معرفی کتاب
"قصاید عنصری"
ابوالقاسم حسن بن احمد عنصری بلخی در سال ۳۵۰ هجری به دنیا آمد، او از شاعران بزرگ و پارسی گوی نامدار بلخ می باشد. .
او در دوران سلطنت سلطان محمود غزنوی به عنوان ملک الشعرا شناخته شد و به وی بهای زیادی داده شد. اشعاری که به وی منتسب است به دوهزار بیت می رسد که شامل قصاید، رباعیات، ترکیب بند، مثنوی و قطعات می باشد. مضمون قصاید او در ستایش سلطان محمود غزنوی و مسعود غزنوی می باشد. در قصیده ها و غزل هایی که عنصری سروده است اصطلاحات حکمت و منطق هم دیده میشود. قصیده های عنصری غالبا بدون مقدمه میباشد واکثرا به توصیف میپردازد. مهمترین مثنوی های او عبارت اند از وامق و عذرا، شادبهر و عین الحیات، و سرخ بت و خنگ بت.
عنصری بلخی در سال ۴۳۱ هجری قمری دار فانی را وداع گفت.
کتاب حاضر قسمتی از قصاید وی میباشد.
در بخشی از این کتاب میخوانیم:
چگونه برخورم از وصل آن بت دلبر
که سوخت آتش هجرش دل مرا دربر
طمع کند که ز معشوق برخورد عاشق
بدین جهان نبود کار از این مخالف تر
از آنکه عاشق نبود کسی که دل ندهد
چو داد دل نتواند گرفت از دلبر...
فهرست مطالب
این کتاب فهرست ندارد.
راهنمای نقد و نظر برای کتاب:
برداشت شما از محتوای کتاب چیست؟ مانند یک کارشناس نظر دهید. به نظرات کوتاه مثل خوب عالی و...چین تعلق نمی گیرد