معرفی کتاب
"مسمطات منوچهری"
اَبوالنَّجم احمَدبن قوص بن احمد منوچهری دامغانی که به منوچهری معروف است و شاعری ایرانیست که در سده پنجم هجری زندگی میکرد و اهل دامغان بود.
به دلیل اینکه بازتاب عناصر طبیعی مثله رنگ، صوت وعناصر بویایی در آثار منوچهری واضح و روشن است او را شاعر طبیعت خوانده اند.با وجود اینکه منوچهری اولین و آخرین شاعر و سراینده ی ایرانی نیست که از ادبیات و شاعران عرب زبان متاثر شده است ولی هیچ کدام از شعرای قبل و یا معاصر و یا بعد از او به اندازه وی از ادبیات عرب تاثیر نپذیرفته اند.
از دوران کودکی و جوانی منوچهری در دامغان اطلاعات چندانی در دسترس نیست ولی با توجه به وجود چندین حوزه علمیه در دامغان در دوران وی احتمالا او تحصیلات خود را این حوزه ها گذرانده باشد و با ادبیات عرب نیز در همینجا آشنا شده است.او مدتی در طبرستان بود و سپس به ری و خدمت طاهر دبیر رسید،از همین طریق به دربار سلطان مسعود غزنوی راه یافت و ستایشگر او شد.
منوچهری در سال ۴۳۲ هجری قمری،در حالی که تنها سی و چهار سال عمر داشت چشم از جهان فرو بست.
کتاب حاضر بخشی از مسمطات منوچهری میباشد.
در بخشی ازین کتاب میخوانیم:
خیزید و خز آرید که هنگام خزانست
باد خنک از جانب خوارزم وزانست
آن برگ رزان بین که بر آن شاخ رزانست
گویی که به مثل پیرهن رنگ رزانست
دهقان به تعجب سر انگشت گزانست
کاندر در چمن و باغ نه گل ماند و نه گلنار
طاووس بهاری را دنبال بکندندی
پرش ببریدند و به کنجی بفکندند
خسته به میان باغ به زاریش پسندند
با او ننشینند و نگویند و نخندند...
فهرست مطالب
این کتاب فهرست ندارد.
راهنمای نقد و نظر برای کتاب:
برداشت شما از محتوای کتاب چیست؟ مانند یک کارشناس نظر دهید. به نظرات کوتاه مثل خوب عالی و...چین تعلق نمی گیرد