دانلود کتاب اندیشه مهدوی

معرفی کتاب

"اندیشه مهدوی" / مجموعه مرزبانی مهدوی 2
کتاب حاضر اثری از دکتر عبدالحسین فخاری می باشد که توسط انتشارات گوی منتشر شده است.
كتاب دوم از مجموعه یادداشت های “مرزبانى مهدوى”، با نام “اندیشه مهدوى” حاوى یكصدوبیست عنوان از مباحث روز در موضوعات فرهنگى، اجتماعى، اعتقادى و تشرفات است تا نشان دهد وقتى اعتقاد مهدوى در جان منتظران بنشیند، نمودش در اندیشه آنان نسبت به مسائل مختلف چگونه خواهد بود...
نویسنده در این مقامه ها،خود را جای همه مشتاقان آستان مهدوى ــ كه افتخارشان خدمتگزارى آن آستان نورانى است ــ گزارده و اندیشه آنان را در مسائل گوناگون زندگى، بیان كرده است. ممكن است در این برداشت ها، اشتباهى هم رخ داده باشد ولى می‌توان آن را به مثابه طرح دیدگاه یكی از منظران و علاقه مندان آستان آن امام همام فرض نمود كه باور مهدویت به اندیشه های او رنگ داده است كه البته خالى از كاستى نبوده و نیست...
مهم آن است كه پرچم “مرزبانى مهدوى” در صحنه اندیشه و عمل منتظران حضرت صاحبالزمان[عج]، همواره برفراز باشد و در مسیر خدمتگزارى آستانش، لحظه اى درنگ نكنند و در این مسیر چشم به عنایات و كرامات خود آن عزیز داشته و به او متوسل و متمسك باشند...

در بخشی از این کتاب می خوانیم:
"دیدم از حرم امیرالمؤمنین[ع] بیرون آمد درحالیكه  زیر لب زمزمه میكند: چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن... تاكنون او را در حال خواندن شعر در حرم  ندیده بودم! عرض كردم: علت خواندن این بیت چیست؟ فرمود: همینکه وارد حرم شدم، مولایمان حضرت ولی عصر[عج] را دیدم که در بالای سر مطهر، با صدای بلند، قرآن تلاوت میفرمود. چون صدای ملكوتى و زیبای آن بزرگوار را شنیدم، ناخودآگاه این بیت به زبانم جاری شد: چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن/به رخت نظاره كردن، سخن خدا شنیدن... وقتى داخل حرم شدم، حضرت قرائت قرآن را ترک نموده و از حرم تشریف بردند... [نقل از عالم ربانی زینالعابدین سلماسى از استادش آیة الله سیّد بحرالعلوم[ره]]
علامه بحرالعلوم از معدود شخصیت هایی است كه مكرّر خدمت حضرت صاحبالزمان[عج] مشرّف شده به طوری كه آهنگ صدای آن بزرگوار برای او آشنا و قابل تشخیص  بوده است. همین راوی از تشرّف دیگر سیّد بحرالعلوم در سامرا میگوید: در حرم عسكریین با جناب سیّد نماز میخواندیم. ایشان بعد از تشهد رکعت دوم وقتی خواست برخیزد، حالتی برایش پیش آمد که اندکی توقف کرد و بعد برخاست. همه ما از این کار تعجب کردیم و علت آن توقف را نمیدانستیم بعداً كه به خانه برگشتیم سرّ و راز آن حالت را که در نماز برای ایشان پیش آمد، پرسیدیم. فرمودند: حضرت بقیةاللّه[عج] برای سلام کردن به پدر بزرگوارشان داخل حرم مطهر شدند، از مشاهده جمال نورانی آن حضرت حالتی که دیدید به من دست داد، تا آنکه از آنجا خارج شدند... "