کتاب غزلیات هلالی جغتایی

"غزلیات هلالی جغتایی"
کتاب حاضر اثری از هلالی جغتایی می باشد.
بدرالدین هلالی جغتایی استرآبادی از شاعران سده ی 9 هجری خورشیدی است. محل زندگی او استرآباد هرات بود. از آثار برجسته ی او می توان از مثنوی شاه و درویش یا همان شاه و گدا نام برد که حتی به زبان آلمانی نیز ترجمه شده است. اهمیت او بیشتر بخاطر غزل های اوست که نزدیک به 2800 بیت می باشد اما قصاید وی آنچنان ارزشی چون غزل هایش ندارد چرا که آنان را در ستایش عبیدالله خان ازبک سروده شده بودند.
در این اثر بالغ بر 250 غزل آورده شده است.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:
"خدا را تند سوی من مبین چون بنگرم سویت
تغافل کن زمانی تا ببینم یک زمان رویت
ز خاک کوی من گفتی برو یا خاک شو این‌جا
چو آخر خاک خواهم شد من و خاک سر کویت
تنم زارست و جان محزون، جگر پر درد و دل پر خون
ترحم کن که دیگر نیست تاب تندی از خویت
به صد تیغ ستم کشتی مرا عذر تو چون خواهم؟
کرم‌ها می‌کنی، صد آفرین بر دست و بازویت
پس از عمری اگر یک لحظه پهلوی تو بنشینم
رقیب اندر میان آید که دور افتم ز پهلویت
میانت یک سر موی‌ست و جان در اشتیاق او
بیا ای جان مشتاقان فدای هر سر مویت "