کتاب ترکیبات عراقی - دیوان اشعار

شیخ فخرالدین ابراهیم بن بزرگمهر بن عبدالغفار کمیجانی همدانی در۲۰ خرداد ماه سال ۵۹۲ هجری شمسی در کمیجان متولد شد.

در مورد اسم و محل تولد و زادگاهش بین محققان و تاریخ نویسان اختلاف عقیده وجود دارد برخی مانند حمدالله مستوفی او را ابراهیم و لقبش را فخرالدین مینامند و زادگاه وی را همدان میگویند ولی برخی دیگر مانند سعید نفیسی در تحقیقات خود اشاره میکند که او در کمیجان زاده شده.البته در آثار عراقی نام کمیجان دیده شده است.

عراقی از خردسالی شروع به یادگیری قران کرد و پس از فراگیری آن به همدان رفت و ادامه تحصیل داد.

زمانی که هفده سال داشت به همراه گروهی از قلندران به هندوستان سفر کرد و در آنجا با دختر شیخ بهاء الدین زکریا ازدواج کرد که حاصل این ازدواج پسری بود به نام کبیرالدین .

بیست و پنج سال بعد زمانی که شیخ بهاءالدین از دنیا رفت، عراقی را جانشین خود کرد. بعد ازاین ماجرا عراقی به مکه و مدینه سفر کرد و پس از حج روانه روم شد. در قونیه، به محضر مولانا رفت، و سالها در مجالس سماع حضور پیدا کرد. او پس از چندین سال ماندگاری در روم به سوی شام رفت.

آثاری که از عراقی به جا مانده به نظم و تثر میباشد.لمعات مهم ترین اثر عراقی است که این کتاب ۲۷ لمعه دارد و موضوع اصلی آن عشق است .

دیوان اشعار وی نیز مشهور است و عشاق نامه یا رساله ده فصل آثار دیگر او میباشد.

فخرالّدین عراقی در ۸ ذوالقعده ۶۸۸ هجری قمری در دمشق چشم از جهان فرو بست.

کتاب حاضر قسمتی از ترکیبات عراقی است.

 

در بخشی از این کتاب میخوانیم:

آن بحر محیط بی کرانه

وآن نور بسیط جاودانه

آن بحر که موج اوست دریا

وآن نور که ظل اوست اشیا

نوری که جمال جمله هستی

از تاب جمال اوست پیدا

اول ز پی نظاره او

شد عین همه جهان مهیا...