دانلود کتاب تسبیح

معرفی کتاب

"تسبیح"
کتاب حاضر اثری از افسانه صدری سرابی می باشد که توسط انتشارات آزمون یار پویا منتشر شده است.
قدیمها به تسبیح، مسبّح هم میگفتند. این‌ها اجـزای لاینفک تسبیح از آغاز تا به امروز هستند.
دانه‌ها: این‌ها سیاهی لشگر تسبیح به حساب می آیند و از نظر جنس دانه و تعداد، تقسیمات مفصلی دارند.
عدسک: همان‌ها که دانه ها را به سه گروه تقسیم می کنند. بیشتر هم به شکل عدسند. گاهی هم دانه‌هایی ریزتر از بقیه.
شیخک‌ها: بیشتر از جنس دانه‌های همان تسبیح است. با شکلی مانند مخروط ‌های ناقصی که از طرف قاعده به هم وصل شده باشند.
سرتسبیح: سر تسبیح‌ها معمولا یک منگوله‌ای است ولی در انواع گران‌تر (دو منگوله‌ای) استفاده از سنگ‌های قیمتی هم دیده می‌شود.
در بخشی از این کتاب می خوانیم :
" عدد سی وسه در دین زرتشت عددی مقدس است.  در اوستای برساد که بخشی از خرده اوستااست،آمده: نام ایزدانی به دنبال هریک از اسامی امشاسپندان و نام اورمزد آمده است. هریک از سی روز ماه به نام یکی از ایزدان است و با اضافه کردن هوم و برز و نریو سنگ این عدد تبدیل به سی و سه شده است (کتابخانه دیجیتال، دایره المعارف بزرگ اسلامی). در جای دیگر نیز روایتی است که به سال 112 قمری بازمی‌گردد. در آن سال شاه عباس اول، پایتخت دولت صفوی را از قزوین به اصفهان آورد و برای آبادانی این شهر بسیار کوشید. او برای رونق این شهر هزاران خانواده ارمنی را از جلفای آذربایجان به اصفهان آورد. این مسیحیان صنعت‌گر و متبحر سرمایه‌های اجتماعی اصفهان شدند. شاه عباس برای مهرورزی و همدلی آن‌ها دستور داد در سمت راست رودخانه زاینده رود، شهر جدیدی بنا شود تا در آن ساکن شوند و نام آن را به نام شهر پیشین خودشان جلفا نامید. درباره ساختن پل اینگونه روایت است که قرار بوده این آب گذر بر سی پایه بنا شود. الاوردی خان در گفت و گوهای فراوان، شیخ بهایی و شاه عباس را به این باور می‌رساند که تعداد دهانه‌ها را به سی وسه افزایش دهند تا به اندازه سال‌های زندگانی حضرت مسیح باشد و از این رهگذر ارامنه به این آب و خاک علاقه فراوان تری نشان دهند."