کتاب کاک طاهر

"کاک طاهر"
کتاب حاضر اثری از جلیل امجدی می باشد که توسط انتشارات فاتحان منتشر شده است.
مجموعه ی پیش رو شامل زندگی نامه داستانی شهید محمدطاهر عبدالله زاده می باشد.
در بخشی از این کتاب می خوانیم :
"وقتی تظاهراتی شکل می گرفت، گروه ضربت او وارد می شد و اجازه نمی داد چماق داران به مردم نزدیک شوند. روزی که موج جمعیت به طرف پارکِ بزرگ شهر رفت؛ برای تخریب دستگاه های کوچک و بزرگ ساخت مشروبات الکلی، طاهر جلوتر از آنها می رفت و اوباشی را که هنوز مقاومت می کردند، تا هفت کوچه و هفت محله عقب راند. پارک از فروشنده ها و سازنده های مشروبات الکی خالی شد. بعد ازآن نقشه ریختند شهربانی را بگیرند. تسلیم شهربانی یعنی سقوط حکومت شاهنشاهی در پاوه. از روستاهای دور و نزدیک پاوه مثل ساتیاری و زردویی، پیر و جوان آمدند برای محاصر هی شهربانی. عده ای تفنگ های قدیمی داشتند؛ ام یک، برونو. چندتایی هم تفنگ شکاری دولول و سرپُر و کمرشکن داشتند؛ تفنگ هایی که با آن به شکار کل و قوچ می رفتند و خرس را هم از پا درمی آورد. آن هایی هم که تفنگ نداشتند، مسلح به چوب و چماق و سنگ بودند. شهربانی دو در داشت، دری کوچک و دری بزرگ. طاهر درِ بزرگ را انتخاب کرد که به انبار اسلحه نزدیک تر بود. برای نزدیک شدن به شهربانی، مسیرِ باغ های میوه را انتخاب کردند که به چشم نیایند. محمدنعیم سهرابی و حاج مجید، این طرف و آن طرف طاهر می دویدند سمتِ شهربانی. طاهر، محمدنعیم را از روزهای جوانی می شناخت. دوستی شان مال وقتی بود که هجده یا نوزده ساله بودند. با هم می رفتند به روستای طویله ی عراق و با اسب و قاطر، بارِ هیزم می آوردند به شهرهای اطراف برای فروش. طاهر دامدار و قاطردار بود. محمدنعیم را با خودش می برد. گاهی از آن جا دو جوالِ اسبی را پارچه بار می زدند. قبل از روستای شرکان، باید از روی پُلی چوبی و شکسته می گذشتند. محمدنعیم می ترسید و همیشه با چشم های بسته از پُل رد می شد. طاهر یک بار متوجهش شد و گفت: «لااقل با اون دستت که روی چشمت نیست، بارِ حیوان رو بگیر که نیفته توی رودخونه... »"