کتاب بی خداحافظی برگرد

"بی خداحافظی برگرد" / زندگی و خاطرات شهید قنبر زارع تازیانی
کتاب حاضر اثری از اعظم پشت مشهدی می باشد که توسط انتشارات فاتحان منتشر شده است.
«بی خداحافظی... برگرد » عبوری است کوتاه از زندگی شهید قنبر زارع تازیانی. اثری که نتیجه ی ده ساعت مصاحبه با خانواده، دوستان و همرزمان شهید است که در صبوری پذیرای پرسش های نگارنده بوده اند. هرچند ده ساعت برای یک زندگی زمان کوتاهی است، اما آنچه زمان و توان اجازه میداد را مولف به رشته تحریر درآورده است.
در بخشی از این کتاب می خوانیم :
"قنبر از در مقر وارد شد و ماشین را در حیاط پارک کرد. بچه های سپاه در محوطه ی مقر در حال آموزش بودند. قنبر از ماشین پیاده شد و به سمت ساختمان مقر به راه افتاد. یقه ی اورکتش را بالا کشید و توی دست هایش «ها » کرد. از راهروی ساختمان گذشت و به سمت اتاق انتهای راهرو رفت. محمد پشت میز نشسته بود و روزنامه می خواند. قنبر دستش را به در کوبید.
- یالله سلام أخی
محمد سرش را بلند و به چارچوب در نگاه کرد.
- سلام قنبر. کی اومدی؟
قنبر دست هایش را باز کرد و به سمت محمد رفت. محمد از پشت میز بلند شد و قنبر را در آغوش گرفت.
- همین چند دقیقه پیش. تو کی رسیدی؟
- چند روزی می شه.
محمد صندلی را عقب کشید و قنبر روی آن نشست. محمد به سمت چراغ نفتی رفت. شعله اش را زیاد کرد. لیوانی برداشت و برای قنبر چای ریخت.
- هوا سرده. چای داغ می چسبه.
- دستت درد نکنه. خودت خوبی، چه خبرا؟
محمد استکان چای را روی میز جلوی دست قنبرگذاشت.
- شکرخدا سرگرمیم.
قنبر دستش را دور کمر استکان گرفت. گرمای استکان سردی دستش را کم کرد. محمد کشوی میزش را عقب کشید. قندان را بیرون آورد و جلوی دست قنبر گرفت. قنبر از داخل قندان، قندی برداشت.
- موهات بلند شده قیچی و شونه همرامه پاشو تا موهاتو کوتاه کنم.
محمد دستش را روی موهایش کشید و لبخند روی لب هایش نشست. قنبر شانه را روی موهای مجعد محمد می کشید و قیچی م یزد. محمد آین های را توی دست گرفته بود و به سرش نگاه می کرد."