دانلود مجله دوماهنامه پژوهش در هنر و علوم انسانی سال چهارم - شماره سه

معرفی کتاب

"پژوهش در هنر و علوم انسانی"
 دوماهنامه پژوهش در هنر و علوم انسانی / سال چهارم، شماره سه(پیاپی:17)، تیر 1398
کتاب حاضر اثری از گروه نویسندگان می باشد که توسط انتشارات شباک منتشر شده است.
موضوع و درونمایه از اصطلاحات حوزه ادبیات داستانی هستند که نگرش و تعاریف متعددی درباره آنها بیان شده است. مفاهیم و اصطلاحات بسیاری در حوزه داستان و نقد ادبی مانند درونمایه و موضوع وجود دارد که نگاه انتقادی به آنها صورت نگرفته و همواره بر همان تعاریف گذشته تکیه شده است. اهمیت این مساله باعث شد که نویسندگان تحقیق، به دنبال ارائه تعریفی مناسب و قابل فهم از موضوع و درونمایه باشند. ابتدا به تعاریف مختلف درونمایه و موضوع، طبقه بندی عناصر مشترک و متفاوت تعاریف پرداخته و در پایان نیز تعریفی نسبتا روشن از موضوع ودرونمایه ارائه میشود. اثر صمد «ماهی سیاه کوچولو » اثر اندرسن و «جوجه اردک زشت » برای روشن تر شدن تفاوت دو مقوله از داستان های بهرنگی استفاده شده است. موضوع؛ آن چیزی است که داستان درباره آن صحبت می کند. کشمکش، گفتوگو، کنش، حوادث، شخصیت، موقعیت و به طور کلی عناصر داستان، ابزاری است که نویسنده به وسیله آن بستر داستان(موضوع) را وضع میکند. موضوع بستری برای ارائه درونمایه است و آنچه در بطن و ژرف ساخت داستان قرار دارد، درونمایه است.
در بخشی از این کتاب می خوانیم :
"تراژیک: «رنج بردن برای آموختن». با «تحلیل مفهوم امر تراژیک» مشخص می شود تراژدی نویسان، که تراژدی را بعنوان فرمی نمایشی و دراماتیک می نگریستند، جهان نمایش را همچون بازتابی از جهان زیستمند و تاریخی تلقی می کردند. آیسخولوس، افزون بر فرم دراماتیک، از منظر مفهومی هم به تراژدی نگریسته است و «امر تراژیک» در این نگرش، به محدودیت، فرجام ناگوار، زجر و رنج قهرمان تراژیک و دستیابی اش به فقدان و شناختی رنج آور معنا می شود. و به این ترتیب، دو انگاره «تراژیک بودن جزیی جهان» و تراژیک بودن کل جهان» نسبتی برابر یافته اند. به باور ارسطو «پیرنگ تراژدی عبارت باشد از آنچه دگرگونی و بازشناخت خوانده می شود». از این رو وی افسانه و داستان را مبدا و روح تراژدی می داند. ارسطو همچین بر اهمیت فاجعه پایانی در تراژدی اصرار می ورزید و منشا لذت واقعی تماشا کننده تراژدی را نیز، پیوستاری از اجزای افسانه و داستان می دانست."