کتاب نقش شبکه های اجتماعی در تقویت هویت قومی ارامنه در ایران از دیدگاه ارامنه و ارائه راهکار

"نقش شبکه های اجتماعی در تقویت هویت قومی ارامنه در ایران از دیدگاه ارامنه و ارائه راهکار"
کتاب حاضر اثری از سیرانوش گورگیزسنگر می باشد که توسط انتشارات قانون یار منتشر شده است.
هدف اصلی این کتاب بررسی نقش شبکه های اجتماعی در تقویت هویت قومی ارامنه در ایران از دیدگاه ارامنه و ارائه راهکار بوده است. روش انجام پژوهش، پیمایشی یا زمینه یابی بوده، جامعه آماری تحقیق شامل کلیه ارامنه بالای 15 سال شهر تهران بود که تعداد آنان حدود 70 هزار نفر می باشد و تعداد 382 نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته 30 سوالی جمع آوری گردید. در بررسی روایی محتوایی پرسشنامه از نظر چندتن از صاحب نظران ارمنی و اساتید علوم اجتماعی استفاده شده ایشان روایی این پرسشنامه را مورد تائید قرار داده اند و در بررسی پایانی از روش آلفای کرونباخ استفاده شده است که به ترتیب هویت مذهبی 0/79 ، زبان و الفبای ارمنی 0/76 ، مرزهای سرزمینی 0/72 ، اسطوره ها و نهادهای مربوط به قوم ارامنه 0/85 با استفاده از تحلیل SPSS به دست آمده است، نتایج با استفاده از آزمون کلموگراف اسمیرونف، t تک گروهی و آزمون فریدمن مورد استخراج شده است. نتایج این اثر علمی بیانگر این است که، شبکه های اجتماعی در تقویت هویت قومی ارامنه در ابعاد هویت مذهبی ارامنه ، معرفی زبان و الفبای ارمنی، مرزهای سرزمینی و شناسایی اسطوره ها و نهادهای قوم ارامنه نقش دارند و از طریق ایجاد فضای گفت و گوی مجازی، معرفی اماکن مذهبی و کلیساها و آثار باستانی ارامنه در سایت ، شکل دهی گروه ها در شبکه تلگرام، تهیه و توزیع سی دی آموزشی در معرفی ارامنه، ساخت کانال های اطلاع رسانی و پاسخگویی به سوالات مذهبی و اعتقادات ارامنه می توان میزان اثر بخشی شبکه های اجتماعی در تقویت هویت قومی ارامنه افزایش داد.
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
" آراکل داوریژتسی توصیف کاملی از وقایع این دوران را به شرح ذیل بازگو کرده است: پس از خروج از ایروان، شاه عباس دستور داد سپاهیانش عقب نشینی کنند و تمامی شهرها و «روستاهای سر راهشان را تا مرزهای ایران ویران سازند تا به این ترتیب مانع از تعقیب سریع سپاهیان عثمانی شوند. آنها به هر شهر و روستایی که می رسیدند خانه ها را ویران می کردند، مزارع را آتش میزدند، دامها را هلاک می ساختند و ساکنان آنجا را وادار به ترک خانه هایشان می کردند و آنان را کوچ می دادند. هر کس در مقابلشان ایستادگی می کرد و حاضر به رفتن نمی شد یا اینکه توان رفتن نداشت محکوم به مرگ بود. بدین ترتیب، سپاهیان شاه عباس اکثر شهرها و روستاهای ارمنی نشین واقع در دشت آرارات را ویران کردند و سکنه آن مناطق را به مقصد ایران با خود همراه ساختند."