×

جستجو

×

دسته بندی ها

×
توجـه
برای استفاده از نسخه ویندوزی به رمز عبور نیاز دارید درصورتیکه رمزعبور ندارید بعدازنصب، بر روی لینک " رمز عبور را فراموش کرده ام" کلیک کنید.
دانلود نسخه ویندوز

دانلود کتابهای ناصر خسرو

کتابهای الکترونیک، زندگی نامه و آلبوم تصاویر ناصر خسرو

ناصر خسرو

نام اصلی : ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی

زادگاه : روستای قبادیان در نزدیکی شهر بلخ

ملیت : ایرانی

تاریخ تولد : ۱۲ شهریور سال ۳۸۳ خورشیدی

محل زندگی : ایران

پیشه : شاعر، فیلسوف ، محقق اسماعیلی و نویسنده ی

بیشتر...

شهرت: ناصر خسرو

تاریخ وفات: سال 467 خورشیدی

محل دفن: دره ی یامگان واقع در بدخشان افغانستان

آثار

زندگینامه

چکیده

ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی، مشهور به ناصر خسرو در سال روز 9 ذیقعده سال 394 هجری قمری (12 شهریور سال 384 هجری شمسی) در قبادیان از توابع بلخ دیده به جهان گشود. وی شاعر پارسی سرا، فیلسوف، جهان گرد، عالم و حکیم ایرانی تبار بود. ناصر خسرو حافظ کل قرآن بود و علاوه بر آن، بر بسیاری از علوم زمان خود از جمله ریاضی، طبابت، موسیقی، ادبیات و نجوم اشراف کامل داشت. این موضوع در آثار و اشعار شاعر به خوبی نمایان است. از جمله آثار مشهور او می توان به دیوان اشعار، سفرنامه ی ناصر خسرو، سعادت نامه، زاد المسافرین و روشن نامه اشاره داشت. در آثار او ارادت و احترام به اهل بیت و پیامبر اسلام داشته است کاملا مشهود است. همچنین سفرنامه ی این شاعر شهرت جهانی دارد و زبان انگلیسی و فرانسوی نیز ترجمه شده است. این شاعر گران مایه تا پایان عمر مجرد ماند و در سال 481 قمری (467 هجری شمسی) زمانی که در روستای یمگان از توابع بدخشان بود، دیده از جهان فرو بست.

ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی، مشهور به ناصر خسرو

شرح کاملی بر زندگی ناصر خسرو

زندگی ناصر خسرو در دوران کودکی

ناصر خسرو در بلخ که هم اکنون در کشور تاجیکستان قرار دارد، در خانواده ای متمول به دنیا آمد. خانواده ی ناصر خسرو به کار دولتی مشغول بوده و در زمان سلطان محمود غزنوی می زیستند. در آن زمان کشور ایران با مشکلات زیادی رو به رو بود و ناصر خسرو در دوران کودکی با زندگی پر از حادثه و مصیبت آشنا شده بود. سلطان محمود به جنگ های طولانی می رفت و قحطی و خشکسالی در خراسان بزرگ و بلخ بیداد می کرد. علاوه بر آن بیماری وبا نیز اوضاع مردم را وخیم تر کرده بود.

 

ورود به دربار

ناصر خسرو در جوانی شروع به تحصیل در علوم مختلف از جمله قرآن، موسیقی، هندسه، نجوم و فلسفه کرد. او توانست در دربار پادشاهانی مانند سلطان محمود و سلطان مسعود غزنوی جایگاه خود را بیابد و یکی از ادیبان و دبیر دربار شد. زمانی که سلجوقیان موفق شدند غزنویان را شکست دهند، ناصر خسرو به مرو عزیمت کرد و به دربار سلیمان چغری بیک، برادر سلطان طغرل سلجوقی رفت. او آن جا نیز با استقبال آن ها روبرو شد و به کار دبیری خود در دربار ادامه داد. او مدت زیادی را در مرو گذراند و به همین علت به او ناصر خسرو مرزوی نیز گفته اند.

