، روزنامه‌نگار و رمان‌نویس
بیشتر...
تاریخ وفات: ۹ ژوئن، ۱۸۷۰
محل دفن: کلیسای وست‌مینستر
معروفترین اثر : اولیور توئیست و دیوید کاپرفیلد
چارلز جان هافم دیکنز (Charles John Huffam Dickens) در روز هفتم فوریه ی سال 1812 در شهر لندپورت واقع در همپشر انگلستان به دنیا آمد. او یکی از برجسته ترین و نویسندگان و رمان نویسان بسیار قهار انگلیسی زبان است که در قرن نوزدهم و عصر ویکتوریا می زیست. اغلب شخصیت ها و داستان های کتاب های او برگرفته از رویداد ها و شخصیت های زندگی واقعی هستند. منتقدان و اهالی ادب از جمله جیمز جویس معتقدند که چارلز دیکنز پس از شکسپیر از تاثیرگزارترین نویسندگان انگلیسی می باشد. از برترین آثار او می توان به کتاب های دیوید کاپرفیلد، الیور توییست، داستان دو شهر، آرزوهای بزرگ و سرود کریسمس اشاره داشت. کتاب های چارلز دیکنز به اکثر زبان های زنده ی دنیا ترجمه شده و در تمام نقاط جهان حتی تا به امروز طرفداران بسیاری دارند. دیکنز علاوه بر نویسندگی، یک کنشگر و فعال اجتماعی و همچنین خبرنگاری زبده بود. او در 9 ژوئن سال 1870 در حالی که تنها 58 سال داشت، در اثر سکته ی قلبی، به طور ناگهانی درگذشت.
چارلز دیکنز فرزند دوم یه خانواده ی پرجمعیت در لندپورت متولد شد. چارلز 7 خواهر و برادر دیگر نیز داشت. پدرش جان کارمند اداره ی کارپردازی در نیروی دریای پادشاهی بریتانیا بود. جان مردی لاابالی و بسیار خوش گذران بود که علاقه داشت بتواند در طبقه ی مرفه و ممتاز جامعه پذیرفته شود. در همین راستا هم بود که یکی از دخترانش به نام فنی را، به آکادمی سلطنتی موسیقی فرستاد تا او بتواند در مدرسه ای اشرافی تحصیل کند. چارلز همیشه از اینکه او نتوانسه بود به جای فنی به مدرسه ای اشرافی برود، آزرده خاطر بود. پدر چارلز حتی نشان خانواده ای مرفه را هم اقتباس کرده بود تا خانواده اش را اشرافی نشان دهد. در گذشته خانواده های اشرافی انگلستاننشان خانوادگی مخصوص خود را داشتند.
این کارهایی که جان انجام می داد منجر به ورشکست شدن او و سرانجام به خاطر این که نتوانسته بود بدهی هایش را بپردازد، به زندان افتاد. در آن زمان رسم بود که تمام اعضای خانواده نیز به همراه خود بدهکار زندانی می شدند، بنابراین تمام خانواده ی دیکنز به زندان افتادند. تنها چارلز که دوازده ساله بود اجازه یافت که آزاد بماند. از همین رو بود که چارلز در سنین نوجوانی مجبور شد تا برای تامین معاش در یک کارخانه ی کوچک مشغول به کار گردد. او وظیفه داشت برچسب روی بطری ها را بچسباند. او هرگز از وضعیتی که داشت راضی نبود. او روزانه تنها شش شیلنگ دریافت می کرد و مجبور بود با همین پول زندگی خود را بگذراند و به خانواده اش نیز کمک کند؛ اما همین روزهای سختی که چارلز گذراند الهام بخش او شد تا کتاب آرزو های بزرگ را به قلم در آورد. بسیاری معتقدند شخصیت پیپ در این رمان همان چارلز است که در کارخانه ی واکس سازی کار می کرد.
وقتی پدر چارلز از زندان آزاد شد چارلز توانست دوباره به مدرسه بازگردد و تحصیلات خود را به اتمام برساند. او بعد از فارغ التحصیلی در یک دفتر وکالت مشغول به کار شد. او در ابتدا علاقه داشت که بتواند بازیگر شود، اما موفق نشد در آزمون بازیگری شرکت کند. بعد از آن تصمیم گرفت تا در لندن روزنامه نگاری کند. او که توانایی بسیار خوبی در نوشتن مقاله و خلاصه نویسی داشت در سن بیست سالگی به یک خبرنگار عمومی و پارلمانی تبدیل شده بود.
