دانلود کتاب اسپرسو با کیک شکلاتی

معرفی کتاب

"اسپرسو با کیک شکلاتی"
کتاب حاضر اثری از آزیتا رضایی همامی می باشد که توسط انتشارات مینوفر منتشر شده است.
کلیه اسم‌ها و اشاره‌هایی که به افراد یا مکان‌های خاصی شده کاملاً تصادفی بوده است و به‌هیچ‌وجه شخص یا مورد خاصی در این داستان مدنظر نویسنده نبوده است. اگر تشابه اسمی صورت گرفته است کاملاً اتفاقی بوده است. این اثر به یک داستان خانوادگی می پردازد که روابط بین آن خانواده گسسته و دچار مشکلاتی شده اند. موضوع این داستان بیشتر عاطفی است و به مسایل اجتماعی می پردازد.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:
"آدم‌هایی که این روزها کمتر می‌توان به‌درستی شناختشان "ترجیح می‌دادم. عقربه ‌ساعت از چهار رد شد. یک‌لحظه از زمان جا ماندم. الآن آمادگی آنا تعطیل می‌شود و دخترم باید منتظر بمانم. اینجا افتادگی از زمان گاهی سراغم میاید. البته قبلاً بیشتر در خواب‌هایم اتفاق می‌افتاد و این روزها هم در خواب وهم بیداری کمتر و کمتر از قبل می‌شود. شاید روزی هم برای همیشه به پایان برسد. وقتی زمانم دوباره به حال رسید دیگر برایم مهم نبود که ساعت از چهار بگذرد. از آن روزهایی که ساعت چهار دنبال آنا می‌رفتم بیش از ده سال گذشته است. او سال‌هاست که نه‌تنها آمادگی را تمام کرده بلکه دوران ابتدایی و متوسطه را هم گذرانده و چند روز قبل هم در کنکور سراسری شرکت کرده است.
وقتی بعد از ده سال چند ماه قبل توانستم تنها فرزندم آنا را ببینم اصلاً او را نشناختم. در طول همه این سال‌ها فکر می‌کردم پدرش اگر به‌ناحق از حقوقش سوءاستفاده کرد و دخترم را از من دور کرد در عوض حتماً زندگی خوب و مرفهی برایش مهیا کرده است. زندگی که البته فقط در افکار من این‌گونه شکل‌گرفته بود. بازهم مثل همه آن فیلم‌هایی که همه ما می‌بینیم واقعیت زندگی با ذهنیات ما فاصله زیادی داشته است.
از اینکه او با رفتارهای بیمارگونه‌اش هنوز مثل همان سال‌ها که مرا می‌آزرد دخترم را نیز آزرده‌خاطر می‌ساخته و می‌سازد احساس نفرتم دوباره زنده می‌گشت. تمام آرامشی که در طول سال‌ها نبود دخترم از من دریغ گشته بود و این روزها با پیدا کردنش سعی در بازگشت به روح خسته‌ام داشت با فهمیدن آزارها و کم‌لطفی‌هایی که پدرش نسبت به او روا داشته دوباره از من فاصله می‌گرفت.
گاهی باورش سخت است که یک انسان برای درمان جسمش به پزشک مراجعه می‌کند ولی روح بیمارش را به حال خود رها می‌کند. این‌ها اصلاً به این فکر نمی‌کنند که رها کردن جسم بیمار فقط به خود بیمار آسیب می‌رساند ولی رها کردن روح بیمار می‌تواند منجر به آزار خیلی‌ها گردد. "