بیوگرافی آنتونیو تابوکی
آنتونیو تابوکی در 24 سپتامبر 1943 در شهر پیزا در ایتالیا به دنیا آمد. اما در خانه مادربزرگ خود در Vecchio ، که یک روستای مجاور شهر پیزا بود، بزرگ شد. در طی سال های تحصیل در دانشگاه، او به دنبال مسیر نویسندگانی که در کتابخانه عمویش با آنها روبرو شده بود، به طور گسترده ای به اروپا سفر کرد. وی در طی یکی از این سفرها، شعر "Tabacaria" (فروشگاه دخانیات) را در یک کتابخانه در نزدیکی Gare de Lyon در پاریس، که توسط آلوارو د کامپوس، یکی از نام های تخلص شاعر پرتغالی، فرناندو پسوا امضا شده بود، یافت که به زبان فرانسوی توسط پیر Hourcade ترجمه شده بود. این کتاب حداقل 20 سال تاثیر عمده ای بر زندگی نویسندگی آنتونیو تابوکی داشته است.
بازدید از لیسبون عشق او به شهر فادو و کل آن کشور را برانگیخت. در نتیجه، وی در سال 1969 با پایان نامه "سورئالیسم در پرتغال" فارغ التحصیل شد. وی در دهه هفتاد در Scuola Normale Superiore di Pisa مدرک لیسانس خود را دریافت کرد و در سال 1973 به عنوان معلم زبان و ادبیات پرتغالی در بولونیا منصوب شد و ادبیات پرتغالی را در دانشگاه Siena ایتالیا تدریس می کرد. در آن سال او اولین رمان خود را به نام "پیازا دی ایتالیا" نوشت که در آن سعی کرد تاریخ را از دید بازندگان توصیف کند.
آنتونیو تابوکی 6 ماه از سال را به همراه همسر و دو فرزند خود در لیسبون می گذراند. او بقیه سال را در توسکانی، جایی که در دانشگاه Siena به تدریس ادبیات پرتغالی می پرداخت، زندگی می کرد. برای تابوچی، ادبیات یک حرفه نبود، بلکه چیزی بود که مستلزم خواسته ها، رویاها و تخیل است. تابوچی علاوه بر تدریس در دانشگاه و انتشار کتاب های خود، در صفحات فرهنگی روزنامه ها Corriere della Sera و El País مطالبی نیز می نوشت. تابوچی پس از نبرد طولانی با سرطان در 25 مارس 2012 در بیمارستانی در لیسبون درگذشت.
فعالیت های تابوکی
در سال 1978، او به دانشگاه جنوا برای تدریس رفت. اولین رمان مهم او، هندی نوکتورن، در سال 1984 منتشر شد و به پایه و اساس یک فیلم در سال 1989 به کارگردانی آلن کورنو تبدیل شد.
در سال 1987، او جایزه فرانسه Médicis فرانسه را برای بهترین رمان خارجی (Notturno indiano) دریافت کرد. همچنین در سال 1997، آنتونیو تابوکی، مارکونی را نوشت و در آن سال آکادمی لایب نیتس جایزه نوا ساک را به وی اعطا کرد. در سال 2007 وی دکترای افتخاری را از دانشگاه لیژ دریافت کرد. دولت پرتغال در 7 آوریل 1989 وی را به عنوان فرمانده شاهزاده هنری نامگذاری کرد. در سال 1989، دولت فرانسه او را Chevalier des Arts et des Lettres نامید. در سال 2004، به دلیل کیفیت کار روزنامه نگاری، جایزه روزنامه نگاری فرانسیسکو دو سرسدو به او اعطا شد و توسط انجمن روزنامه نگاران اروپایی و از طرف وارث فعلی اسپانیا، فیلیپ، شاهزاده آستوریاس به وی اهدا شد.
آثار تابوکی
از جمله آثار وی می توان به این موارد اشاره کرد:
سستو، شبانه هندی، دیالوگ های ناتمام، تریستانو می میرد، میدان ایتالیا، سه روز آخر فرناندو پسوآ، فاتحه نامه: وهم، زمان خیلی زود می گذرد، رکوئیم، پریرا چنین می گوید، خط افق و ...