چارلز که خبرنگاری موفق بود شروع کرد به نوشتن سلسله مقالات مصور وهجوآمیزی که ایده آن از زندگی روزانه ی مردم در انگلیس نشات می گرفت. این مقاله ها بعدا در سال 1835 در کتابی به نام طرح های باز نیز منتشر شد. درواقع این اولین کتاب چاچپشده ی دیکنز بود. موفقیت این کتاب دیکنز را به سمت نوشتن داستان و رمان های دیگر سوق داد. او در کار های اولش نام خود را روی جلد نمی آورد و از نام مستعار بوز Boz استفاده می کرد. بوز نامی بود که اعضای خانواده برای او استفاده می کردند. او سپس به سفارش یک ناشر کتاب یادداشت های بازمانده باشگاه پیکویک را خلق کرد که ابتدا در روزنامه ها و بعد به صورت یک کتاب به چاپ رسید. در سال 1838 دیکنز کتاب الیور توییست را منتشر کرد. این کتاب ابتدا به صورت جزوه در اختیار مردم قرار می گرفت و بعدا به چاپ هم رسید. چارلز که خود در کودکی سختی های فراوانی کشیده بود و از دشواری های زندگی کارگران و مردم تهی دست به خوبی اطلاع داشت، تلاش می کرد تا درد جامعه را در کتاب هایش به تصویر بکشد و مشکلات را بازگو کند.
چارلز دیکنز در سال 1838 از مدارس ارزان و سطح پایین یورک شر بازدید هایی کرد. نتیجه ی این بازدید ها را می توان در کتاب نیکلاس نیکلبی خواند. او همچنین با زنی به نام آنجلا بروت کوتس آشنا شد که اهداف اجتماعی والایی داشت. چارلز تحت تاثیر اندیشه های این زن به او کمک کرد تا خانه ای برای زنان ساقط شده تاسیس کند. زمانی که دیکنز دیگر نویسنده ای مشهور و شناخته شده بود از هر فرصتی برای مبارزه با ظلم و ستم استفاده می کرد. در اغلب کتاب های او می توان مشاهده کرد که تلاش دارد اعتراض خود را درباره ی نابسامانی های جامعه بیان کند.
چارلز دیکنز در میان مردم آمریکا نیز شهرت فراوانی داش. از همین رو بود که تصمیم گرفت به آمریکا سفر کند و با طرفدارانش دیداری داشته باشد. با ورودش به آمریکا مردم از او استقبال گرمی کردند.
او همچنین مدتی در فرانسه اقامت کرد و در شهر های پاریس و لوزان بود که رمان دامبی و پسر را نوشت
در سال 1829 چارلز دل در گرو عشق دختری به نام ماریا بیدنل داشت؛ اما والدین ماریا با ازدواج آن دو مخالفت کردند چرا که چارلز را هم سطح خانواده ی خود نمی دانستند. چارلز بعدها در رمان دیوید کاپرفیلد از این عشق نافرجام خود الهام گرفت. در سال 1835 چارلز با کاترین هوگارت ازدواج کرد. حاصل ازدواج این دو ده فرزند بود. آن ها در حدود بیست سال با یکدیگر زندگی کردند و سپس در سال 1858 کاترین از دنیا رفت. البته که چارلز و کاترین در تمام بیست سال زندگی خود مشکلات جدی داشتند اما از آن جا که جدایی خیلی مرسوم نبود کنار هم به زندگی ادامه دادند. همچنین چارلز از سال 1857 تا زمان مرگ خود با بازیگری انگلیسی به نام الن ترنان هفده ساله، رابطه ای مخفیانه داشت؛ اما بر اثر یک اشتباه او جواهری که برای الن خریده بود را برای همسرش فرستاد و همین کار باعث شد ماجرای رابطه ی او با الن رسوا شود. افشای این رابطه ی مخفیانه به محبوبیت چارلز ضربه ی بزرگی وارد کرد. چارلز برای اثبات بی گناهی اش مقاله ای در روزنامه ی تایمز منتشر کرد. فیلم زن محرمانه که در سال 2013 توسط رالف فاینس کارگردانی شد، به ماجرای عشق و زندگی الن و چارلز می پردازد.
