کتاب مانا

در یکی از داستان های کتاب با عنوان "برفراز دیوار" می خوانیم:
" صداي‌ ضّدِهوايي‌ يك‌ لحظه‌ قطع‌ نمي‌شود. حرف هاي‌ پدر را به‌ يادمي‌آورم‌«خونة‌ ما به‌ منبع‌هاي‌ سوخت‌ شهر خيلي‌ نزديكه‌، فقط‌ خدا مي‌دونه‌ اگه‌بمبي‌ به‌ اون‌جا اصابت‌ كنه‌ چه‌ فاجعه‌اي‌ به‌ بار مي‌ياد.» شايد همين‌ امر ترس‌همه‌ را چند برابر كرده‌ است‌.
پيرزني‌ نزديك‌ من‌ نشسته‌ است‌. به‌ خوبي‌ حركاتش‌ را مي‌ببينم‌. چند لحظه‌پيش‌ در تاريكي‌ پول هايش‌ را مي‌شمرد و در كيف‌ كوچكي‌ مي‌گذاشت‌. گاهي‌ هم‌صداي‌ شكستن‌ پسته‌ مي‌آيد. دهان‌ او مي‌جنبد. هربار كه‌ صداي‌ انفجاري‌مي‌آيد صداي‌ او هم‌ بلند مي‌شود:«اي‌ خدا اين‌ جنگ‌ هم‌ مصيبتي‌ شده‌!...دم‌ به‌ساعت‌ هِي‌ آژير مي‌كشن‌... با اين‌ پاهاي‌ چُلاق‌ بايد چهل‌ تا پلّه‌ رو بيام‌ پايين‌ وبعد برگردم‌ بالا...تاكي‌ديگه‌؟»  .... "