دانلود کتاب روند شکل گیری داروخانه در ایران

معرفی کتاب

"روند شکل گیری داروخانه در ایران"
کتاب حاضر اثری از فاطمه پرندین می باشد که توسط انتشارات مینوفر منتشر شده است.
تحول پزشکی مدرن در ایران عصر قاجار برخاسته از اقدامات نوگرایانه و اصلاح‌طلبانه دولتمردان ایرانی بود. تا قبل از این دوره، طب سنتی سایه خود را بر ساختار پزشکی ایران افکنده بود. داروسازی به‌عنوان یکی از شاخه‌های علم پزشکی از این قاعده مستثنی نبود و دست‌اندرکاران این حرفه طبیبان، حکیمان و عطاران بودند. با ایجاد تحولات درزمینه پزشکی و داروسازی، عطاری‌های سنتی جای خود را به داروخانه‌ها دادند و در سال 1301 ق / 1884 م. نخستین داروخانه به سبک نوین توسط دکتر شورین شکل گرفت. این کتاب در پی یافتن پاسخی بر چگونگی روند تحول داروخانه در ایران دوره قاجار، سیاست دولت قاجار در تشکیل و توسعه داروخانه در ایران و نقش دارالفنون در شکل‌گیری داروخانه‌های جدید است. در روند تحول طب سنتی به مدرن عوامل زیادی ازجمله؛ اعزام محصل به اروپا، اعطای مجوز فعالیت‌های پزشکی و داروسازی به مبلغان مسیحی توسط دولت، ترجمه و نشر آثار پزشکی و داروسازی، تأسیس مدارس نوین خصوصاً دارالفنون، نفوذ پزشکان اروپایی، ورود ابزارآلات نوین پزشکی و داروسازی به ایران، کشف داروهای جدید و تحصیل در رشته داروسازی مؤثر بود. با تحول ایجادشده تا حد زیادی نیازهای پزشکی و داروسازی جامعه ایران دوره قاجار برطرف شد. بدین‌صورت که داروهای شیمیایی که توسط متخصصین فن داروسازی و با استفاده از لابراتوارها و دستگاه‌های مجهز ساخته می‌شدند، جایگزین داروهای گیاهی و روش‌های درمان سنتی شدند. سرعت اثربخشی و دوام داروهای شیمیایی بیشتر از داروهای گیاهی بود. در مواقع اپیدمی بیماری‌های شایع، واکسن و داروهای شیمیایی نقش مؤثری ایفا می‌کردند. جلوگیری از بیماری‌های واگیری چون آبله با تلقیح آبله‌کوبی در دوران کودکی، افزایش تعداد داروسازان ایرانی و روی آوری ایرانیان به استفاده از داروهای شیمیایی را می‌توان از پیامدهای شکل‌گیری داروخانه به شمار آورد. این کتاب در چهارفصل تنظیم‌شده است. فصل اول به دولت قاجار و زمینه‌سازی پذیرش طب نوین، فصل دوم دارالفنون و شکل‌گیری طب نوین، فصل سوم تشکیل داروخانه به سبک نوین و فصل چهارم نظارت دولت بر داروخانه می‌پردازد.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:
"دکتر گاله در نقاشی مهارت داشت و هنر وی هنگام تدریس تشریح به پیشرفت و یادگیری بیشتر شاگردان کمک می‌کرد.  پس از بازگشت دکتر گاله و دکتر ژرژ به فرانسه گروه دیگری از پزشکان فرانسوی جهت تدریس در مدرسه طب دارالفنون در سال‌های 31 ـ 1330 ق / 13 ـ 1912 م. به ایران آمدند. درمیان آن‌ها می‌توان دکتر گاشه،  دکتر دوشن،  لاتس  و کامیل لبلان  را نام برد که به ترتیب استاد طب داخلی، طب خارجی، فیزیک و شیمی و علوم طبیعی بودند.  استخدام این چهار طبیب فرانسوی با وجود کوتاه بودن مدت خدمت ورزیشان در ایران اثری مطلوب در طبقه طب دارالفنون داشت و رونق مجددی را نصیب این مدرسه کرد. دکتر گاشه و دکتر گاله شایستگی و اعتبار دو استاد قبلی را نداشتند و مدت کوتاهی در تهران ماندند. با در گرفتن جنگ اول جهانی به کشور خود بازگشتند."