کتاب پس چه باید کرد اقبال لاهوری

محمد اقبال لاهوری یا به روایت دیگر علامه اقبال در ۱۸ آبان ماه سال ۱۲۵۶ در سیالکوت که از توابع پنجاب پاکستان است ،چشم به جهان گشود.اجدادش چندین قرن قبل از تولد وی و به بیانی دویست سال قبل از زادروز اقبال مسلمان شده بودند و به اسلام گرویده بودند.او دوران ابتدایی خود را در مساجد سیالکوت گذراند و مشغول فراگیری قرآن شد. برای دوره راهنمایی و دبیرستانش به اسکاتلند رفت و در دانشگاه میسیونری مشغول به تحصیل فلسفه شد.بعد از مدتی برای گرفتن مدرک دکتری به دانشگاه کمبریج و مونیخ رفت و در این مقطع در رشته ی فلسفه فارغ التحصیل شد.

اقبال بعداز انتخابات سال ۱۹۲۶ وارد شورای قانون گذاری پنجاب شد ،این شورا یک شورای اسلامی‌ بود و در لاهور قرار داشت،او در سال ۱۹۳۰ به عنوان رئیس اتحادیه مسلمانان در الله‌ آباد و در سال ۱۹۳۲ در لاهور برگزیده شد.اقبال لاهوری یک شاعر، فیلسوف، سیاست ‌مداری قوی و متفکری مسلمان بود .

وی شعرهای بسیاری به زبان ‌های فارسی و اردو سروده‌ است. محمد اقبال اولین فردی بود که ایدهٔ یک کشور مستقل و جداگانه را برای مسلمانانی که در هند زندگی میکردند پیشنهاد داد و مطرح کرد،که البته در آخر باعث شکل گیری کشور پاکستان شد.او در این کشور به صورت رسمی «شاعر ملی» نامیده میشود.

اقبال لاهوری در شرایطی که شصت و یک سالگی خود را سپری میکرد در ۱ اردیبهشت ماه سال ۱۳۱۷ در لاهور چشم از جهان فرو بست.

نالهٔ یتیم اولین اثر وی بود،از آثار دیگر او میتوان به تاریخ هند،اسرار خودی ،رموز بیخودی،جاوید نامه،پس چه باید کرد ای اقوام شرق ،مثنوی مسافر،بال جبرئیل،یادداشت‌ های پراکنده و ... اشاره کرد.

مهمترین اثر او کتاب تجدید بنای اندیشه دینی در اسلام میباشد.

کتاب حاضر قسمتی از پس چه باید کرد اقبال لاهوری میباشد.

 

در بخشی از این کتاب میخوانیم:

پیر رومی مرشد روشن ضمیر

کاروان عشق و مستی را امیر

منزلش برتر ز ماه و آفتاب

خیمه را از کهکشان سازد طناب

نور قرآن در میان سینه اش

جام جم شرمنده از آئینه اش

از نی آن نی نواز پاکزاد

باز شوری در نهاد من فتاد...