دانلود کتاب حرم در انتظار ما

معرفی کتاب

"حرم در انتظار ما"
کتاب حاضر پژوهشی از موسسه فرهنگی هنری قدر ولایت می باشد که توسط همین موسسه منتشر شده است.
سابقه انتخابات در ایران خیلی طولانی نیست. اولین مجلس شورای ملی بعد از تأسیس مشروطیت در ایران دارای انتخابات به صورت صنفی بود. هر دوره مجلس دو سال بود و تا کودتای سوم اسفند 1299 رضاخان، سه بار این مجلس تشکیل شده و مردم به پای صندوق های رأی رفته بودند. بعد از کودتا، مجالس چهارم و پنجم تا حدودی مشارکت آزاد مردم را به خود دید و از عناصر فعال و خوش سابقه در آن مجلس انتخاب شدند. مثل شهید آیت الله سید حسن مدرس، دکتر محمد مصدق و ملک الشعرای بهار و ...
از مجالس ششم به بعد که رضاخان، رضاشاه شده بود به دستور او، ارتش در سراسر کشور، تنها به کسانی اجازه می داد انتخاب شوند که نام آنها از مرکز داده می شد! مجلس شورا نه به صورت منتخب مردم بلکه منتخب رضاشاه تشکیل می شد. در دوره محمدرضا هم این مسئله ادامه یافت. آنها که سنّشان اقتضا دارد به یاد دارند که در هیچ انتخاباتی شرکت نکردند ولی آمارهای عجیب در خصوص مشارکت مردم از سوی مسئولین انتخابات رژیم پهلوی از شرکت مردم داده می شد!رأس حکومت موروثی بود و مردم هیچ نقشی در انتخاب آنها و نخست وزیر و وزراء نداشتند چه مستقیم و چه غیرمستقیم.
انقلاب اسلامی، به کلی این صحنه را تغییر داد و نقش مردم آنچنان برجسته و واقعی شد که حتی نوع حکومت  علی رغم را هپیمائی هائی که هر کدام یک رفراندوم بوده به رأی آنان گذاشته شد. مزه انتخابات با اولین رفراندم نظام اسلامی با 2/ 98 درصد آری به «جمهوری اسلامی » در کام ملت ایران شیرین شد و تلخی و حقارت ده ها سال بی اعتنائی به آنان در رژیم پهلوی را جبران کرد. ازآن زمان، تقریباً هر سال، یک انتخابات پُرشور داشته ایم.
رأس نظام یعنی ولی فقیه با رأی غیرمستقیم مردم (از طریق انتخابات مجلس خبرگان رهبری) و مقام بعد از رهبری یعنی «ریاست جمهوری» با رأی مستقیم مردم انتخاب می شوند. انتخابات مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان و شوراها مظهر دیگر رجوع مکرر به آرای مردم و مشارکت آنها در تعیین سرنوشت خویش است.
امام خمینی و رهبر معظم انقلاب اسلامی و مراجع معظم تقلید همواره تأکید بر مشارکت حداکثری مردم در انتخابات و سپس انتخاب افراد یا فرد اصلح نموده اند. کلماتی که برای حضور مردم در انتخابات بکار رفته است بار شرعی، ملی و مسئولیتی بزرگی دارند، ازقبیل: حق مردم، حق الناس، تکلیف، وظیفه شرعی، وظیفه ملی و ... همچنین در هر شرایط و مقتضیات زمانی، علل عام و ویژه ضرورت شرکت گسترده مردم در انتخابات را تبیین و تشریح نموده اند.
«جمهوری اسلامی ایران» به دلیل اتکاء بر اصول و مبانی اسلام ناب محمدی(ص) جایگاه بالائی در اندیشه توحید محوری دارد و به تعبیر عجیب امام خمینی «الان جمهوری اسلامی یعنی اسلام و این امانتی است بزرگ که باید از آن حفاظت کنید» و می فرماید: «حفظ جمهوری اسلامی از حفظ یک نفر ولو امام عصر باشد، اهمیتش بیشتر است؛ برای اینکه امام عصر هم خودش را فدا می کند برای اسلام » نوع حفاظت از این امانت بزرگ به مقتضای زمان بستگی دارد. در هجمه استکبار جهانی توسط رژیم صدام حسین، «دفاع مقدس» حضور در جبهه و جهاد علیه دشمن بعثی، حفاظت از این امانت بود. در دفاع از حرم اهل بیت(ع) و مقابله با عناصر تکفیری داعش  که آمریکا را علیه اسلام ناب و جمهوری اسلامی تشکیل و تجهیز کرده بود  و حضور در جبهه های سوریه و عراق، حفاظت از این امانت بوده و هست.
در زمان های برگزاری انتخابات و علی الخصوص انتخابات «ریاست جمهوری» که امکانات وسیع کشور در اختیار «یک نفر» قرار می گیرد، اقتضای حفظ امانت بزرگ جمهوری اسلامی در مرحله اول مشارکت گسترده و همگانی در انتخابات و در مرحله بعدی انتخاب اصلح و واجد شرایط برای اداره کشور بر مبنای اصول انقلاب اسلامی است و این تکلیف به عهده تک تک افراد ملت است. تعبیر عجیب حاج قاسم سلیمانی که «جمهوری اسلامی حرم است و این حرم اگر ماند، دیگر حرم ها می مانند» همان تعبیر امام خمینی است و انتخابات پیش روی «ریاست جمهوری» و رأی دادن، اقتضای امروز دفاع از حرم یعنی جمهوری اسلامی است که باز به تعبیر شهید سلیمانی در وصیت نامه اش «اگر دشمن، این حرم را از بین ببرد، حرمی باقی نمی ماند، نه حرم ابراهیمی و نه حرم محمدی(ص)» او و شهدای مدافع حرم جانشان را در این راه دادند و ما امروز با رای خود، آن تلاشها را ارج می نهیم و از حرم دفاع می کنیم.
این کتاب گفتمانی است در چرائی لزوم مشارکت حداکثری در انتخابات و ملاک گرائی در آن که امید است مؤثر افتد.