کتاب ابعاد حقوقی ازدواج محجورین در حقوق ایران

"ابعاد حقوقی ازدواج محجورین در حقوق ایران"
کتاب حاضر اثری از داریوش مقامی نیا و امین خالصی می باشد که توسط انتشارات قانون یار منتشر شده است.
محجور، از ریشه ی حجر به معنای ممانعت و بازدارندگی می‌باشد. در اصطلاح حقوقی، به شخصی که از تصرف در اموال و حقوق مالی خود ممنوع است، محجور گفته می‌شود. قانون مدنی، سه گروه را به عنوان محجورین، نام برده است. صغار، مجانین و سفیه یا غیر رشید. به عبارت دیگر، محجورین کسانی هستند که به دلیل شرایط خاص خود، نمی‌توانند به راحتی در بعضی از امور خود دخالت کنند. قانون‌گذار نیز، محجورین را در سایه ی حمایت خود آورده است. یکی از موضوعاتی که ممکن است در خصوص محجوران مطرح شود، مساله ی ازدواج محجوران است. ، قانون گذار به تبع از فقه امامیه در ازدواج این گونه افراد اذن ولی قهری را شرط دانسته است که در این کتاب به بررسی تمام این مباحث می پردازیم.
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
" اذن در اصطلاح این گونه آمده است: «رضای به فعل یا ترک از دیگری که ابراز شده باشد. رضای اظهار نشده اذن نیست، اذن اعم از وکالت است پس تا قصد استنابه محرز نشده است وکالت صدق نمی‌کند، اذن قبل از وقوع عمل مأذون است و اجازه بعد از آن اذن قائم به مأذون است پس اگر او بمیرد اذن ساقط است و به ارث نمی‌رسد. اذن علی الاصول جایز است حتی اذن در نهادن سر تیر روی دیوار اذن دهنده»"