کتاب مراقبه نفسانی

" مراقبه نفسانی " / تصحیح شش رساله در مراقبه
مولفین این اثر حسن بن غیاث الدین معین الدین چشتی (متولد 633 قمری)، محمد بن محمد خوافی بر آبادی  و ابوسعید محمدبن مصطفی بن عثمان خادمی از انتشارات صبا به نشر رسیده است.
مراقبه یکی از راهکارهایی می باشد که جهت خودسازی و سیر و سلوک انجام می گیرد و درجاتی نیز دارد؛ شیخ محمد بهاری دربارهی لفظ مراقبه می‌گوید: «مراقبه یعنی کشیک نفس را کشیدن که مبادا اعضا و جوارح را به خلاف وادارد و عمر عزیز را که هر آنی از آن بیش از تمام دنیا و ما فیها قیمت دارد، ضایع بگرداند. مراقبه فی نفسه مزایای زیادی دارد، امّا برای بهره وری بیشتر باید در کنار آن محاسبه نیز صورت گیرد.
در بخشی از کتاب می خوانیم :
"مراقبه یعنی دائم پاسبانی دل کند که خطرهایی ما سوی الله گذر نکند. ملاحظه یعنی صفات هر شیء را صفات الله تصوّر کند. محاسبه یعنی هر روز با نفس خود حساب کند هر ساعت یک دم به ذکر و فکر و طاعت و حسنات گذشته شکری آورده و داند که توفیق الهی است (وَ ما تَوْفیقی‌ إِلاَّ بِاللَّه)‌ و هر ساعت و دم به غفلت گذشت به وقوع آید، به استغفار و در ندامت مشغول شود حیران و نقصان نماید.
محاسبه بعد از نماز اشراق کند محاسبه هر روز بعد از نماز مغرب کند اگر همه روز و شب بدین محاسبه باشد فهو المراد. محاسبه یعنی دائم با نفس خود پند کند، چنین بکن و چنان مکن اگر بدبختی کند لایق عذاب و اگر نیک بختی کنی سزاوار شوی. مباحسه یعنی دایم با نفس خود [...] کند و الزام دهد و خوار کند."