کتاب کلاهبرداری مالی

"کلاهبرداری مالی"
کتاب حاضر با عنوان اصلی (Financial Fraud) اثری از بالویندر ساندهو (Balvinder Sandhu) می باشد که با ترجمه ای از کوروش محمودی و سیدامیر بلوری ابراهیمی، توسط انتشارات افریز منتشر شده است.
جرائمی که در قانون ازآنها به عنوان "جرائم یقه سفید" یاد می شود مستثنی از خسارات و تلفاتی که به ارمغان می آورند نیستند. اگرچه در این نوع تخلفات معمولاً اثری از صدمات جانی و فیزیکی مشاهده نمی گردد، لیکن اشخاص حقیقی و حقوقی(شرکت ها) همواره از قربانیان این دسته از جرائم محسوب می شوند که طی آن مال باخته و یا متضرر در کسب و کار خود شده و حتی در مواری شرکت خود را از دست می دهند. آندسته از جرائمی که با انگیزه های مالی شکل می گیرند، شامل تقلب، جعل و اختلاس می گردند. برخی از افراد مجرم که در این کتاب به آنها اشاره شده است، افراد سرشناسی هستند که شاید پس از مطالعه سرگذشت آنها ما بایستی از آنها به عنوان افرادی بدنام یاد کنیم. این در حالی است که برخی دیگر از شخصیت های این کتاب نسبت به گروه اول درگیر جرائم رده پایین تری بوده اند. لیکن این موضوع چیزی از این واقعیت کم نمی کند که تمامی این افراد مجرم شناخته شده و ملزم به پرداخت جریمه شده اند. در همین راستا یکی از مشهورترین پرونده های قضایی مربوط به معامله گری به نام "نیک لیسون" بود که خود به تنهایی با اعمالی که انجام داد مسئول ورشکستگی و فروپاشی قدیمی ترین موسسه مالی بریتانیا گردید. پس از آن پرونده وکیلی به نام دیوید راسیف بود که در مقام بعدی شدت تخلفات قرار گرفت. وی پس از دزدی میلیون ها دلار از موکلان و مشتریان خود پا به فرار گذاشت و در حال حاضر نیز متواری بوده و کماکان پرونده او در جریان است.
در بخشی از این کتاب می خوانیم :
"قاضی تی یانگ اعتراف کرد که تحت تأثیر نامه فرزندان چیا قرار گرفته و گفت: "متهم پرونده ممکن است هر چیز دیگری را از دست داده باشد اما وی هنوز هنوز هدیه ای بی اندازه با ارزش از عشق از دو پسر خود را دارد. دستان جوان این دو پسر مطالبی را نوشت که تنها دهان یک فرد بالغ قادر به بازگو کردن آنست. "وی همچنین خیلی کوتاه خطاب به دو فرزند نوجوان چیا گفت: "شما باید همچون سابق پدر خود را دوست داشته باشید چراکه اتهاماتی که او به آنها محکوم شده هرگز به این معنی نیست که او پدر بدی برای شما بوده. تصمیم دادگاه به احتمال زیاد شما را نا امید خواهد کرد. اما این به معنای آن نیست که دادگاه احساس شما را باور نمی کند. "