کتاب نقش تربیتی تذکر از منظر نهج البلاغه

"نقش تربیتی تذکر از منظر نهج البلاغه"
کتاب حاضر اثری از درنه فیضی دربندی سفلی می باشد که توسط انتشارات آرسس منتشر شده است.
تذکر اعمال ذکر است. یعنی یادآور شدن و به یادآوردن آنچه انسان از آن در غفلت است و یا آن را به فراموشی سپرده است. تذکر نعمت ها و یاد منعم و خدایی که در همه جا حاضر است و تمام ممالک وجود در تحت نظر او اداره می شود، بلکه همه عالم محضر اوست و یادآوردن سرانجام زندگی، روشی نیکو در حراست آدمی از پلیدی و برانگیزنده به تلاش و درستی است. پیام آوران الهی در تربیت خود مردمان را متذکر نعمت ها و مرحمتهای خداوند می کردند و آنان را متذکر محضر حق و حضور می کردند و از این راه به اصلاح مردمان می پرداختند. این کتاب از نوع نظری و روش آن توصیفی- تحلیلی می باشد، همچنین به تببین روش تربیتی تذکر در نهج البلاغه از دیدگاه امیرالمومنین علیه السلام می پردازد و اینکه مفهوم تذکر چیست؟ چه رابطه ای با غفلت دارد؟ حضرت علی (ع) در نهج البلاغه تذکر را چگونه بیان نموده اند؟ و.... سوالاتی هستند که این کتاب با سیر در نهج البلاغه، در پی پاسخ به آن است.
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
"نیکوترین تذکر برای آدمی، یاد حق است. یاد حق نیکوترین پدیده تربیتی در ساماندهی وجود آدمی به سوی هدف غایی است. یکی از محورهای تذکر در نهج البلاغه ذکر و یاد خداوند می باشد. امام علی (ع) در نهج البلاغه برموضوع یاد خدا و توجه به آن در جاهای مختلف تاکید داشته اند. آن چنانکه در خطبه ها و نامه های مختلفی اینگونه بیان داشته اند."