کتاب ترجیعات شاه نعمت الله ولی

شاه نعمت ‌الله ولی معروف به سید نورالدین شاه نعمت ‌الله ولی ماهانی کرمانی است او صوفی بزرگ و عارفِی ایرانی بود. جالب است بدانید که سلسله نعمت‌ اللهی منسوب به اوست.او فرزندِ میر عبدالله ولی از بزرگان عرب بوده ‌است،نسبت او از طریق چندین نسل به محمد میرسد،در زادگاه وی محققان به نتیجه ی یکسانی نرسیده اند برخی او را زاده شده در حلب میدانند و بعضی دیگر او را متولد کوهبنان کرمان میدانند.

پدرش او را در سن پنج سالگی به مجالس صوفیه میبرد و او را با عرفان آشنا کرد،شاه نعمت الله بعدها برای پیشرفت در علم و دانش خود راهی شیراز شد که مرکز فقه و سنت بود البته لازم به ذکر است که وی شیعه بود و اشعاری زیادی دارد که دلالت و گواه بر این موضوع است.

شاه نعمت الله برای یافتن مرشد و مراد سفرهای زیادی رفت و قدم های فراوانی برداشت.

او هفت سال را با شیخ عارف گذراند و از او علوم معنوی زیادی یاد گرفت. وی بعد از آن به مصر رفت و سپس از آنجا به سوی جهان فرهنگ ایرانی عازم شد. او در بازگشت به ایران پس از ازدواج با نوهٔ دختریِ میر حسینی هروی، به ‌سوی کوهبنان کرمان راهی شد و در آنجا به ریاضت طویل ‌المدتی پرداخت که این مکان در حال حاضر بنام تخت امیر معروف است. دراین دوران افراد زیادی در جوار او به تحصیل علوم پرداختند و از محضر ایشان کسب فیض نمودند.

شاه نعمت الله از عارفان قرن نهم هجری میباشد که راه و روشی جدید در تصوف ایجاد کرد به گونه ای که پیروان سایر روش ها را نیز تحت تاثیر خود قرار داد.وی در راه سیر و سلوک مقامی بلند پایه و بزرگ داشته است.

او در سال ۸۳۲  در ماهان کرمان درگذشت. مدتِ زندگانیِ شاه نعمت‌ الله ولی ۱۰۴ سال ذکر شده ‌است.

کتاب حاضر بخشی از ترجیعات شاه نعمت الله ولی است.

 

در بخشی از این کتاب میخوانیم:

نفس خیر المرسلین است آن ولی کردگار

لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار

مسند ملک ولایت در حقیقت آن اوست

در حریم عصمتش روح القدوس دربان اوست

هر کسی از گنج سلطانی عطائی یافته

نقد گنج کنت کنزا نزد سیدآن اوست

حق تعالی وصف او فرمود در قرآن تمام

هفت هیکل هر که خواند آیتی در شان اوست...