کتاب اشعار نیما یوشیج

علی اسفندیاری در  فصل پاییز سال ۱۲۷۶ هجری قمری در دهکده ی دور افتاده ی «یوش» که از توابع بخش بلده شهرستان نور مازندران است به دنیا آمد. پدرش، ابراهیم خان اعظام السلطنه، مردی شجاع و آتشی مزاج بود و دراین ناحیه به کشاورزی وگله داری مشغول بود.وی در کتاب زندگی حسن اسفندیاری نسب و تبار خاندانش را به پادوسبانیان طبرستان ربط میدهد و به اصالت و تبار خود افتخار میکند.

نیما دوره ی طفولیت را در دامان طبیعت شبانان و ایلخی بانان گذارند که به هوای چراگاه، به نقاط دور، ییلاق و قشلاق می کنند.پدر او زندگی روستایی، تیراندازی و اسب‌سواری را به وی آموخت، نیما خواندن و نوشتن را در زادگاه خود نزد آخوند ده آموخت.

نیما یوشیج در دوران جوانیش شیفته دختری شد، ولی بخاطر اختلاف مذهبی که داشتند نتوانست با او ازدواج کند.بعد از این شکست، او دلباخته دختری روستایی شد که صفورا نام داشت، اما دختر حاضرنبود به شهر بیاید؛ در نتیجه، عشق دوم نیما نیز پایان خوبی نداشت.

بالاخره نیما در ۶ اردیبهشت ماه سال ۱۳۰۵ ازدواج کرد. همسرش، عالیه جهانگیر نام داشت و فرزند میرزا اسماعیل شیرازی بود.ازدواج آنها ،تا پایان عمر دوام داشت، و ثمره زندگیشان فرزند پسری بود به نام شراگیم که در سال ۱۳۲۱ بدنیا آمد و اکنون در آمریکا زندگی می‌کند.

اولین اثر نیما منظومه قصه رنگ پریده میباشد که زندگی خود را در این شعر روایت کرده است.اشعار داروگ

 و مهتاب و خروس و روباه از دیگر اثرهای وی است.

خانه نیما به عنوان میراث فرهنگی ثبت شده و بازدید از آن برای عموم آزاد است.

او در شرایطی که به خاطر سرمای شدید روستایشان یوش، درگیر ذات ‌الریه شده بود، برای درمان به تهران آمد؛ اما درمان روی او تأثیری نداشت و در ۱۳ دی ماه سال ۱۳۳۸ چشم از جهان فرو بست.پیکر وی در امامزاده عبدالله تهران به خاک سپرده شد.اما در سال ۱۳۷۲ و چون خودش وصیت کرده بود ،پیکرش را به خانه ‌اش در یوش انتقال دادند. آرامگاه او در کنار آرامگاه خواهرش، بهجت‌ الزمان اسفندیاری میباشد.

کتاب حاضر قسمتی از اشعار نیما است.

 

در بخشی از این کتاب میخوانیم:

مرحبا بر خوی یاران جهان

مرحبا بر پایداری های خلق

بس که دیدم جور از یاران خود

وز سراسر مردم دوران خود

من شدم:رنگ پریده،خون سرد

پس نشاید دوستی با خلق کرد

وای بر حال من بدبخت!وای

کس به درد من مبادا مبتلای...