کتاب خود آموز پرورش قارچ دکمه ای - تاریخچه

"خودآموز پرورش قارچ دکمه ای-تاریخچه"
کتاب حاضر اثری از داود احمدی و محمد احمدی می باشد که توسط انتشارات آزمون یار پویا منتشر شده است.
تاریخ مصرف قارچ‌های خوراکی به عنوان غذا و دارو به زمانی بسیار دور بر می گردد. حتی انسانهای نخستین از خواص ویژه قارچها اطلاع داشته اند. گروهی از انسانها از قارچها به عنوان مواد توهم زا در فالگیری استفاده می کردند و قارچ را گوشت خدا می نامیدند. طبق تحقیقات به عمل آمده توسط یک محقق آمریکایی، نوشابه مستی آور سوما چیزی جز عصاره قارچ آمانیت سمّی نبوده است که از گروه قارچهای کلاهکدار محسوب می شود. در نوشتارهای کلاسیک و مذهبی بابلیان قدیم، یونانیان و رومیها نیز در مورد استفاده از قارچها مطالبی آمده است. تاریخ مشخصی در پرورش قارچ دکمه ای آگاریکوس بیسپوروس به دست آمده است، که طبق آن کاشت این قارچ در حدود 700 سال قبل از میلاد در حومه پاریس به وسیله یک باغبان ناشناس فرانسوی در هوای آزاد است. در اواخر قرن هفدهم شخص دیگری با ضد عفونی کمپوست کود اسبی، موفق به تهیه بذر قارچ یا اسپان از گونه های وحشی شد. اما اولین نشریات منتشره درباره کاشت قارچ به وسیله فردی فرانسوی به رشته تحریر درآمده است. پس از آن کاشت و پرورش قارچ به عنوان یک محصول باغی در انگلستان و برخی دیگر از کشورهای اروپایی توسعه یافت.
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
" در عالم موجودات زنده، دو سلسله مهم گیاهان و جانوران قرار دارند که گیاهان به علت داشتن کلروفیل، توانایی تولید مواد غذایی مانند گلوکز و فروکتوز و ترکیباتی مانند سلولز و همی سلولز و لیگنین را دارا می باشند و نقش تولید کننده را در طبیعت ایفا می کنند. در مقابل، جانوران به خاطر نداشتن کلروفیل وابستگی کامل به موجودات دیگر داشته و برای تغذیه از گیاهان یا سایر جانوران استفاده می کنند و در طبیعت مصرف کننده هستند. قارچها در طبیعت به عنوان تجزیه کننده فعالیت می کنندو به علت نداشتن کلروفیل قادر به تولید مواد غذایی مورد نیاز خود نمی باشند و برای رفع نیازهای غذایی خود ناچار به ترشح آنزیم و تجزیه مواد آلی به مواد ساده تر می باشند. به عنوان مثال برای تجزیه سلولز به مواد قندی ساده تر از آنزیم سلولاز استفاده می کنند. قارچ ها پس از تجزیه مواد آلی پیچیده به ترکیبات ساده تر مانند گلوکر و فروکتوز، مواد غذایی مورد نیاز خود را تولید می کنند و در طی این فرآیند مانند سایر جانوران تنفس می کنند یعنی اکسیژن مصرف می کنند و دی اکسید کربن پس می دهند (برخلاف گیاهان که دی اکسید کربن مصرف و اکسیژن تولید می کنند). به طور کلی قارچها برای زندگی و حیات نیاز به مواد آلی دارند که این مواد را از بقایای گیاهی یا جانوری تأمین می کنند. به همین علت جنگل ها یکی از مکان های مناسب برای رویش قارچ ها می باشند."