کتاب مدیریت در عصر دانایی

"مدیریت در عصر دانایی"
کتاب حاضر اثری از دکتر صدیقه شیخ سیه و دکتر سهیلا احمدی طیفکانی می باشد که توسط انتشارات مینوفر منتشر شده است.
چنانچه تاريخ زندگي بشر را مطالعه كنيم ، خواهيم ديد آنچه كه امروزه مديريت مي ناميم از ديرباز به عنوان يك ضرورتي براي انسان مطرح بوده ودر اغلب فعاليتهاي وي حضور داشته است . از ايّام گذشته نظريه هاي مديريت و سازمان بدون آنكه مدون و منظم شده باشند ، بكار گرفته مي شدند ودر شرح احوال واعمال رهبران ، سرداران و بزرگان در اعصار گذشته كاربرد اين نظريات آشكار است . ارائه تئوريهاي مديريت اغلب به دست غربیان و ملل پيشرفته صنعتي ايجاد شده وبه همين جهت اين توهم را براي بعضي ايجاد كرده كه مديريت يك علم يا فن بيگانه و غربي است در حاليكه ملل شرق ، به ويژه مسلمانان ، اگر به مواريث غني اسلامي و تاريخ و تمدن خود نگاهي كاوشگر و دقيق بيندازند مي توانند انديشه ها و كاربردهاي مديريت را به وضوح ببينند و آنچه خود داشته و دارند از بيگانه تمنا نكنند. نياز به مديريت و رهبري ، در همه زمينه هاي فعاليت اجتماعي ، محسوس و حياتي است. در عصر حاضر سازمانها به صورت فزاینده ای با محیط های پویا و در حال تغییر مواجهند و بنابراین، به منظور بقا و پویایی خود مجبورند که خود را با تغییرات محیطی سازگار سازند. به بیان دیگر با توجه به سرعت شتابنده تغییرات و تحولات علمی، تکنولوژیک، اجتماعی،فرهنگی و ... در عصر حاضر، سازمانهایی موفق و کارآمد محسوب می شوند که علاوه بر هماهنگی با تحولات جامعه امروزی ،بتوانند مسیر تغییرات ودگرگونیها را نیز در آینده پیش‌بینی کرده و قادر باشند که این تغییرات را در جهت ایجاد تحولات مطلوب برای ساختن آینده‌ای بهتر هدایت کنند. چرا که به گفته تافلر «تنها با بهره گیری خلاقانه از تغییر برای هدایت کردن خود تغییرات است که می‌توانیم از آسیب شوک آینده در امان بمانیم وبه آینده ای بهتر و انسانی تر دست یابیم»

در بخشی از این کتاب می خوانیم :
"معلمان‌ به‌مهارت‌هاي‌ علمي‌ و فني‌ خاصي‌ نياز دارند تا در مديريت‌ كلاس‌ درس‌موفق‌ شوند. مديريت‌ كلاس‌ اولين‌ سطح‌ مديريت‌ آموزشي‌ است‌ و پايه‌ي‌ سطوح‌ بالاترمديريت‌ محسوب‌ مي‌شود.
لاسلت‌ و اسميت‌ توجه‌ معلمان‌ را نسبت‌ به‌اهميت‌ مديريت‌ مؤثر دركلاس‌ نه‌ به‌عنوان‌ صفت‌ ساده‌اي‌ كه‌ هر يك‌ از معلمان‌ آن‌ را دارند، بلكه‌ به‌عنوان‌ مجموعه‌اي‌ مركب‌ از مهارت‌، دانش‌ و شناخت‌ كه‌ مي‌تواند پرورانده‌ شود، جلب‌مي‌نمايد و تدريس‌ را داراي‌ چهار جنبه‌ي‌ مديريت‌، ميانجيگري‌، اصلاح‌ و نظارت‌مي‌داند.
مرعشي‌ (1371) معتقد است‌: در نظام‌ آموزش‌ و پرورش‌ جديد، زماني‌ گفته‌مي‌شود كلاس‌ خوب‌ اداره‌ شده‌ است‌ كه‌ دانش‌آموزان‌ بتوانند با شركت‌ مؤثر در جريان‌فعاليت‌هاي‌ آموزشي‌ مطالب‌ درسي‌ را به‌خوبي‌ فرا گيرند و در طراحي‌ و اجراي‌برنامه‌هاي‌ تحصيلي‌ سهيم‌ باشند و معلم‌ نيز عكس‌العمل‌ فردي‌ و جمعي‌ دانش‌آموزان‌در تنظيم‌ برنامه‌هاي‌ درسي‌ را مورد توجه‌ قرار دهد."