دانلود کتابهای علی صالحی
کتابهای الکترونیک، زندگی نامه و آلبوم تصاویر علی صالحی
زادگاه : خوزستان
ملیت : ایرانی
تاریخ تولد : اول فروردین 1334
بیشتر...
زادگاه : خوزستان
ملیت : ایرانی
تاریخ تولد : اول فروردین 1334
بیشتر...
سید علی صالحی در روز اول فروردین 1334 در استان خوزستان متولد شد. وی شاعر و نویسنده ی مشهور عصر معاصر ایرانی و یکی از اعضای اصلی کانون نویسندگان ایرانی می باشد. از مشهورترین آثار او لیالی لا، یوماآندا، پیشگو و پیاده شطرنج، دیر آمدی ری را و دریغا ملا عمر می باشد. او هم اکنون کارگاه شعر خود را اداره می کند. صالحی شاعری است که جریان "موج نو" در شعر سپید و "شعر گفتار" را پایه گذاری کرده است. جنبش شعر گفتار که صالحی در دهه ی هفتاد ابداع کرد، اکنون در ادبیات ایران از جایگاه ویژه ای برخوردار است. به گفته ی خود صالحی ریشه ی شعر گفتار با گات های اوستا بر می گردد. نیما و شاملو هم در این حوزه سروده هایی داشته اند. فروغ اما یک شعر کامل را در این سبک سروده بوده است؛ اما او از جریان موج نو کناره گیری کرد چرا که معتقد بود شاعران در این راه بسیار شبیه به هم عمل می کنند و این موضوع از نظر صالحی نکته ی مثبتی به شمار نمی آمد. او حتی در این جریان برنده ی جایزه ی فروغ فرخزاد نیز شد.
سید علی صالحی در خانواده ای 14 نفره در شهرستان ایذه استان خوزسنتان به دنیا آمد. او فرزند سوم خانواده بود. پدرش شاعر و شاهنامه خوان و البته یک کشاورز بود. در سال 1340 سید علی برادر کوچک ترش را به خاطر بیماری حصبه از دست داد. در پی این اتفاق خانواده ی صالحی به مسجد سلیمان مهاجرت کردند تا از حصبه نجات یابند. سید علی صالحی در مسجد سلیمان تحصیلاتش را ادامه داد. او اقدام به نوشتن روزنامه ای به نام ناقوس ابتدا در مدرسه ی دبستان و سپس در دبیرستان کرد. این روزنامه دیواری به خاطر حرف های مغایر با شرایط آن زمان دیگر در مدرسه اجازه ی انتشار نیافت. صالحی از دوران کودکی در کنار درس های مدرسه کار هم می کرد. از پادویی مغازه و شاگردی خزازی و آب یخ فروشی تا تدریس خصوصی به دانش آموزان دیگر، هر کاری می کرد. او در سال 1354 به خدمت سربازی رفت. او سه ماه در پادگان تهران بود و دو ماه آن را به عنوان تنبیه در زندان گذراند. سه ماه هم در پادگان اصفهان بود و حدود 4 هفته از آن را در بازداشتگاه پادگان گذراند. او درباره ی این دوره از زندگیش می گوید که حاضر نبوده زور و اجبار های بی دلیل را تحمل کند. سرانجام هم به خاطر ضعف بینایی که داشته است معافیت پزشکی خود را می گیرد. در سال 1355 به شهر خود بر می گردد.
او در سال 1353 در نمایشی به نام "چشم در برابر چشم" اثر غلامحسین ساعدی نقش آفرینی کرد. هر چند که این نمایش تنها دو شب اجرا شد. اولین شعری که سید علی صالحی در مجله توانست به چاپ برساند به کمک ابوالقاسم حالت بود که در مجله ی شرکت نفت شهر مسجد سلیمان به چاپ رسید.
صالحی در سال 1355 به عنوان حسابدار و مسئول خرید به استخدام یک شرکت ساختمانی درآمد؛ اما او پس از اینکه حقوق کارگران برای ماه ها عقب افتاد به طرفداری از آن ها به سران شرکت شکایت نامه ای می نویسد. این اقدام او باعث احضار و کسر حقوق و سرانجام اخراج او از شرکت شد.
بالاخره صالحی در سال 1358 مسجد سلیمان را به قصد اقامت در تهران ترک می کند و در تهران به روزنامه نگاری و سرودن شعر مشغول می شود. او همچینین در کنکور هنر هم شرکت کرد و در رشته ی ادبیات دانشکده ی هنرهای دراماتیک پذیرفته شد؛ اما موانع هم چنان بر سر راه او می آمدند. در سال 1359 تمامی روزنامه ها تعطیل شدند و سید علی نیز از کار بیکار شد. او باز هم مجبور شد شغل های مختلف را امتحان کند. اینبار او در کتابفروشی و کباب فروشی کار کرد و برای مدتی هم مسافرکشی می کرد.
