معرفی کتاب
"مقطعات انوری - دیوان اشعار"
اوحدالدّین محمّدبن محمّد انوری که معروف است به انوری ابیوردی از جملهٔ شاعران و دانشمندان ایرانی است که در سده ۶ قمری در دوران سلجوقیان میزیست.
انوری استاد قصیده سرای شعر پارسی است و همچنین دستی بر هنرهای خوشنویسی و موسیقی داشته است.او دانش هایی مانند ریاضیات، فلسفه و موسیقی را بلد و از آنها بهره مند و در اخترشناسی استاد بوده است.
وجود گواه ها و نشانه هایی در شعر انوری سخن از آگاهی او از موسیقی دارد و مشخص است که او در موسیقی دستی بر آتش داشته و همین امر برخی از محققان را وادار کرده تا او را موسیقی دانی تحصیل کرده بدانند.
انوری از مردم روستای بازنه ابیورد بود و پدرش مردی متمول و درباری بود که برای او میراث فراوانی به جا گذاشت اما وی همه این میراث و ثروت را صرف خوش گذرانی و عیاشی کرد و بعد از مدتی از فشار تنگ دستی و بی پولی ناچار و مجبور به شعر سرودن در دربار پادشاهی شد.
انوری در شعرهایش اشاره به علاقه اش به ابوعلی سینا کرده است،وی سفرهای زیادی به بلخ و موصل و بغداد و... کرده است ولی دوران اوج شاعری اش را در مرو اقامت داشته است.
وی در گفتن مطالب مهم و سخت به بیانی ساده و قابل فهم شهرت داشته و چیره دستی و مهارتش در قصیده و غزل سرایی اثبات شده است.
سال ۵۸۳ را سال درگذشت او می دانند و البته روایت میشود آرامگاه وی در بلخ است،همچنین مقبره الشعرای تبریز و نیشابور را نیز به عنوان مدفن وی معرفی کرده اند.
کتاب حاضر بخشی از مقطعات انوری میباشد.
در بخشی ازین کتاب میخوانیم:
دیده ی جان بوعلی سینا
بود از نور معرفت بینا
سایه ی آفتاب حکمت او
یافت از مشرق و لوشینا
جان موسی صفات او روشن
به تجلی و شخص اوسینا
ای سفیه فقیه نام تو کی
بازدانی زمرد از مینا...
فهرست مطالب
این کتاب فهرست ندارد.
راهنمای نقد و نظر برای کتاب:
برداشت شما از محتوای کتاب چیست؟ مانند یک کارشناس نظر دهید. به نظرات کوتاه مثل خوب عالی و...چین تعلق نمی گیرد