کتاب غزلیات رهی معیری - جلد چهارم

"غزلیات رهی معیری-جلد چهارم"
کتاب حاضر اثری از رهی معیری می باشد.
محمد حسن بیوک معیری از شاعران و تصنیف سرایان که در 10 اردیبهشت 1288 در تهران متولد شده است. تخلص او «رهی» بود و بیشتر اشعارش تاثیر گرفته از سعدی، حافظ، نظامی، صائب  مولوی بود که تاثیر سعدی بیش از دیگر شاعران بود. معیری همچنین القابی چون «زاغچه»، «شاه پریون»، «گوشه گیر»، و «حق گو» داشت. مجموعه آثار او با نام «سایه عمر» در سال 1345 به چاپ رسید و در سال 1347 درگذشت.

در بخشی از این کتاب می خوانیم :
"گر چه روزی تیره تر از شام غم باشد مرا
در دل روشن صفای صبحدم باشد مرا
زرپرستی خواب راحت را ز ندگس دور کرد
صرف عشرت می کنم گر یک درم باشد مرا
خواهش دل هر چه کمتر شادی جان بیشتر
تا دلی بی آرزو باشد چه غم باشد مرا
در کنار من ز گرمی بر کناری ایدریغ
وصل و هجران غم و شادی به هم باشد مرا
در خروش آیم چو بینم کج نهادی های خلق
جویبارم ناله از هر پیچ و خم باشد مرا
گر چه در کارم چو انجم عقده ها باشد رهی
چهره بگشاده ای چون صبحدم باشد مرا "