کتاب مدیریت شهری غیر متمرکز و مشارکتی

"مدیریت شهری غیر متمرکز و مشارکتی"

کتاب حاضر اثری از هومن باباپور، ماندانا کمالی، آرزو نادری فر، معصومه جعفری و فرانک سعیدی فرد می باشد که توسط انتشارات رهام اندیشه منتشر شده است.

دوگانگی ساختار مدیریتی، اقتصادی، کالبدی و اجتماعی (گتوسازی)، مدیریت "فک شده"، مدیریت متمرکز، اقتصاد رانتی، نابودی قرار گاه های رفتاری،کاهش ارزشهای بومی، تبعیض طبقاتی، فقر، بی عدالتی، طردشدگی، فردگرایی، اسکان غیر رسمی، حومه گرایی، معماری غربی و ناهماهنگ، بزرگی ابعاد تجربه ی شهری، توجه به ظواهر، حضور پر قدرت سازه های عظیم معماری، زیرساخت های متراکم، نابودی فضاهای انسانی و سرزنده، افزایش ساخت و سازهای بی رویه، تخریب باغات و فضاهای باز، کالبد بی روح و گسسته، رشد بخش خدماتی، اقتصاد رمه گردان، اقتصاد بی مکان و بی مرز، ایجاد بازار آزاد و خصوصی گرایی همگی بازتاب بازساخت شهری معاصر ایران و نتیجه مدیریت غیر مشارکتی و بدون کنترل نهادهای مدنی می باشد. از سویی دیگر، اداره امور شهری به دلیل پیچیدگی های ناشی از خواسته ها و نیازهای فزاینده شهروندان و ملزومات دنیای امروز با چالش های زیادی روبه رو است. به گونه ای که مدیریت شهری با روند فعلی یعنی ساختارهای متمرکز و سیاست گزاری از بالا به پایین قادر به حل این چالش ها نخواهد بود. این روند مشکلاتی را نظیر، تمرکزگرایی در سطح اجرایی طرح های شهری، عدم کنترل نهادهای بومی، عدم توجه به اصول حکمروایی شایسته شهری، عدم مشارکت مردم، عدم علاقه و حساسیت مردم نسبت به اجرای طرح ها و عدم کارایی و اثربخشی را به دنبال داشته است.این کتاب در ارتباط با مدیریت غیر متمرکز و مشارکتی حائز اهمیت و تلاش بی وقفه می باشد. فصل اول در مورد مبانی نظری مرتبط با مشارکت و مدیریت غیر متمرکز، فصل دوم در ارتباط با مدیریت شهری "حک شده" غیر متمرکز و مشارکتی و فصل سوم نمونه های فضای عمومی و مشارکتی می باشد.

در بخشی از این کتاب می خوانیم :

"نظام سرمایه داری بازتابی از فضا، زمان، مدرنیته و فناوری همراه با دگرگونی را داشته است و از ساختن ساختمانها تا توزیع سرمایه گذاری ها و تقسیم جهانی کار را تحت تاثیر قرار داده است. نظام سرمایه داری فضای کالبدی شهرها و زندگی اجتماعی شهروندان را شکل داده است به نحوی که تفکیک فضا و رابطه بین عرصه های عمومی و خصوصی انعکاسی، چگونگی و نحوه سازماندهی اجتماع متاثر از آن و اقتصاد رانتی و سوداگرانه می باشد. شهر نه تنها تبدیل به فضای قدرت سیاسی شده است بلکه تبدیل به محور کلیه ی فعالیتهای اقتصادی گردیده است و همچنین شهر به طور مستقیم تبدیل به فضای تولید و مصرف صنعتی و به طور غیر مستقیم مرکز تولید و توزیع عقاید، دانش و نهایتا تصمیماتی می گردد که زندگی را به سوی قلمروهای اقتصادی هدایت می کند. از دیدگاه لفور شهر فضای توسعه و دوام سرمایه داری به عنوان شیوه تولید می باشد."