کتاب دانش های ادبی

"دانش های ادبی" / آموزش دانش ها و مهارت های ادبی
انجمن علمی آموزشی معلمان زبان و ادبیات فارسی استان قم
کتاب حاضر اثری از حسن حاج صدری، محمدابراهیم خسروبگی و علی رضا علیاری می باشد که توسط انتشارات اقلیم مهر منتشر شده است.
ادبیات هر قوم و ملّتی دربردارنده ی فرهنگ و اندیشه و باورهای آن قوم و ملّت در درازای سده های گذشته و اکنون است. با کند و کاو و جست و جو در آثار ادبی مکتوب و نیز پژوهش در ادبیات شفاهی یک جامعه می توان زوایای پنهان باورها و اندیشه های گذشتگان و پیشینیان را آشکار و روشن کرد و با تکیه بر آن ها و ایستادن بر قلّه های استوار آن باورها و اندیشه ها به ساختن حال و آینده پرداخت. ادبیات شکل هنرینه شده ی زبان است و یکی از اهداف آن ایجاد لذّت و شادی و آرامش روحی و روانی در مخاطب است. چه بسا در لحّظه های پر تنش و آشوب انگیز زندگی، به ویژه زندگی امروزی، می توان در سایه ی شعری شورانگیز و نثری دل انگیز به آرامش رسید و لحّظه ای از روزمرّگی ها جدا شد. از اهداف دیگر ادبیات رشد و پرورش اندیشه ها و رسیدن به فرهیختگی و فرهمندی و در نتیجه بهتر و خوب تر زیستن است که این امر با غور در محتوا و مضامین آثار فاخر ادبی به دست می آید.
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
"سجع در لغت به معنی آواز کبوتر است و در حقیقت نوعی سخن گفتن مخصوص و موسقیایی است. سجع اساس نثر فنّی و مقامه نویسی است و گویا از ادبیات عرب به زبان فارسی راه یافته است. قرآن کریم نمونه ی عالی و کامل نثر مسجّع به شمار می رود. ظاهراً نخستین کسی که در رساله هایش نثر مسجّع آورد ،خواجه عبدا... انصاری است. هر چند بعضی معتقدند اعراب در ارجوزه های قدیم ،خود از ترانه های هشت هجایی عهد ساسانی تقلید کرده اند و این نوع سجع که در آثار صوفیان آمده است مأخذ از ادبیات عرب نیست."