دانلود کتاب در تمنای باران

معرفی کتاب

"در تمنای باران" / نگاهی بر آداب رسوم و آیین های باران خواهی درایران و برخی نقاط جهان
کتاب حاضر اثری از علیرضا آقایی راد می باشد که توسط انتشارات آزمون یار پویا منتشر شده است.
این کتاب سعی دارد نشان دهنده‌ی برخی از آداب، رسوم و آیین‌ها که در نقاط گوناگون ایران در حال برگزاری است باشد. لیک آن چه درباره این کتاب لازم به یادآوری است این است که آن چه به عنوان کتاب باران‌خواهی در ایران پیش‌رو دارید، تلاشی است در حد بضاعت و وسع نگارنده‌ی این سطور برای به تصویر درآوردن این آیین‌ها. آیین‌ها و رسومی که بعضا در حال فراموشی و نابودی‌اند. آیین‌هایی به درازای تاریخ این سرزمین. ضمنا باید گفت که آن چه از نظر می‌گذرانید، نه یک تالیف فردی که در واقع پژوهشی است برای گردآوری اطلاعاتی از آیین‌های باران‌خواهی رایج در گوشه گوشه‌ی ایران و برخی نقاط جهان. این کتاب حاصل حدود سه سال مطالعه و پژوهش است در متون نوشتاری، مقالات و پایان‌نامه‌هایی که به این آیین‌ها پرداخته. در حقیقت این کتاب تنها ظرفی است برای گردآوری برخی آیین‌های باران‌خواهی شاخص. آیین‌هایی که هنوز کم و بیش در مناطق مختلف ایران در حال برگزاری‌اند. از میان صدها آیین مشابه چه در اجرا و چه در فرم، این تعداد از دید من اصیل‌تر، غنی‌تر و پسندیده‌تر آمد. در این نوشتار پژوهشی، هدف صرفا بازنمایی آداب و رسوم مرتبط با برکت‌خواهی در گوشه و کنار ایران، بدون در نظر گرفتن قومیت، زبان، فرهنگ و مسایل حاشیه‌ای از این دست است.
در بخشی از این کتاب می خوانیم :
"بخش مهمی از نمادپردازی های مربوط به اجزای طبیعت را باید در نمادینگی آب در اساطیر جستجو کرد. آب، آشناترین تجسم برای مفهوم زندگی است. "آب" رمز کلّ چیزهایی است که بالقوه وجود دارند، سرچشمه و منشأ و زهدان همه امکانات هستی است. آب که مبدأ هرچیز نامتمایز و بالقوه و مبنای تجلّی کاینات و مخزن همه جرثومه‌هاست، رمز جوهر آغازین و اولی است که همه صور از آن زاده می‌شوند و با سیر قهقرایی یا بر اثر وقوع ملحمه‌ای بدان باز می‌گردند؛ در آغاز بوده است و در پایان هر دوره تاریخی یا کیهانی نیز باز می‌آید. آب همیشه نامیه است و در برگیرنده همه صور بالقوه در وحدت غیر متکثّرشان. آب در آفرینش کیهان و اساطیر و آیین‌ها و شمایل نگاری‌ها، جدا از ساختار کلّیت‌های فرهنگی مربوط به آن‌ها، همواره یک نقش دارد: مقدم بر هر نقش و صورتی است و محمل و تکیه‌گاه هر آفرینشی. در این میان شاهنامه که مامن اسطوره‌های ایران زمین و جلوه گاه شکوه اساطیری این سرزمین است نیز در سطر سطر خود نگاهی خاص و ویژه به آب دارد. شاید بشود گفت با این تفاوت که آب در شاهنامه هم وجهه‌ی خیر دارد و هم صورتی از شر. در واقع آب نیز چون بسیاری از پدیده‌های دیگر شاهنامه با چهره‌ای دوگانه نمودار می‌گردد. بیشترین نمود آب در شاهنامه به عنوان عنصر زایندگی و حیات در داستان اسکندر و آب حیات دیده می‌شود. این آب که در ظلمات قرار دارد؛ رمز زندگی جاودانه و حیات دوباره است. این آب، چون آب‌های زندگی بخش دیگر نصیب انسان‌های نیک و پاکی چون خضر می‌گردد و اسکندر صفتان از آن بهره‌ای نخواهند برد، بلکه حتی آب برای این‌ گروه، پیام‌آور مرگ خواهد بود."