دانلود کتاب دیوان پروین اعتصامی
نویسنده: پروین اعتصامی
ناشر : کتابچین
نویسنده: پروین اعتصامی
ناشر : کتابچین
"دیوان پروین اعتصامی"
رخشندهٔ اعتصامی که در دنیای ادبیات و شعر معروف است به پروین اعتصامی در ۲۵ اسفند ماه سال ۱۲۸۵ در تبریز چشم به جهان گشود.به جرات میتوان گفت وی معروف ترین شاعر زن جهان میباشد.
رخشنده از همان دوران خردسالی انگلیسی و عربی را از پدر خویش یاد گرفت و از همان دوره زیر نظر پدرش و اساتیدی مانند دهخدا و ملکالشعراء بهار شعر سرودن را فراگرفت و ذوق ادبی اش شکل گرفت. پدر او که یوسف اعتصامی نام داشت، از شاعران و مترجمان زمان معاصرش بود و همین موضوع در شکل گرفتن زندگی هنری پروین و ذوق و گرایشش به سرودن شعر نقش بسزایی داشت.
تنها اثری که از اعتصامی چاپ و پخش شده و در اختیار مردم قرار گرفته، دیوان اشعار اوست،اولین شعرهایی که او سروده است در سن هفت سالگی بود و بهترین شعرهایش نیز در سنین یازده تا چهارده سالگی سروده شد، دیوان وی دارای ۶۰۶ شعر است و شامل اشعاری در قالب های مثنوی، قطعه و قصیده میباشد.مفاهیم و معنی شعرهای پروین، نشان دهنده وابستگی بسیار زیاد و شدید او به پدرش است، وی روحیهٔ ظلم ستیزی و مخالفت با ستمگران و حمایت و ابراز همدردی با محرومان و ستم دیدگان دارد.
او در سن بیست و هشت سالگی با پسرعموی پدرش ازدواج کرد و راهی کرمانشاه شد،همسرش افسر شهربانی بود،دو ماه بعد از رفتن به کرمانشاه پروین به خانه پدری بازگشت و دیگر هرگز به کرمانشاه نرفت،او با هیچ کس درباره ازدواج ناموفقش حرفی نزد اما برادرش دلیل جدایی وی را اختلاف فرهنگ و فکری ای که با همسرش داشت، اعلام کرد.
درست زمانی که برادر پروین،ابوالفتح اعتصامی در فروردین ۱۳۲۰ سرگرم آماده کردن دومین چاپ از دیوان خواهرش بود ،پروین درگیر بیماری حصبه شد.وخامت اوضاع جسمانی وی باعث شد او در سوم فروردین ماه در خانه اش بستری شود،روایت است که پزشک معالج پروین در مداوایش سهل انگاری کرد که باعث مرگ او شد.
پروین اعتصامی در ۱۵ فروردین ماه سال ۱۳۲۰ در سن ۳۴ سالگی در منزل پدری اش در تهران دار فانی را وداع گفت وی را در حرم فاطمه معصومه در قم و در آرامگاه خانوادگیشان دفن کردند. او در آغوش مادرش، جان خود را از دست داد. بعد از مرگش، شعری با عنوان «این قطعه را برای سنگ مزار خودم سروده ام» پیدا کردند که معلوم نیست چه زمانی سروده بود؛ و همان قطعه را بر سنگ مزارش نوشتند.
برخی از اشعار معروف وی عبارتند از :اشک یتیم،در تعزیت پدر،زن در ایران،ای مرغک و آرزوی پرواز و ...
کتاب حاضر قسمتی از اشعار دیوان وی میباشد.
در بخشی از این کتاب میخوانیم:
کار مده نفس تبه کار را
در صف گل جا مده این خار را
کشته نکو دار که موش هوی
خورده بسی خوشه و خروار را
چرخ و زمین بنده تدبیر تست
بنده مشو درهم و دینار را
همسر پرهیز نگردد طمع
با هنر انباز مکن عار را...
این کتاب فهرست ندارد.
راهنمای نقد و نظر برای کتاب:
برداشت شما از محتوای کتاب چیست؟ مانند یک کارشناس نظر دهید. به نظرات کوتاه مثل خوب عالی و...چین تعلق نمی گیرد