معرفی کتاب
"مثنویات پراکنده شیخ بهایی" / دیوان اشعار
بهاء الدین محمد بن حسین عاملی معروف به شیخ بهایی است،او حکیم، علامه فقیه، عارف، منجم/ستاره شناس، ریاضیدان، شاعر، ادیب، مورخ و دانشمند نامدار سده دهم و یازدهم هجری است.
او در دانش های فلسفه، منطق، هیئت و ریاضیات دانش بسیاری داشت.حدود ۹۵ کتاب و رساله از او در سیاست، حدیث، ریاضی، اخلاق، نجوم، عرفان، فقه، مهندسی، هنر و فیزیک بر جای مانده است. به پاس خدمات او به علم ستاره شناسی، یونسکو سال ۲۰۰۹ که مصادف با سال نجوم بوده نام شیخ را در لیست مفاخر ایران ثبت کرد.
شیخ در هنگام مهاجرت به ایران سیزده ساله بود و در شهر قزوین که در زمان شاه طهماسب صفوی مرکز دانشمندان بزرگ ایرانی بود سکنی گزید.
شیخ بهایی در یکی از مثنوی های خود مردم را به دوری از پادشاهان دعوت میکند چون خود آن را از نزدیک تجربه کرده است ،او در فکر خود نزدیک شدن به شاهان زمان را غارت دل و دین میداند .
کتاب حاضر قسمتی از مثنویات وی میباشد.
در بخشی ازین کتاب میخوانیم:
دلم از قال و قیل گشته ملول
ای خوشا خرقه و خوشا کشکول
لوحش الله ز سینه جوشیها
یاد ایام خرقه پوشیها
ای خوش ایام شام و مصر و حجاز
فارغ از فکرهای دور و دراز
باز گیرم شهنشهی از سر
و ز کلاه نمد کنم افسر...
فهرست مطالب
این کتاب فهرست ندارد.
کتاب های مرتبط
بیشترکتاب های دیگر انتشارات کتابچین
بیشترکتاب های دیگری از نویسنده شیخ بهایی
بیشترنظرات کاربران
راهنمای نقد و نظر برای کتاب:
برداشت شما از محتوای کتاب چیست؟ مانند یک کارشناس نظر دهید. به نظرات کوتاه مثل خوب عالی و...چین تعلق نمی گیرد
خوب بود. کلا کتابهای مرتبط با شیخ بهایی خیلی خوبن
1399-11-16
خیلی جالب بود
1399-03-01
واقعا عالی بود من وقتی خوندمش خیلی حس خوبی بهم دست داد عالی بود خیلی قشنگ مرسی ازسازندش
1401-01-15