کتاب بررسی تاثیر حاکمیت شرکتی

"بررسی تاثیر حاکمیت شرکتی" / بر کارایی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران
کتاب حاضر اثری از محمدحسین کشاورز می باشد که توسط انتشارات مینوفر منتشر شده است.
هدف اصلی این کتاب بررسی اثرات سازوکارهای حاکمیت شرکتی بر عملکرد (کارایی) شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. از این‌رو، کتاب حاضر در پی یافتن پاسخی برای این پرسش است که: آیا بین سازوکارهای حاکمیت شرکتی و کارایی شرکت‌ها رابطه معناداری وجود دارد؟ به همین منظور، از معیارهای اندازه هیأت مدیره، استقلال هیأت مدیره، مالکیت شرکتی، مالکیت نهادی و مالکیت مدیریتی جهت اندازه‌گیری حاکمیت شرکتی استفاده شده است. افزون بر این، با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده‌ها عملکرد واحدهای مورد بررسی به صورت یک معیار جامع و یکپارچه محاسبه شد. جامعه آماری این کتاب کلیه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران هستند و نمونه شامل 81 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که در طی سال‌های 1387 تا 1392 مورد بررسی قرار گرفته است. از تحلیل آماری رگرسیون خطی چند متغیره برای آزمون فرضیه‌های کتاب استفاده شده است. نتایج حاصل از کتاب نشان‌دهنده آن است که بین اندازه هیأت مدیره و مالکیت نهادی با کارایی شرکت‌ها رابطه منفی معناداری وجود دارد. افزون بر این، نتایج کتاب نشان داد که بین استقلال هیأت مدیره، مالکیت شرکتی و مالکیت مدیریتی با کارایی شرکت‌ها رابطه معناداری وجود ندارد.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:
"از دیدگاه تئوری نمایندگی، حضور مدیران غیرموظف (غیراجرایی) مستقل در هیأت مدیره شرکت‌ها و عملکرد نظارتی آن‌ها به عنوان افرادی مستقل، به کاهش تضاد منافع موجود میان سهامداران و مدیران شرکت، کمک شایان توجهی می‌کند. مدیران غیرموظف (غیراجرایی) با دیدگاهی حرفه‌ای و بی‌طرفانه، در مورد تصمیم‌گیری‌های مدیران مذکور به قضاوت می‌نشینند. بدین ترتیب، هیأت مدیره شرکت با دارا بودن تخصص، استقلال و قدرت قانونی لازم، یک سازوکار بالقوه توانمند شرکت به حساب می‌آید (چارو و همکاران ، 2001).
در مورد نقش مدیران غیرموظف و مشارکت آن‌ها در یک نظام حاکمیت شرکتی پژوهش‌های متعددی انجام شده است. برای مثال، مرک و همکاران  (1988)، در پژوهش خود بیان کردند که وجود مدیران غیرموظف از سوء استفاده مدیران موظف از موقعیت خود جلوگیری می‌کند. همچنین، آگراوال  و نوبر  (1996)، بیان کردند که وجود مدیران غیرموظف، تأثیر مثبتی بر سازوکارهای نظارتی دارد. تحقیقات بسیاری بر روی اثر ترکیب هیأت مدیره از لحاظ موظف و غیرموظف بودن، بر روی عملکرد مالی شرکت‌ها انجام شده است (بکتاس  و کایمک ، 2009؛ کلمن ، 2007؛ کومار ، 2007). اعضای غیرموظف هیأت مدیره از طریق نظارت بر مدیران موظف، بر روی تصمیمات آنان نظارت دارند. در نتیجه ترکیب هیأت مدیره می‌تواند بر عملکرد مالی شرکت‌ها اثر بگذارد. در صورتی‌که اکثریت اعضای هیأت مدیره را مدیران مستقل غیرموظف تشکیل دهد، هیأت مدیره از کارایی بیشتری برخوردار خواهد بود. "