 

سفر های مختلف و تحول درونی

ناصر خسرو در پی یافتن سرچشمه ی حقیقت به سفر های مختلفی رفت و با افراد از تمام دین ها از جمله مسیحیان، مسلمانان، زرتشتیان، مانویان و یهودیان به گفت و گو پرداخت؛ اما از این گفت و گو ها نتیجه ای حاصل نشد و ناصر خسرو بیش از پیش در گمراهی و سرگردانی فرو رفت. او که در دوران جوانی به سر می برد از این جست و جوی بی حاصل خسته شده و به می خواری روی آورد. روایت است که ناصر خسرو در خواب می بیند که کسی به او گفته است: چند خواهی خوردن از این شراب که خرد را از مردم زایل کند؛ اگر بهوش باشی، بهتر. ناصر خسرو در پاسخ می گوید که این بهترین چیزی است که حکما توصیه کرده اند و در این هنگام می شنود: حکیم نتوان گفت کسی را که مردم را به بیهشی و بی خردی رهنمون باشد. چیزی باید که خرد و هوش را بیفزاید. ناصر خسرو پرسید: من این از کجا آرم؟ گفت: عاقبت جوینده یابنده بود؛ و به سمت قبله اشاره کرد.

پس از این خواب ناصر خسرو که در درون خود تغییری را حس می کرد، شراب و می را کنار می گذارد، شغل خود را در دربار رها می کند و به سمت مکه برای انجام سفر حج می رود. درواقع ناصر خسرو از مرو سفر خود را شروع می کند و به سرخس، نیشابور، جوین، بسطام، دامغان، سمنان، ری، قوهه و قزوین رفته و سپس از راه بیل، قپان، خرزویل و خندان به شمیران می رسد. پس از آن نیز به سراب و سعید آباد می رود و به تبریز می رسد. او از راه مرند، خوی، برکری، وان، وسطان، اخلاط، بطلیس، قلعهٔ قف انظر، جایگاه مسجد اویس قرنی، ارزن، میافارقین، رفته و وارد دیار بکر می شود. از آن جا نیز از شهرهای سرزمین شام یعنی مانند حلب، بیروت، صیدا، صور و عکا گذر می کند و از راه حیفا به بیت المقدس می رسد. سپس از شهر قدس به مکه و مدینه رفته و باز هم به قدس باز می گردد و پس ار آن نیز به مصر می رود. او در مصر هم از شهر های قاهره، اسکندریه و قیروان دیدن می کند. برای بازگشت به بلخ نیز ابتدا به مه می رود و پس از 6 ماه اقامت در آن جا به لحسا و بعد بصره رفته تا به آبادان برسد. از آن جا نیز به بندر مهروبان و ارجان و سپس لردگان و خان لنجان و اصفهان می رود. در آخر نیز از نایین و طبس و قاین رد می شود تا به زادگاه خود یعنی بلخ برسد. تمام جزئیات سفر های ناصر خسرو در کتاب مشهور او یعنی سفرنامه ی ناصر خسرو قدیانی آورده به تفصیل آورده شده است. "به صحرایی رسیدیم که همه نرگس بود شکفته چنان که تمامت آن صحرا سپید می نمود از بسیاری نرگس ها. از آن جا برفتیم، به شهری رسیدیم که آن را عرقه می گفتند" بخشی از سفرنامه ی ناصر خسرو.

ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی

 