چارلز دیکنز همیشه از این که زندگینامه ی خود را به رشته ی تحریر در آورد خجالت زده بود؛ اما او در عوض زندگی خود را در قالب یک رمان خیالی نوشت و آن را با نام دیوید کاپرفیلد منتشر کرد؛ اما در این داستان نشانه ای رمزی وجود دارد. دیکنز حروف اول اسم و فامیل خود را معکوس کرده و حروف اول اسم و فامیل قهرمان کتاب یعنی دیوید کاپرفیلد را ساخته است.
دیکنز در زندگی واقعی خود معروف بود که سر به سر دیگران می گذارد. او یک بار در حالی که لباس ملوانی پوشیده بود از پنجره ی خانه ی پدر کاترین به داخل رفت و بعد از انجام حرکاتی عجیب و غریب بیرون رفت و بعد با لباس عادی خود بدون این که از کاری که دقایقی قبل انجام داده بود، چیزی به روی خود بیاورد دوباره به خانه برگشت.
همچنین درباره ی چارلز گفته می شود که در داستان هایش از شخصیت های واقعی که می شناخته هم استفاده می کرده است. برای مثال در کارخانه ای که کار می کرد با فردی به نام باب فگین آشنا شده بود و از این شخصیت در کتاب الیور توییست نام برد. همچنین دستمزدی بسیار کمی که باب گراچیت در داستان سرود کریسمس دریافت می کرد، به اندازه ی دستمزدی بوده است که خود چارلز در دفتر وکالت می گرفته.
چارلز دیکنز در 9 ژوئن سال 1865 همراه با الن ترنان در حال سفر با قطار بودند که طی حادثه ای قطار از روی پل سقوط کرد. دیکنز آسیب جدی ندید و حتی بعد از سقوط قطار به کمک باقی مسافران شتافت و به زخمی ها کمک رسانی کرد. دیکنز بعد از این تمداد رسانی ها به داخل قطار رفت و نسخه ی دست نوشته ی داستان دوست مشترکمان را از قطار بیرون آورد. به خاطر حادثه ای که برایش پیش آمده بود او تا اخر عمر از مسافرت با قطار هراس داشت و دیگر هرگز سوار قطار نشد. بعد از این حادثه پزشکان به چارلز توصیه کردند که مدتی را استراحت کند، اما دیکنز همانند سابق مشغول کار ونویسندگی بود. همین بی توجهی به هشدار های ظبیبان باعث شد او دچار فلج جزئی شود. دیکنز البته در جلسه ی تحقیقی که درباره ی این حادثه برگزار شده بود هم حضور نیافت، چرا که نگران بود ارتباطش با الن ترنان فاش شود.
دیکنز پیش از مرگ مشغول نوشتن داستانی در ژانر جنایی بود. او نام این داستان را تعلیق نهایی گذاشته بود؛ اما به خاطر مرگ ناگهانی اش نتوانست داستانش را تمام کند. او هیچ سرنخی نیز باقی نگذاشته بود، بنابراین هر چند که بسیاری از طرفداران و نویسندگان تلاش کردند و حدسیاتی درباره ی پایان داستان زدند، اما هیچ کس دیگری موفق نشد انتهای داستان را بنویسد.
این نویسنده به قدری ماهر بوده است که مردم سراسر دنیا و مخصوصا خوانندگان کتاب هایش، به او ارادت ویژه ای دارند. به همین سبب نیز مجسمه های چارلز دیکنز در تمامی نقاط جهان دیده می شوند. خانه ای هم که دیکنز در لندن در آن زندگی می کرده نیز، هم اکنون تبدیل به موزه ی چارلز دیکنز شده است. همچنین خانه ی کودکی های دیکنز هم یک موزه ی دیگر مربوط به اوست. علاوه بر این ها یادبود هایی مانند نسخه های اصلی کتاب های چارلز دیکنز و برخی از عکس های شخصی او در موزه ی "ویکتوریا و آلبرت" قرار دارد. این عکس ها توسط دوست چارلز جان فارستر جمع آوری شده اند. گفتنی است که فیلم های زیادی نیز بر اساس کتاب های چارلز دیکنز تهیه و تولید شده اند. برای مثال فیلم های دیوید کاپرفیلد، سرود کریسمس، الیور توییست، نیکولاس نیکلبی، داستان دو شهر و ... همگی اقتباسی هستند از کتاب های دیکنز.
https://en.wikipedia.org/wiki/Charles_Dickens
لینک کوتاه
http://ketabch.in/a/865
