دانلود کتاب آسیب شناسی موعود گرایی

معرفی کتاب

"آسیب شناسی موعودگرایی" / با تاکید بر آسیب گستری مسیح نمایان و مهدی نمایان
کتاب حاضر اثری از مهدی قندی می باشد که توسط انتشارات گوی منتشر شده است.
موضوع این نوشتار، بررسی برخی از فتنه های اعتقادی و اجتماعی است که در سایۀ دروغ پردازی درباره موعود آخرالزمان پدید آمده است.
اکثر فصول نوشتۀ حاضر بیش از آنکه یک نگارش مستقل به شمار آید، گزینش و بازچینش دو اثر مستقل دیگر است که به جهت رعایت امانت به آنها اشاره میشود. نمونه های ذکر شده در فصل اول به عنوان مدعیان مسیحایی، عمدتاً از کتاب "انتظار مسیحا در آیین یهود" نوشته جولیوس گرینستون و ترجمه آقای حسین توفیقی برگرفته شده و سعی شده تا کمترین تغییر در عبارات ترجمهٔ مزبور صورت پذیرد. فصول چهارم تا هفتم نیز اقتباسی گسترده از یک مکتوب چاپ نشده از استاد ارجمند و با اخلاص مؤلف است که نوشتهٔ پر مغز خود را تنها به قصد خدمتگزاری به مولای غریب خویش و بی نیاز از هرگونه نیت نامجویی در اختیار منولف و صدها دانشجوی دیگر نهادند. تغییرات اعمال شده در این بخش نیز کمتر از آن است که بتوان آن را یک بازنگاری برشمرد و بیشتر در حد یک بازتدوین به حساب می آید.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:
"یکی از کسانی که در فهرست مدعیان مسیحایی از او یاد می شود، خود میرزا حسینعلی نوری است که پیروانش یعنی بهائیان، او را بهاءالله میخوانند. پیشتر بیان شد که بهائیت، میرزا علی محمد باب شیرازی را مسیح موعود می دانستند، اما در برخی متون دیگر مدعی شده اند که مسیح موعود نه باب شیرازی، بلکه خود بهاءالله است.
بهائیان برای تطبیق بشارات عهدین بر باب شیرازی و بهاءالله، از ادبیات اهل کتاب سود جسته و دو عنوان مسیح زمینی و خدای آسمانی را بر باب و بهاء تطبیق دادند تا نظر یهودیان و مسیحیان را به خود جلب کنند. همین گروه برای جلب نظر مسلمانان به باب و بهاء، به تطبیق روایات اسلامی بر ادعاهای خود پرداخته و این بار از دو عنوان مهدی و مسیح موعود سودجویی کرده اند. در روایات اسلامی آمده که مسیح موعود، به فاصلهٔ اندکی پس از ظهور مهدی موعود به زمین بر میگردد و به ایشان یاری می رساند. بزرگان بهائی، این بار نظر به روایات مزبور مدعی می شوند که مهدی موعود، باب شیرازی بوده و مسیح موعود، بهاءالله است.
میرزا ابوالفضل گلپایگانی، بزرگترین مبلغ بهائی، ضمن تفسیر به رأی روایات و مرتبط ساختن امور کاملاً بیربط به یکدیگر، در کتاب فرائد مینویسد: «و اگر نفسی در این نکته تدبّر نماید که حضرت خاتم الانبیاء علیه و آله افضل التسلیم و الثّناء از ظهور ثانی بعد از قیام قائم به ظهور روح الله تعبیر فرموده، سرّ مظلومیّت اهل بهاء را تواند دریافت و اسرار بدء را در رجوع مشاهده تواند نمود. قال علیه الصلاة و السّلام: "فَوَ الّذِی بَعَثنَی بِالحَقّ نَبِیاً لَو لَم یَبقَ مِنَ الدُّنیا اِلّا یَومُ وَاحِدُ لَطَوَّلَ اللهُ ذَلِک الیَومَ حَتّی یَخرُجَ فِیهِ وَلَدِی المَهدِی ثمُّ یَنزِلُ رَوحُ اللهِ وَ یُصَلّی خَلفَهُ وَ یَبلغُ سُلطَانُهُ المَشرِقَ وَ المَغرِبَ". یعنی قسم بدانکه مرا بهراستی به پیغمبری مبعوث فرموده اگر نماند از عالم مگر یک روز هر آینه خداوند آن روز را طولانی فرماید تا آنکه در آن روز فرزند من مهدی خروج نماید، پس روح الله نازل شود و به آن حضرت اقتدا فرماید و سلطنت او به مشرق و مغرب بالغ گردد»."