دانلود کتاب اشعار سیمین بهبهانی

معرفی کتاب

"اشعار سیمین بهبهانی"

سیمین خلیلی که در ادبیات به سیمین بـِهْبَهانی مشهور است در ۲۸ تیر ماه سال ۱۳۰۶ در تهران بدنیا آمد.

پدرش عباس خلیلی و حاج میرزا حسین حاج میرزا خلیل مشهور به میرزا حسین خلیلی تهرانی عموی پدرش بود که از رهبران مشروطه نیز بود.

پدر سیمین نیز شاعر و رمان نویس چیره ای بود و به دو زبان عربی و فارسی شعر میسرود و رمان های زیادی را نیز چاپ کرده بود.مادر او فخرعظما ارغون از شاعران موفق عصر خود بود و در انجمن نسوان وطن‌ خواه عضویت داشت و دورانی نیز سردبیر روزنامه آینده ایران بود. او همچنین به عنوان معلم زبان فرانسه در آموزش و پرورش خدمت می‌کرد.

او نویسنده و غزل‌ سرای معاصر مشهور و بزرگی بود هم چنین او از اعضای کانون نویسندگان ایران هم بود. سیمین بهبهانی در دوران زندگی‌ خود بیشتر از ۶۰۰ غزل نوشته بود که در ۲۰ کتاب منتشر شده‌اند. شعرهای وی موضوعاتی مانند انقلاب، جنگ، فقر، تن‌فروشی، آزادی بیان را در بر می‌گیرند.او به «نیمای غزل» معروف است زیرا غزل فارسی در وزن‌ های بی‌ سابقه ای میسرود.

پدر و مادر سیمین تنها شش سال با یکدیگر زندگی کردند و سپس ازهم جدا شدند بعداز جدایی مادر او با عادل خلعتبری که در آن زمان مدیر روزنامه آینده ایران بود ازدواج کرد.

وی در سال ۱۳۲۵ با حسن بهبهانی آشنا شو و ازدواج کرد بعد از آن بود که به نام خانوادگی همسرش شناخته شد. او از این ازدواج دو پسر و یک دختر دارد.سیمین بهبهانی بیست و چهار سال بعد و در سال ۱۳۴۹ از همسر اول خود جدا شد و در همان سال با منوچهر کوشیار، که از دوره تحصیل در دانشگاه او را میشناخت، ازدواج کرد همسر دوم او چهارده سال بعد در تیرماه ۱۳۶۳ در اثر مشکلات قلبی درگذشت.

سیمین ساعت یک بامداد سه شنبه، ۲۸ مرداد ماه سال ۱۳۹۳ خورشیدی در سن ۸۷ سالگی بر اثر مشکلات تنفسی و قلبی در بیمارستان پارس تهران دار فانی را وداع گفت.

پیکر او با حضور مردم و هنرمندان از مقابل تالار وحدت تشییع شد و در بهشت زهرا در مقبره خانوادگی و کنار پدرش به خاک سپرده شد.

کتاب حاضر قسمتی از اشعار وی میباشد.

در بخشی از این کتاب میخوانیم:

مرا زین چهره خندان مبینید

که دل در سینه ام دریای خون است

به کس این چشم پر نازم نگوید

که حال این دل غمدیده چون است

اگر هر شب میان بزم خوبان

به سان مه میان اخترانم

به گاه جلوه و پاکوبی و ناز

اگر رشک آفرین دیگرانم

اگر زیبایی و خوش بویی و لطف

چو دست من گل مریم ندارد...