"سوت جان" کتاب حاضر اثری از لی لی فریروس می باشد که با ترجمه ای از کارن اقوامی و صدای عادله نهاوندیان و محمد طالشیان، توسط انتشارات آوارسا منتشر شده است. جان از بچگی عادت به سوت زدن داشت. حتی اولین صدایی که بعد به حرف اومد ازش دراومد یک کلمه نبود بلکه صدای سوت بود. پدربزرگ، مادربزرگ، عمو ها، دایی ها و همسایه های نزدیکشون میگن که این عادت از خیلی قدیم ها درخانوادشون بوده و یکی از اجدادشون در سوت زدن ماهر بوده. اما یک مشکلی وجود داشت. وقتی که هم سن و سال های جان شروع به حرف زدن کرده بودن، جان نمیتونست چیزی بگه. وقتی هم که بزرگ شده بود و میخواست چیزی بگه یا نظری بده با سوت میگفت نه با حرف زدن.
برداشت شما از محتوای کتاب چیست؟ مطالعه کتاب را به دیگران توصیه میکنید؟ چرا و به چه کسانی؟ کدام بخش از کتاب نظر شما را جلب کرد؟ مانند یک کارشناس نظر دهید.