تبلیغ برای مذهب

ناصر خسرو چند سال از عمر خود را در شهر فاطمیان پایتخت کشور مصر گذراند و در طول این سال ها سه بار هم به سفر حج رفت. در آن دوران المستنصر بالله خلیفه ی عباسی در بغداد حکومت می کرد و ناصر خسرو تصمیم گرفت به مذهب اسماعیلی روی آورد. او که یکی از حکیمان و عالمان این فرقه بود، از طرف مستنصر عنوان حجت خراسان را دریافت کرد. این آخرین و برترین مقامی است در مذهب اسماعیلی کسی می تواند دریافت کند. ناصر خسرو در سال 444 هجری قمری به خراسان بازگشت تا بتواند مذهب اسماعیلی را گسترش دهد. خراسان در آن زمان تحت حکومت سلجوقیانی بود که به مذهب سنی خود تعصب فراوان داشتند و به همین خاطر نیز مردم خراسان و بلخ و همچنین حکومت سلجوقی از این مذهب استقبال نکردند و حتی عده ای بر علیه او شورش کرده و او را مورد آزار های فراوان قرار دادند تا جایی که مجبور شد خانه ی خود را رها کند و از بلخ بگریزد. ناصر خسرو ناچارا به مازندران و سپس نیشابور رفت، اما در این شهر ها هم خطراتی او را تهدید می کرد و مجبور بود مخفیانه زندگی کند. پس از مدتی آوارگی و سرگردانی در شهر های مختلف امیر علی بن اسد، یکی از امیران بدخشان که خود به مذهب اسماعیلی گرایش داشت، از او دعوت کرد تا به یمگان برود. ناصر خسرو دعوت او را پذیرفت و تا آخر عمر خود در یمگان زندگی کرد. او در یمگان جایگاه و منزلت خوبی پیدا کرده و مورد عزت و احترام همگان قرار گرفته بود. مردم یمگان به او لقب هایی مانند حجت، سید شاه ناصر، پیر شاه ناصر و یا پیر کامل داده بودند. در هر حال او تمام تلاش خود را برای تبلیغ این فرقه انجام داد و نقش مهمی در گسترش آن در مناطق افغانستان و تاجیکستان و پاکستان کنونی داشت.

 

شخصیت و اخلاقیات ناصر خسرو

ناصر خسرو شاعر ماهر و پارسی سرایی بوده که به علم فلسفه و حکمت به خوبی واقف بوده است. آثار او جزء مهم ترین و ارزشمند ترین آثار فارسی محسوب می شوند. خود ناصر خسرو فردی بسیار مومن و خدا شناس بوده است و آن طور که از اشعارش پیداست مناعت طبع، عزت نفس، خلوص و پاکی بسیاری هم داشته. آن طور که خود در شعر هایش عنوان می کند از هیچ امیر و حاکمی ترس نداشته و اقامتش در یمگان هم از سر ناچاری و یا به خاطر ثروت و مال و منال نبوده است. این شاعر پرتوان همان گونه که فکر می کرد می سرود و همان گونه هم زندگی می کرد. این مرد فروتن و متواضع، تلاش کرده تا بنده ی دنیا و لذت های دنیوی نشود؛ اما به خاطر کینه ورزی دشمنانش و کسانی که در بلخ به او حمله کرده بوده اند، در برخی شعر های خود لحن تند و پرخاشگرانه ای دارد و به فقها تندی کرده تا از خود دفاع کند. اشعار او غالبا جدی نوشته شده اند و از همین اشعار نیز می توان به شخصیت او پی برد. کتاب های ناصر خسرو تماما با نثری ساده و روان نوشته شده اند و به همین خاطر نیز منبع بسیار خوبی برای یافتن اصطلاحات فلسفی می باشند.

 در نظر دکتر ذبیح الله صفا شیوه ی سخن این شاعر نزدیک به شیوه و سبک شعرا در اواخر دوره ی سامانیان بوده است، چرا که بسیاری از کلمات و ترکیبات به آن نحو استفاده شده اند. همچنین اغلب اشعار او بوی مذهبی دارند. دکتر صفا می گوید: "بعضی قصاید او با مقدماتی که شاعر در آن تمهید کرده و نتایجی که گرفته است بیشتر به سخنانی می ماند که مبلغی در مجلس دعوت بیان کرده باشد در بیان مسائل حکمی ناصر خسرو از ذکر اصطلاحات مختلف خودداری نکرده است."

درباره ی بیان موضوعات علمی در اشعار ناصر خسرو نیز می توان گفت که مضمون اصلی شعر های او نبوده اند و به عنوان وسیله تفهیم مطالب استفاده شده اند. ذهن علمی او باعث شده است تا سخنانش همواره از دید علم و منطق و استنتاج های عقلانی باشد. در نگاه شاعر مظاهر زیبایی محیط اطراف جلوه ی خاصی ندارد و حقایق علمی و اعتقادات دینی مورد توجه اوست.

 

درگذشت

ناصر خسرو در سال 481 قمری در منطقه ییمگان از بدخشان که هم اکنون جزء کشور افغانستان است، دار فانی را وداع گفت و در دره ی یمگان به خاک سپرده شد. آرامگاه او هم اکنون زیارت گاه مردم می باشد.

