کتاب میم نون

"میم... نون"
کتاب حاضر اثری از آرش هامون می باشد که توسط انتشارات نوگام منتشر شده است.
نقطه قوت داستان‌های آرش هامون این است که شخصیت‌ها و فضاهایی را که می‌شناسد می‌تواند به خوبی توصیف کند و تصویرسازی‌های موفقی داشته باشد. از انتخاب فضاهای متفاوت برای نوشتن نمی‌هراسد. گاهی به دل شهر می‌زند و گاهی در یک فضای ذهنی می‌ماند و در پیچ‌وخم احساسات کاوش می‌کند. هرچند گاهی احساسات شدیدی را وارد داستان می‌کند اما با استفاده خوب از زبان و برگزیدن زاویه دید مناسب، داستان‌ها را تمیز و روان روایت می‌کند.
غریبی و غربت فقط در سرزمینی نیست که آدم‌هایش به زبان تو حرف نمی زنند، هرجای این دنیا و به هر زبانی که آدم‌هایش حرف بزنند، وقتی کسی نباشد تا حرف‌های تو را بشنود، غربت و غریبی همانجاست و همانجاست که وقتی با نيشتر قلم به جان حجم سخت و صلب ايده‌ها و انديشه‌هايت بيفتی، تراوشاتش معجونی می‌شود از حرف‌های پس مانده و ايده‌های ناب. تركيب ناهمگونی كه نه به گفتنش راضی مي‌شوی، نه با نگفتنش آرام می‌گيری... 

در بخشی از این کتاب می خوانیم :
"نمی دانم چه اتفاقی دارد میفتد. خودم را این طرف و آن طرف جا می گذارم. امروز صبح وقتی صدایم کرد و فریاد کشید «بلند شو! ... » از جا پریدم و لباس هایم را پوشیدم و همراهش رفتم. اما خودم را روی تخت جاگذاشتم... می خواستم بمانم و باقی خوابم را ببینم. انگار با پدرم برای خرید گوشت به کشتارگاه رفته باشیم. همه جا تاریک است و سیاه... فقط صدای پاره شدن پوست و بریدن گوشت و شکستن استخوان می آید. پدرم مدام رویش را به من می کند و با نفس بدبویی که به صورتم می پاشد می گوید: «نترس »... بعد هم صدای خنده اش بلند می شود و دهانش به اندازه ی در یک اتاق سیاه
باز می شود. لاشه ی یک حیوان بزرگ را به قلاب های معلق در هوا آویزان کرده اند. نیم تنه ی مرد قصاب که صورت و پاهایش دیده نمی شوند مدام پیش و پس میرود و با ساطور بزرگی که بالا و پایین می برد، به تنه ی گوشتی آویزان روبه رویش یورش می برد و آن را از هم می درد.قطره های خون روی زمین می ریزند و در سیاهی گم می شوند. پدرم تکه ای از گوشت حیوان را می کند و بو می کشد و می گوید:
«همین خوب است. » بعد هم دستش را طرف من دراز می کند و می گوید: «تو هم امتحان کن ..."