دانلود کتاب از قلب تا دل

معرفی کتاب

"از قلب تا دل" / زندگینامه جراحان قلب ایران"
کتاب حاضر اثری از سیمین طهماسبی می باشد که توسط انتشارات درخت بلورین منتشر شده است.
نگاهی به تاریخ بشر، نشان بر این دارد که با وجود دستآوردهای زیاد انسان و تسهیلات فراوانی که نحوه زندگانی را برای او هرچه بیش‌تر آسان کرده‌ و به معنابی دنیای بیرون او را تغییر داده‌، ولی این تحولات بیرونی در جهان درون او تاثیر چندانی نداشته است. حتی در بعضی موارد پست رفت نیز بوده ، که به وضوح قابل مشاهده است.
 انسان موجودی است با ساختاری متفاوت از بقیه موجودات، به او توانایی انتخاب داده شده و ابزار برای حرکت بسوی تکامل، یا بر عکس آن، تصمیم و انتخاب با اوست؛ ولی در این راه رها نشده‌ و برایش آموزش‌های زیادی فراهم آورده شده، ولی بسیار بیشتر جذب جهان بیرون خود شده است، جهانی که جذابیت‌های مجازی‌اش او را مسخ کرده و آگاهی او را نسبت به حقایق جهان کاهش داده‌است.
برای آنکه فراموش نکنیم که هستیم و در کنار چه کسانی زندگی می‌کنیم لازم است بدانیم که چه کسانی سازنده این تاریخ درخشان  و پر بار بوده‌اند اما... واقعیت شناخت تاریخ پزشکی و بررسی زندگینامه پزشکان با تاریخ شاهان و کشور گشایان متفاوت است. هدف مولف از نگارش این کتاب معرفی انسانهایی است که نه تنها از دردمان کاسته‌اند، بلکه سازنده بخشی از تاریخ پر افتخار و درخشان علمی و تخصصی این مرز و بوم بوده و هستند. ما در سرزمین دیرپایی که مهد تمدن  و فرهنگ وعلم وحکمت بوده زندگی میکنیم، ما بزرگانی چون بوعلی سینا و رازی را داشته‌ایم. بنابراین باید هدفی مشترک در زنده نگاه داشتن و حفظ این تاریخ داشته باشیم.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:
"صبح روز چهارشنبه است و من باز با عشق اینکه می‌خواهم به دیدار و به سوی بزرگی و عاشقی دیگر بروم، روزم را آغاز کردم. می‌خواهم به دیدار پروفسور‌دانشور بروم، انسانی که در راه هدف‌های ارزشمندش سالخورده شده، آن روز چهارشنبه که من برای ملاقات و دیدارش رفتم، او در بستر بیماری بود، این مربوط به سال 1386 می‌شد، ولی خوشبختانه، امروز که به ملاقاتش می‌رفتم، او خیلی بهتر بود.( 30/2/ 1396)
او تنهاست، اما نه، او تنها نبود، در کنار او کوهی از علم و دانش و تجربه و خاطرات و ازخودگذشتگی بوده، اما، حس تنهایی را در ته چشمانش دیدم و این آرزو را در عمق چشمانش از کلامش خواندم که دلش می‌خواست باز می‌توانست، برخیزد و باز به مردم نیازمندِ این خاک خدمت کند. او که سالها زحمت و محرومیت از لذت‌های معمول زندگی را برای پیشبرد یک هدف..؟.. رسانده، نمی‌بایست اینگونه تنها باشد، نشستم و شنیدم و بغضی غریب گلویم را فشرد و سعی کردم، دانه‌های اشک را در حدقه‌ی چشمم خفه کنم تا قطرات اشکم خاطرش را مکدر نکند و اعتماد به نفسش را نگیرد و باید متذکر شوم که در این دنیای نامهربان، باز هم می‌شود انسانیت را دید."