مقبره ناصر خسرو

 

شرحی بر کتاب های ناصر خسرو

سفرنامه: این کتاب مشتمل بر بخشی از مشاهدات سفر هفت ساله ایشان بوده و یکی از منابع مهم جغرافیای تاریخی به حساب می آید. این سفرنامه در 98 فصل نوشته شده است. عنوان برخی ار آن ها عبارت است از "زندگی در مرد"، "عزم نیشابور و کسوف"، "جنوب مصر"، "به سوی بصره"، صفن اندرون کعبه و...

جامع الحکمتین: این کتاب رساله ایست که به نثر دری نوشته شده و درباره ی عقاید اسماعیلیان می باشد. ناصر خسرو این کتاب را در سال 426 قمری نوشته است

خوان الاخوان: کتابیست که به صورت نثر نوشته شده و به بیان پند و حکمت و موارد اخلاقی می پردازد.

زاد المسافرین: کتابی است درباره ی حکمت های الهی و در اثبات عقاید مذهب اسماعیلیه.

گشایش و رهایش: این رساله شامل سی سوال و پاسخ های این سوالات می باشد.

وجه دین: رساله ای است درباره ی مسائل کلامی و باطن و عبادات و احکام شریعت که به صورت نثر نوشته شده است.

بستان العقول و دلیل المتحرین: متاسفانه از این کتاب ها اثری نمانده است.

سعادت نامه: این رساله شامل سیصد بیت می باشد.

روشنایی نامه: این رساله نیز به نظم فارسی است و دارای 592 بیت در بحر هزج و با مضمون پند و نصیحت می باشد.

دیوان اشعار: این دیوان در خدود ده هزار قصیده و قعه را شامل می شود و درباره ی مواضع حکمتی و دینی می باشد. در این دیوان از اشعاری که شاعر پیش از تحول درونی خود سروده اثری نیست. چنان چه تصور می شود ناصر خسرو تلاش کرده آن اشعار را به دست فراموشی بسپرد.

کتاب های دیگری هم وجود دارد که منسوب به ناصر خسرو است اما در صحت این مورد تردید کرده اند. برای مثال کتاب های اکسیر اعظم، کنزالحقایق، سر الاسرار، سفرنامه ی شرق و ...

 

نمونه اشعار ناصر خسرو

  • نکوهش مکن چرخ نیلوفری را برون کن ز سر باد و خیره سری را

بری دان از افعال چرخ برین را نشاید ز دانا نکوهش بری را

چو تو خود کنی اختر خویش را بد مدار از فلک چشم نیک اختری را

  • ای خوانده بسی علم و جهان گشته سراسر

تو بر زمی و از برت این چرخ مدور

تا کی تو به تن بر خوری از نعمت دنیا؟

یک چند به جان از نعم دانش برخور

خفته چه خبر دارد از چرخ و کواکب؟

دادار چه رانده است بر این گوی مغبر؟

  • تا ذات نهاده در صفائیم همه

عین خرد و سفره ذاتیم همه

تا در صفتیم در مماتیم همه

چون رفت صفت عین حباتیم همه

  • با گشت زمان نیست مرا تنگ دلی

کایزد به کسی داد جهان سخت ملی

بیرون برد از سر بدان مفتعلی

شمشیر خداوند معدبن علی

 

ناصر خسرو

ویکیپدیای ناصر خسرو

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1%D8%AE%D8%B3%D8%B1%D9%88

 

آثار ناصر خسرو

  • دیوان اشعار فارسی
  • دیوان اشعار عربی
  • روشن نامه
  • سعادت نامه
  • دلیل المتحرین
  • جامع ال حکمتین
  • خوان الاخوان
  • زاد المسافرین
  • گشایش و رهایش
  • وجه دین
  • بستان العقول
  • سفرنامه

 


آثار ناصر خسرو که در کتابچین موجود است

  1. کتاب دیوان ناصر خسرو
  2. کتاب مجموعه آثار ناصر خسرو
  3. کتاب قصاید ناصر خسرو - دیوان اشعار
  4. کتاب سفرنامه ناصر خسرو
  5. کتاب دیوان اشعار ناصر خسرو - مجموعه آثار

لینک کوتاه

http://ketabch.in/a/3506