دانلود کتاب توکیو در 60 روز

معرفی کتاب

" توکیو در 60 روز " / خاطرات سفر به ژاپن، سرزمین آفتاب

کتاب پیش رو نوشته ی زهراگلیج دانش می باشد که توسط انتشارات ماهواره منتشر شده است.

به نقل از نویسنده " چه هیجان انگیز است وقتی به سرزمینی سفر کنی که فرصت آموختن و شناخت فرهنگ غنی آن سرزمین به تو اعطا شده باشد. "

کتاب حاضر دریچه ای را به رویتان می گشاید که با نگاه دیگری یک دیار و فرهنگ مردمانش را نظاره کنید و مشتاق باشید برای یکبار هم که شده سفر به آن دیار را بیازمایید.

 دیاری که نیپون (ژاپن) یا سرزمین آفتاب تابان نام دارد. زهرا گلیج دانش با مثال های واقعی، تجربه شخصی از درک فرهنگ، نظم و زیبایی ها و ظرافت هایی را از این سزمین اعجاب انگیز برای خواننده به تصویر کشیده و به زیور قلم آراسته که عطش آموختن و یادگیری دارد. کتابی که در عین کوچکی برای کسانی که می خواهند این گونه سفرها را تجربه کنند، جذاب و آموزنده خواهد بود

مطالب این کتاب بسیار ناب و خالص اند و بدون کمترین اضافه، تجربه ی نویسنده را در کشور ژاپن به تصویر کشیده است. تجربه ای که محصول خروج از عادت روزمره و منطقه ی امن بوده، تجربه ای که به دلیل فراتر از ترس ها و خروج از منطقه ی امن یک انسان ساخته شده و به یک اتفاق تبدیل شده است و می تواند برای هزاران نفر آموختنی و جذاب باشد. اگر این کتاب جنبه آموزشی داشته باشد جنبه آموزشی آن به قول یک صاحب نظر به معنای پر کردن سطل نبوده و بلکه برافروختن آتش در اشتیاق خواننده است.

زهرا گلیج دانش آموخته ارشد مدیریت کارآفرینی از دانشگاه تهران است وی اکنون به عنوان مدیرعامل و رئیس هیات مدیره موسسه کارآفرینان توسعه هزاره سوم (ایکاتس) و دبیر کانون زنان بازرگان ایران مشغول فعالیت است.

وی در سال ۱۳۹۱ بورس فرصت مطالعاتی در موضوع کارآفرینی اجتماعی به صورت یک طرح پژوهشی از بنیاد ژاپن را اخذ کرد و در دانشگاه واسدا ژاپن با حضور آقای پروفسور تانیموتو یکی از پیشکسوتان کارآفرینی اجتماعی و مسوولیت اجتماعی شرکتی این بورس را سپری کرد.

 کتاب حاضر حاصل تجربه ی ایشان از این سفر به عنوان سفر علمی و فرهنگی است.

در بخشی از کتاب می خوانیم :

" ایران که بودم گاهی اوقات به این سفر می اندیشیدم اما مشغله این اواخر فرصتی برایم باقی نگذاشته بود تا از قبل برنامه ریزی کنم راستش برنامه ریزی را از همان موقع به داخل فرودگاه موکول کردم. از فاصله میان دو پرواز که کوتاه هم نبود استفاده کردم و یک جای دنج پیدا کردم و نوشتم. کلمات یکی پس از دیگری بدون ذره ای درنگ روی کاغذ غل می خورد و بعضی وقت ها نمی توانستم سرعت قلم را کنترل کنم خوشحال شدم تصورش را هم نمی کردم با این همه خستگی و آن همه چالش که در ایران داشتم مغزم کار کند."