دانلود کتاب فرجام فرخنده کتاب چهارم - امامت استمرار هدایت

معرفی کتاب

"فرجام فرخنده" / امامت استمرار هدایت-کتاب چهارم
کتاب حاضر اثری از گروه پژوهش و نگارش سایت بهایی پژوهی می باشد که توسط انتشارات گوی منتشر شده است.
خداوند برای هدایت آدمیان، پیامبران را پی در پی برانگیخت تا آن که اراده ی خداوندی بر آن قرار گرفت که ردای خاتمیّت را بر قامت نازنین حبیب خویش، محمد مصطفی[ص]، استوار فرماید و سلسله ی پیامبران را به وسیله ی آن عزیز به انتها رساند و کتاب او را آخرین کتاب آسمانی بداند و دین اسلام را  قرین قیامت قرار دهد. امّا نکته ی حایز اهمیت آن است که انقطاع وحی از آسمان به معنای رها کردن بشر به حال خویش نیست. خداوند برای تمامی انسان هایی که پس از پیامبر[ص] به دنیا پا می گذارند نیز هادیانی الاهی قرار داده است که رمز کمالِ دیانت اسلام اند و به واسطه ی آنان همواره  هدایت الاهی بر قرار است. اینان  تمامی علوم شگفت قرآن را در سینه دارند و پاسخ گوی پرسش های  بشریّت  از این گنجینه اند. خدای متعال اراده کرده است تا اسلام را که آخرین دیانت الاهی است در تمامی جهان مستقر سازد و این مهم به دست توانای حجّت حیّ او رخ می دهد. از همین جا هم موضوع مهمّ مهدویّت رخ می نماید و قائم آل محمد[ص]، به عنوان کسی که دین اسلام را در سراسر گیتی می گستراند و بساط شرک و ستمگری را برمی چیند، معرفی می گردد. بنابراین، خداوند با وجود مسأله ی خاتمیّت و انقطاع وحی، فیض هدایت را هرگز از جوامع بشری منقطع نمی فرماید و با تعیین امامان و پیشوایان معصوم[ع]، به عنوان جانشینان پیامبر خاتم [ص]،«هدایت الاهی در پرتو امامت و ولایت» را استمرار بخشیده و به رسول خویش فرمان می دهد تا اصل اساسی و رمز جاودانگی  اسلام را که همان ولایت است، به امت اسلام ابلاغ کند و آشکارا به حبیب خویش می فرماید که اگر چنین نکند، رسالت خویش را ابلاغ نکرده است. در این بخش به موضوع خاتمیّت از منظر «استمرار هدایت الاهی در پرتو امامت و ولایت» می نگریم تا معلوم شود که با انقطاع وحی، فیض هدایت منقطع نگردیده است و خداوند به گونه ای دیگر که خود اراده کرده، جوامع بشریِ خداجو و هدایت خواه را از فیض هدایت بهره مند فرموده است.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:
" یک بار، حضرت علی[ع] پس از یادکرد غمناکی از این که افراد صالح و شایسته ای را برای دربرگرفتن دانش الاهی نمی یابد، از مرگ دانش با مرگ دانشمندان یاد می کند و بسی افسوس می خورد؛ ولی در پایان، با بیان این سخن امیدوار کننده، روزنه ای از نور به سوی جویندگان حق می گشاید و خطاب به راوی حدیث، کمیل بن زیاد نخعی، می گوید:
آری به خدا، [البته] زمین از کسی که با حجّت قیام کند، خالی نمی ماند. [آن قائم به حجّت] یا ظاهر و شناخته شده است یا ترسان و پنهان. چنین است تا حجت ها و نشانه های خدا باطل نشوند. آنان چند نفر و کجایند؟ به خدا سوگند، شمار ایشان کم و قدر و منزلتشان نزد خدا بزرگ و عظیم است. خداوند به وسیله ی ایشان حجت ها و نشانه های روشن خویش را حفظ می کند تا آن حجت ها و نشانه ها را نزد همگنانشان به ودیعت بنهند و [بذر علم الاهی را] در دل های همانندانشان بکارند.
دانش با حقیقت بصیرت و بینش بر آنان هجوم آورده، ایشان با روح یقین همراه شده اند و آن چه را خوش گذرانان بی خبر سخت و سنگین می پندارند، آسان و نرم می شمارند و با آن چه  نادانان از  آن   وحشت دارند، انس و الفت می گیرند و با بدن هایی که ارواحشان به جایی بس بلند و بالا تعلق دارد، در این دنیا می زیند.
 آنان خلیفه های خدا در زمین و داعیان به دین اویند. آه، آه! شوق به دیدار آنان چه فراوان است. اینک ای کمیل، اگر می خواهی، بازگرد.
با این بیانات، روشن می شود که زمین هیچ گاه از رادمردانی که حافظ دانش دین اند، خالی نمی ماند؛ امامانی که مردم موظف اند برای کسب هدایت به دامان ایشان چنگ زنند و به واسطه ای هدایت آنان، راه را از چاه باز شناسند.
این روایت ارزشمند بیانگر آن است که حضرت حق، هرچند که ارسال پیامبر را پس از پیامبراکرم [ص)]متوقف کرد، و آن حضرت را آخرین پیامبران قرار داده است، امّا برای استمرار هدایت مردم، سازوکار امامت را ساری و جاری فرموده و به مردم امر کرده تا برای کسب راه هدایت، به امامان مراجعه کنند."