در سال 1360 او به پیشنهاد پرویز رجبی و همسرش به عنوان قصه گوی مهد کودک آن ها به نام مهدکودک "لیلی" فعالیت می کند. خود علی صالحی از آرامشی که در آن مهد کودک و در کنار مدیران آن جا یعنی رجبی و همسرش داشته است بسیار خشنود بوده.
در اواخر دهه ی هفتاد و دهه ی هشتاد بسیاری از شعر های سید علی صالحی به زبان های دیگری همچون فرانسه، عربی، آلمانی، انگلیسی، ارمنی، روسی و کردی ترجمه شد. از جمله دو دفتر شعر که به زبان کردی ترجمه و چاپ شد و بسیار هم از آن استقبال گردید.
سیدعلی صالحی در سال 1363 ازدواج می کند. او حال روحی خوب و بازگشتش به نویسندگی و سرودن شعر را مدیون او می داند. چرا که صالحی قبل از آن دچار مشکلات عصبی شده بود و از فضای شعر دور مانده بود؛ اما به هر حال با کمک همسر و دوستانش او موفق شد به زندگی باز گردد.
این شاعر برجسته اولین کارگاه شعر خود را برای جوانان و اهالی شعر و سخن که ذوق ادبی داشتند تاسیس کرد. نام این کارگاه "معیار" بود؛ اما علی صالحی در سال تاسیس آن دو بار سکته کرد و ماه ها در بیمارستان بستری شد. در پی آن این کارگاه شعر هم تعطیل شد.
دومین کارگاه 4 سال بعد یعنی سال 1379 دایر شد. کارگاه شعر دنیای سخن نیز همانند اولین کارگاه با استقبال بسیاری از جوانان و دانشجویان اهالی فن مواجه شد. این کارگاه تا به امروز نیز تحت نظارت ناشر در حال فعالیت است.
شاعران بزرگی مانند علی آموخته نژاد، محمد آشور، علی اخوان، مهری رحمانی، فریس آبادی و زیبا کاوه ای، کار خود را از همین کاگاه های شعر شروع کردند و جایگاه خود را در میان دنیای ادیبان پیدا کردند.
صالحی برای مجموعه شعر انیس آخر همین هفته می آید در سال 1389 به عنوان کتاب برتر جایزه ی شعر نیما را دریافت کرد. سید علی صالحی در آن مراسم حضور نیافت و جایزه را هم قبول نکرد. او معتقد بود در زمانه ای که مردم در شرایط نا مناسب زندگی می کنند اولویت هیچکس نیست. او همچنین گفته بود که فقر و فشار اقتصادی در جامعه فرهنگ ملت را نابود خواهد کرد.
جایزه طلایی اقلیم کردستان نیز در سال 1397 در بیست و یکمین جشنواره ادبی گلاویژ به سید علی صالحی تعلق گرفت. صالحی در این جشنواره هم حضور نیافت. او پیامی برای این جشنواره فرستاد که قسمتی از متن آن در زیر آمده است:
"اهلِ قلم مستقل هستیم که مرتب میراثِ مشترک و یگانه انسان را به یاد انسان می آوریم، انسانِ مبارز، انسانِ آزادی خواه انسانِ کلمه، انسانِ پیروز…!"
این شاعر بلند مرتبه معتقد است که زبان فارسی سرشار از ذوق و قریحه است. او در شعر هایش از زبانی ساده و دل نشین استفاده کرده است. او با همین عبارات و کلمات ساده مضامین و مفاهیم مورد نظرش را به خواننده انتقال می دهد. او کلمات را طوری کنار هم می چیند که خواننده از خواندن این داستان عاشقانه سراسر لذت و شوق شود.
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D8%B5%D8%A7%D9%84%D8%AD%DB%8C
من کوچه ي خلوتي را مي خواهم
بي انتها براي رفتن
بي واژه براي سرودن
و آسماني براي پرواز کردن
عاشقانه اوج گرفتن
رها شدن
هنوز خواب می بینم ابری می آید
و مرا
تا سرآغازِ روییدن
بدرقه می کند.
باران و کرانه را از من گرفته اند
همه چیز
همه چیز را از من گرفته اند
حتی نومیدی را
پس زنده باد امید
لینک کوتاه
http://ketabch.in/a/6066