دانلود کتابهای ژیل دلوز
کتابهای الکترونیک، زندگی نامه و آلبوم تصاویر ژیل دلوز
زادگاه : پاریس
تاریخ تولد : هجدهم ژانویه سال 1925
محل زندگی : پاریس
بیشتر...
تاریخ وفات: چهارم نوامبر سال 1995
علت فوت: خودکشی
تعداد فرزندان : 2
زادگاه : پاریس
تاریخ تولد : هجدهم ژانویه سال 1925
محل زندگی : پاریس
بیشتر...
تاریخ وفات: چهارم نوامبر سال 1995
علت فوت: خودکشی
تعداد فرزندان : 2
ژیل دلوز نویسنده قرن بیستم فرانسوی بود که حدود چهل و پنج سال از عمرش را صرف نوشتن در باب فلسفه، ادبیات، فیلم و هنرهای زیبا کرد. او تحصیل کرده دانشگاه سوربن فرانسه بود و پس از آن، در همان جا درس فلسفه را تدریس کرد. وی توجه بسیار ویژه ای به بازنگری پایه های فلسفه و ساخت مفاهیمی تازه در این موضوع داشت. دلوز سرانجام در سن هفتاد سالگی با پرتاب کردن خود از پنجره آپارتمان، به زندگی خود، بعد از پنجاه سال فعالیت نویسندگی و علمی، پایان داد. از آثار دلوز می توان به ترجیح می دهم که نه، تجربه گرایی و سوژکتیویته، فلسفه نقادی کانت (رابطه قوا) ، فلسفه چیست و فوکو نام برد.
ژیل دلوز ( Gilles Deleuze) در هجدهم ژانویه سال 1925 میلادی در خانواده ای متوسط در پاریس، جایی که بیشتر عمر خود را در آن گذراند، به دنیا آمد. او تحصیلات دوران ابتدایی را در زمان جنگ جهانی دوم گذراند. در هنگام اشغال فرانسه توسط نازی ها، برادرش دستگیر و حین انتقال به اردگاه کار اجباری، کشته شد.
در سال 1944، دلوز برای تحصیل به سوربن رفت. او در آنجا دارای چندین استاد برجسته در تاریخ فلسفه بود؛ از جمله جرج کانگویلم، فردیناند آلوئیه و موریس دو گاندیلاک. به سبب همین اساتید، او علاقه ی زیادی به چهره های مهم فلسفه و تاریخ فلسفه داشت.
دلوز بعد از اخذ مدرک فلسفه در سال 1948، به مدت نه سال در مدارج مختلف به تدریس در دانشگاه پاریس مشغول بود. در سال 1953 او اولین رساله خود را با عنوان تجربه گرایی و موضوع گرایی در دیوید هیوم منتشر کرد. دلوز در سا ل های 1960 تا 1964 سرپرست مرکز تحقیقات علمی ملی در فرانسه بود. در این مدت او نسخه اولیه کتاب نیچه و فلسفه (سال 1962) را منتشر کرد و با میشل فوکو دوست شد. او تا سال 1969 مشغول تدریس در دانشگاه لیون فرانسه بود.
در سال 1969 او مشغول کار در دانشگاه پاریسVIII شد و در یک مدرسه تجربی به نام دنیس که برای اجرای اصلاحات آموزشی سازماندهی شده بود، فعالیت می کرد.
ژیل دلوزه از نظر اعتقادی خداناباور بود. او در سال 1956 با دنیس پائول "فانی" گراند جوان ازدواج کرد. حاصل ازدواج آن ها دو فرزند بود.
ژیل دلوزه تاثیرات بسیاری بر فلسفه داشت و حتی بعضی رشته های آکادمیک را متاثر کرد. مثل رشته فلسفه قاره ای، مطالعات سینمایی، نظریه ادبی، نقد فرهنگی و نظریه های اجتماعی و سیاسی و حتی هنر و معماری. او بسیار هنرمندانه نظریات فیلسوفانی مثل برگسون، فوکو، کانت، هیوم، لاکان، مارکس، نیچه و اسپینوزا را با آثار هنری افرادی مثل بیکن و آرتود و هیچکاک و آیزن اشتاین و نویسندگانی مثل کافکا و کارول درآمیخت. ویژگی نثر او چنین بود که کتاب های وی امکان برداشت چندگانه را به خوانندگان و منتقدان می داد.
او تلاش می کرد فلسفه را از تاریخش جدا و هر فیلسوف را با توجه به آثار و ابداعاتش ارزش گذاری کند. نقطه اوج کار او کتاب بزرگ تفاوت و تکرار بود که درآن به بررسی پایه های متافیزیک و منطق می پردازد و سبک جدیدی با جهان و اتفاقاتش ترسیم می کند. تاثیر این اثر و اهمیت آن، آنقدر بالا بود که فوکو درباره او گفت: قرن ما می تواند قرن دلوزه باشد.
آثار و دوره فعالیت دلوز را به سه بخش می توان تقسیم کرد. اولین آن از سال 1945 تا 1970 ادامه داشت که تمرکزش بر روی پژوهش تاریخ فلسفه بود. دوره دوم ده سال به طول انجامید و در این دوره عمده فعالیت دلوز در همکاری با گواتاری است. و آخرین آن که از سال 1980 تا زمان مرگش بود که بیشتر به ادبیات و فلسفه پرداخت.
قبل از مرگ، دلوزه شروع به نوشتن کتاب عظمت مارکس کرده بود و دو فصل از آن را نگاشته بود که با خودکشی اش، ناتمام ماند.
دلوز از دوران جوانی از بیماری های تنفسی رنج می برد. در سال 1968 به بیماری سل مبتلا شد و مجبور شد قسمتی از ریه خود را با عمل جراحی خارج کند. او تا پایان عمر علائم تنفسی شدیدی را تجربه می کرد و حتی در سال های آخر عمر، نوشتن که یک عمل ساده است، برای او دشوار شده بود. ژیل به دلیل بیماری، خود را شبیه گوزن کوهی بسته شده به دستگاه اکسیژن می نامید. در چهارم نوامبر سال 1995 میلادی، خودش را از پنجره آپارتمانش پرتاب و خودکشی کرد.
https://en.wikipedia.org/wiki/Gilles_Deleuze
لینک کوتاه
http://ketabch.in/a/6261